ομόλογό του, Βλαντιμίρ Πούτιν και θα συζητήσουν πλειάδα θεμάτων που άπτονται του σκληρού πυρήνα των διμερών σχέσεων Ρωσίας και Τουρκίας, μεταξύ των οποίων και το περίφημο ζήτημα της προμήθειας από την Τουρκία του ικανότατου αντιαεροπορικού – αντιβαλλιστικού συστήματος μεγάλου βεληνεκούς, S-400 Triumf.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ρωσικό τηλεοπτικό δίκτυο «Ρωσία 24» σύμβουλος του Ερντογάν, είπε αναφορικά με την ατζέντα των συνομιλιών, ότι «στην πρώτη θέση θα βρίσκονται τα οικονομικά ζητήματα, η εμπορική συνεργασία, η κατασκευή του πυρηνικού σταθμού, συν η τουρκική άμυνα και συγκεκριμένα η πώληση των S-400».
Όσο κι αν από πολλούς εμφανίζεται η απόφαση προμήθειας του συστήματος ως δεδομένη, καλό θα είναι να περιμένουμε. Οι Τούρκοι δικαιολογούνται λέγοντας ότι και άλλα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ χρησιμοποιούν ρωσικά α/α συστήματα, υπονοώντας μεταξύ άλλων και την Ελλάδα που έχει πάρει τους S-300 και δηλώνουν ότι στόχος τους είναι να βοηθηθούν στην ανάπτυξη τουρκικού συστήματος από την τουρκική αμυντική βιομηχανία.
Καταρχάς, από την ατζέντα φαίνεται ότι και να μην υπάρξει συμφωνία, κάτι το οποίο θεωρούμε πιθανότατο για λόγους που έχουμε εξηγήσει στο πρόσφατο σχετικά παρελθόν, η συζήτηση του θέματος κατασκευής πυρηνικού εργοστασίου που αφορά ένα χρυσοφόρο συμβόλαιο ύψους περί τα 12 δισεκατομμύρια δολάρια, είναι δυνατό να υπερκαλύψει τα πάντα.
Από εκεί και πέρα, αν ήταν να προμηθευτεί η Τουρκία ρωσικό σύστημα, για ποιον λόγο δε συνέχισε με την κινέζικη υποψηφιότητα; Πώς θα δικαιολογηθεί στο Πεκίνο για την απόφασή της αυτή; Αν και μια χώρα που μπερδεύεται στα κινεζικά «πόδια» με τον τρόπο που το κάνει στην επαρχία Σινγιάνγκ όπου κατοικούν οι Τουρκογενείς Ουιγούροι, θα κολλήσει σε δυο τρεις πυροβολαρχίες S-400;
«Ναι» θα μπορούσε να είναι η απάντηση, διότι μερικά συστήματα είναι σαφές ότι μπορείς να τα παραλαμβάνεις εάν κι εφόσον έχει σαφέστατο γεωπολιτικό προσανατολισμό. Είναι το ίδιο επιχείρημα που μας κάνει εξαιρετικά σκεπτικιστές, εάν μια Τουρκία που θα παραμείνει ένας απρόβλεπτος εταίρος στο ΝΑΤΟ, θα παραλάβει τα μαχητικά F-35 Lightning II της Lockheed Martin.
Δεν είναι λογικό να προχωρήσουν τέτοιες συμφωνίες εάν δεν έχουν προηγηθεί άλλες που θα αφορούν τον ίδιο τον προσανατολισμό της χώρας. Παρότι η Τουρκία αρχίζει να κυριαρχείται εσωτερικά από «Ευρασιατιστές», καθώς οι «Ατλαντιστές» βρίσκονται γενικότερα σε υποχώρηση, τέτοιοι «αναπροσανατολισμοί» δεν πραγματοποιούνται «αναίμακτα» για να παίρνουν όλοι το θέμα των S-400 τόσο «ελαφρά»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου