Του Κώστα Στούπα
1)Όταν η χρεοκοπία ακουμπήσει τις καταθέσεις…
Πριν από ένα χρόνο περίπου ο πρωθυπουργός ανέμενε πως μαζί με την Ανάσταση
του Κυρίου, θα ερχόταν και η ανάσταση της οικονομίας. Αυτό το έλεγε αρκετούς μήνες νωρίτερα είτε γιατί το πίστευε, είτε γιατί ήθελε να κάμψει τις πιθανές εσωκομματικές αντιρρήσεις στην ψήφιση της πρώτης αξιολόγησης από τη Βουλή…
Η στήλη ήταν επιφυλακτική για την ανάκαμψη τόσο πριν την Ανάσταση του 2016 όσο και μετά.
Στις 3 Μαρτίου του 2016 γράφαμε τα εξής: «Η εκτίμηση της κυβέρνησης για ανάκαμψη της οικονομίας με την υπογραφή της συμφωνίας είναι λάθος καθώς δεν λαμβάνει υπόψη το αρνητικό κλίμα που έχει εδραιώσει η παρουσία της κυβέρνησης της «παλαβής αριστεράς» σε όλες τις ενεργές δυνάμεις της οικονομίας, από τους καταθέτες, τους επιχειρηματίες, τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα μέχρι τους νέους που συνεχίζουν να αποχωρούν μαζικά από τη χώρα».
Ένα χρόνο αργότερα ο πρωθυπουργός και τα στελέχη του προβλέπουν ανάπτυξη που θα τρίβουμε τα μάτια μας και άλλα ατεκμηρίωτα και ευτράπελα.
Η στήλη είναι επιφυλακτική και τώρα για την ανάκαμψη. Επιπλέον αναθεωρεί επί τα χείρω την εκτίμηση που είχε δώσει παλαιότερα περί της ασφάλειας των καταθέσεων.
Κάθε μέρα που περνά η οικονομία βυθίζεται, κατά συνέπεια βουλιάζει και η χώρα. Η εισπρακτική επιτυχία των δημόσιων εσόδων, η μόνη που έχει να επιδείξει η κυβέρνηση δεν αποτελεί τεκμήριο της εξόδου από την κρίση, αλλά στο βαθμό που δεν συνοδεύεται από θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης απόδειξη της κατάρρευσης της ιδιωτικής οικονομίας.
Η πρώτη αξιολόγηση έκλεισε αλλά η ανάσταση της οικονομίας δεν ήρθε στο πολυθρύλητο ραντεβού. Ένα χρόνο από την Ανάσταση του 2016 η οικονομία βρίσκεται σε χειρότερη μοίρα από αυτήν που βρισκόταν πέρυσι.
Στην Ελλάδα όπως σ’ όλες τις υπανάπτυκτες οικονομίες ο τραπεζικός κλάδος αποτελεί το Α και το Ω της οικονομικής δραστηριότητας. Όταν οι τράπεζες πάνε καλά η οικονομία λειτουργεί. Όταν οι τράπεζες δεν πάνε καλά η οικονομία τελεί σε κατάσταση κατάρρευσης.
Οι ελληνικές τράπεζες λοιπόν όχι μόνο δεν πάνε καλά αλλά κινούνται προς το σημείο μηδέν μιας νέας ανακεφαλαιοποίησης.
Οι καταθέσεις της χώρας τον Απρίλη του 2016 ήταν πάνω από 121 δισ. ευρώ, φέτος είναι κάτω από τα 120 δισ. ευρώ. Πέρυσι οι εκτιμήσεις συνέκλιναν πως το 2016 οι καταθέσεις θα αυξάνονταν κατά 10 δισ. ευρώ τουλάχιστον. Η στήλη θεωρούσε την εκτίμηση υπεραισιόδοξη…
Αμέσως μετά το κλείσιμο της αξιολόγησης στις αρχές του καλοκαιριού του 2016 οι πραγματικές δυνατότητες της οικονομίας αποκαλύφθηκαν από το sell off στις τραπεζικές μετοχές. Κάποιοι χρησιμοποίησαν την καλλιέργεια των αισιόδοξων σεναρίων σαν ευκαιρία απεγκλωβισμού από τις μετοχές των τραπεζών που αποτελούν και την «καρδιά» της εγχώριας οικονομίας.
Τον Φεβρουάριο του 2016 ο Τραπεζικός δείκτης ήταν στις 400 μονάδες, τον Απρίλιο ήταν στις 880 και τον Ιούλιο λίγο πριν κλείσει η πρώτη αξιολόγηση είχε φτάσει στις 1.200 μονάδες.
Σήμερα ένα χρόνο αργότερα είναι στις 770 μονάδες, έχοντας πέσει και στις 570 μονάδες. Στα σημερινά επίπεδα τιμών οι τιμές των συστημικών τραπεζών υπολείπονται των τιμών της τελευταίας ανακεφαλαιοποίησης.
Αν μετά την Ανάσταση του 2016 είχε ακολουθήσει η ανάσταση της οικονομίας ο τραπεζικός Δείκτης θα είχε σταματήσει για να πάρει ανάσα μόνο πάνω από τις 2.000 μονάδες.
Αν φέτος με το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης υπήρχε και η παραμικρή προσδοκία οικονομικής ανάκαμψης οι τραπεζικές μετοχές θα ήταν ήδη σε υψηλότερα επίπεδα από αυτά που ήταν το 2016.
Ο Δείκτης των Τραπεζικών Μετοχών καταγράφει αντικειμενικότερα από το Γενικό Δείκτη την κατάσταση της οικονομίας καθώς ο δεύτερος περιλαμβάνει και μετοχές με πολυεθνική δραστηριότητα τα μεγέθη των οποίων- όπως κατά συνέπεια και οι αποτιμήσεις- δεν εξαρτώνται από την ελληνική οικονομία.
Δυσοίωνες προβλέψεις…
Στην αρχή αυτής της κρίσης το 2010 η στήλη είχε εκτιμήσει πως αυτοί που είχαν να φοβηθούν από τις εξελίξεις μετά τη χρεοκοπία ήταν οι μέτοχοι και όχι οι καταθέτες. Δυστυχώς δεν μπορεί να υποστηρίξει και σήμερα το ίδιο…
Ακόμη νωρίτερα, σε ανύποπτο χρόνο τον Δεκέμβρη του 2008 η στήλη περίμενε το ανοδικό ξέσπασμα των τραπεζικών μετοχών που ακολούθησε το 2009 και ξεπέρασε το 250%. Επίσης το Δεκέμβριο του 2008 εκτιμούσε πώς αν όλα πάνε στραβά για τη χώρα το ράλι του 2009 θα αποδειχτεί ένα bear market rally. Ήτοι μια ανοδική αντίδραση στα πλαίσια μιας μακροχρόνιας καθοδικής τάσης…
Δυστυχώς οι εξελίξεις που ακολούθησαν ξεπέρασαν και το χειρότερο σενάριο. Η χώρα διανύει σχεδόν τον 10ο χρόνο ύφεσης, που αποτελεί ιστορικό ρεκόρ, για δημοκρατική χώρα με ελεύθερη αγορά. Αυτό δεν είναι τυχαίο του γεγονότος πως η Ελλάδα έχει για κυβέρνηση μια ομάδα που το 2008 λογιζόταν σαν αριστερίστικο «γκρουπούσκουλο» ενώ το τρίτο κόμμα στην Βουλή έχει σαφείς ναζιστικές αναφορές…
Υπό αυτές τις προϋποθέσεις τα χειρότερα δεν μπορεί να είναι πίσω…
2) Τι δείχνουν οι τραπεζικές μετοχές…
α) Άρθρο 12 12 2008: Τραπεζικές μετοχές: Οι έσχατοι έσονται πρώτοι;
Οι απώλειες των τραπεζικών μετοχών είναι πλέον συντριπτικές και το γεγονός της αρνητικής διαφοροποίησης από την υπόλοιπη αγορά είναι που τις καθιστά πλέον ελκυστικούς στόχους…
…Πρόβλημα θα υπάρξει επίσης αν αποδειχτεί ότι μπαίνουμε σε μια πολύχρονη ύφεση με αρνητικό πληθωρισμό και επικών διαστάσεων αλλαγές. Αλλά στην περίπτωση αυτή δεν θα είναι μόνο οι τράπεζες που θα κρατικοποιηθούν…
Ούτως ή άλλως, όμως, οι τραπεζικές μετοχές έχουν υπερπωληθεί μέχρι εκεί που δεν παίρνει άλλο και ως εκ τούτου στο επόμενο τρίμηνο βάζουν υποψηφιότητα να ηγηθούν αν μη τι άλλο, ενός εντυπωσιακού bear market rally…
β) Άρθρο 06 05 2010: Ασφαλείς οι καταθέσεις, ανασφαλείς οι μέτοχοι…
…Η παρουσία του ταμείου εξασφαλίζει τους καταθέτες του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, αλλά δεν εγγυάται πολλά πράγματα στους μετόχους, καθώς προβλέπει την μονομερή εκκίνηση της διαδικασίας μόλις, με βάση τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, διαπιστώσει αδυναμία των ιδίων κεφαλαίων να καλύψουν τις πιθανές μαύρες τρύπες που ενδέχεται να δημιουργήσουν οι αυξημένες επισφάλειες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου