ΚΑΖΑΚΗΣ :Το τέλος της εθνικής άμυνας και της πατριωτικής αποστολής των ενόπλων δυνάμεων.

Το τέλος της εθνικής άμυνας και των ενόπλων δυνάμεων της χώρας προσυπέγραψε η κυβέρνηση Τσίπρα κατά την τελευταία σύνοδο των υπουργών εξωτερικών και άμυνας

της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η σύνοδος αυτή συνήλθε την Δευτέρα που μας πέρασε, 6 του μηνός και αποφάσισε την ίδρυση ενός ειδικού στρατηγείου, που ονόμασε Στρατιωτικό Σχεδιασμό και Ικανότητα Εφαρμογής (Military Planning and Conduct Capability – MPCC).

To στρατηγείο αυτό θα λειτουργεί στο πλαίσιο του υφιστάμενου Στρατιωτικού Επιτελείου της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης της ΕΕ, για το σχεδιασμό και τη διεξαγωγή των μη εκτελεστικών στρατιωτικών αποστολών. Ο Γενικός Διευθυντής του Στρατιωτικού Επιτελείου της ΕΕ θα είναι ο Διευθυντής του MPCC και υπό την ιδιότητα αυτή θα αναλάβει τη διοίκηση των μη εκτελεστικών στρατιωτικών αποστολών, οι οποίες επί του παρόντος αφορούν αποστολές στρατιωτικής εκπαίδευσης της ΕΕ στη Σομαλία, την Κεντρική Αφρική και το Μάλι.

Η ενιαία διοίκηση των στρατιωτικών αποστολών εκτός ΕΕ είναι το πρώτο βήμα για την ενοποίηση της διοίκησης των ενόπλων δυνάμεων των χωρών μελών στο πλαίσιο της δημιουργία ενός «ευρωστρατού». Και μάλιστα το ταχύτερο δυνατό. Για τον σκοπό αυτό το Συμβούλιο αποφάσισε να προωθηθούν άμεσα από τους εταίρους τα κάτωθι:

1. Η δυνατότητα μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας (Pesco). Προβλέπεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας ότι ομάδες κρατών μελών της ΕΕ μπορούν να ενισχύσουν τη συνεργασία τους σε στρατιωτικά θέματα (άρθρα 42 (6) και 46 ΣΕΕ). Έτσι αποφασίστηκε η δημιουργία ένα, χωρίς αποκλεισμούς, «αρθρωτό σύστημα μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας, που θα επιτρέψει στα κράτη μέλη να συνεργαστούν περαιτέρω στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας, σε εθελοντική βάση,» όπως αναφέρεται αυτολεξεί στις επίσημες ανακοινώσεις.(http://www.consilium.europa.eu/…/20…/03/06-defence-security/)

Τι σημαίνει αυτό σε απλά ελληνικά; Σημαίνει συνάρθρωση των ενόπλων δυνάμεων διαφορετικών κρατών-μελών σε επίπεδο κοινής διοίκησης, οργάνωσης και επιχειρησιακής ικανότητας. Για ποιόν σκοπό; Μα για τους σκοπούς και τις σκοπιμότητες της ΕΕ.

Γιατί όμως λέει σε εθελοντική βάση; Διότι η Γερμανία επιθυμεί να προωθήσει διμερείς συμφωνίες σαν αυτή που υπέγραψε πρόσφατα με την Τσεχία. Σε μια συνάντηση στις Βρυξέλλες την Τετάρτη 15/2/2017, ο Τσέχος υπουργός Άμυνας Martin Stropnicky και η ομόλογός του Ούρσουλα φον ντερ Leyen της Γερμανικής κυβέρνησης υπέγραψαν διμερή συμφωνία για στενότερη αμυντική συνεργασία. Η συμφωνία θέτει την 4η Ταξιαρχία Ταχείας Επέμβασης της Τσεχικής Δημοκρατίας υπό την άμεση διοίκηση της γερμανικής Bundeswehr.

Η Τσεχική ταξιαρχία, η οποία συνιστά επίσης συστατικό μέρος της Δύναμης Άμεσης Αντίδρασης του ΝΑΤΟ, αποτελείται από τέσσερα τάγματα: το 41ο και 42ο μηχανοκίνητο τάγμα πεζικού, το 43ο αερομεταφερόμενο τάγμα και το 44ο ελαφρά μηχανοκίνητο τάγμα.

Ανάλογες διμερείς συμφωνίες – πάντα σε «εθελοντική» βάση – επιδιώκει η Γερμανία και με άλλες χώρες, ανεξάρτητα της ένταξής τους στο ΝΑΤΟ. Μια από αυτές είναι η παραδοσιακά ουδέτερη Φιλανδία, από την οποία διόλου τυχαία έχει επιλεγεί ο επικεφαλής του Στρατιωτικού Επιτελείου της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης της ΕΕ, που θα είναι τώρα και επικεφαλής του νέου επιχειρησιακού βραχίονα MPCC.

Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα επιτελεία αυτά βρίσκονται υπό την Στρατιωτική Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης (European Union Military Committee -EUMC), η οποία έχει επικεφαλής το κ. Κωσταράκο, τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ επί καθεστώτος κατοχής της Ελλάδας. Και ο οποίος ανταμείφθηκε για το γεγονός ότι ήταν ο πρώτος Έλληνας Α/ΓΕΕΘΑ που τίμησε με στρατιωτικές τιμές στο Γερμανικό στρατιωτικό νεκροταφείο του Διονύσου, τους εγκληματίες πολέμου των ναζί που έδρασαν στην Ελλάδα. Κι έτσι έδειξε τον δρόμο για όποιον στρατιωτικό στην Ελλάδα νοιάζεται μόνο για τον μισθό και τη σύνταξη.

2. Το Συμβούλιο επίσης αποφάσισε να προχωρήσει τάχιστα «η δυνατότητα ενός κράτους μέλους με γνώμονα την συντονισμένη ετήσια επισκόπηση για την άμυνα (CARD), η οποία θα καθιερώσει μια διαδικασία για να αποκτηθεί μια καλύτερη εικόνα σε επίπεδο ΕΕ για θέματα όπως αμυντικές δαπάνες και εθνικές επενδύσεις καθώς και αμυντική έρευνα. Φέρνοντας μεγαλύτερη διαφάνεια και πολιτική εποπτεία στο επίπεδο των Ευρωπαϊκών αμυντικών δυνατοτήτων, η CARD θα δίνει τη δυνατότητα για έναν καλύτερο εντοπισμό των ελλείψεων και θα επιτρέπει να αντιμετωπιστούν μέσω μιας βαθύτερης αμυντικής συνεργασίας, καθώς και καλύτερη και πιο συνεκτική προσέγγιση στο σχεδιασμό των αμυντικών δαπανών.»

Τι σημαίνουν όλα αυτά σε απλά ελληνικά; Κάτι εξαιρετικά απλό. Τίθεται οριστικό τέρμα στις δαπάνες με σκοπό την εθνική άμυνα. Από εδώ και μπρος διαμέσου της CARD οι στρατιωτικές ελλείψεις των ενόπλων δυνάμεων κάθε εταίρου θα κρίνονται με βάση το συνολικό στρατιωτικό σχεδιασμό και το δόγμα ασφαλείας της ΕΕ. Αυτό είναι ένα πρώτο αποφασιστικό βήμα για να συγκεντρωθούν όλες οι προμήθειες, αλλά και το σύνολο της υποστήριξης των ενόπλων δυνάμεων κάθε εταίρου σε ένα ενιαίο κέντρο.
3. Τέλος η Σύνοδος αποφάσισε να επιταχυνθούν οι «συνεχιζόμενες εργασίες σε άλλους τομείς, όπως για την ενίσχυση της εργαλειοθήκης ταχείας αντίδρασης της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των μάχιμων μονάδων της ΕΕ και των μη στρατιωτικών δυνατοτήτων, την ανάπτυξη ικανοτήτων για την υποστήριξη της ασφάλειας και της ανάπτυξης, της επίγνωσης της κατάστασης και της ανάπτυξης αμυντικών δυνατοτήτων.»

Να θυμίσουμε ότι στις 14 Νοεμβρίου 2016 το Συμβούλιο ενέκρινε τα συμπεράσματα σχετικά με την εφαρμογή της συνολικής στρατηγικής της ΕΕ στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας. Τα συμπεράσματα αυτά καθορίζουν τους βασικούς στόχους της ΕΕ στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας. Το Συμβούλιο τότε έθεσε τρεις στρατηγικές προτεραιότητες: την δυνατότητα της ΕΕ να εμπλέκεται στρατιωτικά σε εξωτερικές συγκρούσεις και κρίσεις, την οικοδόμηση της στρατιωτικής ικανότητας των εταίρων, έτσι ώστε οι ένοπλες δυνάμεις να είναι σε θέση να υπηρετούν άμεσα τις σκοπιμότητες της ΕΕ, και την προστασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των πολιτών της από μια λίγο ως πολύ ενιαία μάχιμη στρατιωτική δύναμη.

Το 2015 ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Joseph Daul δήλωσε στους δημοσιογράφους (16 Οκτωβρίου 2015) ότι «είμαστε πρόκειται να κινηθούμε προς την κατεύθυνση ενός στρατού της ΕΕ πολύ πιο γρήγορα από ό, τι οι λαοί πιστεύουν.» Οι Times του Λονδίνου ανέφεραν στις 27 Μαΐου 2016 την είδηση για σχέδια με σκοπό την επιτάχυνση του σχηματισμού στρατού της ΕΕ, τα οποία κρύφτηκαν από τους ψηφοφόρους στο Ηνωμένο Βασίλειο μέχρι την ημέρα μετά το δημοψήφισμα για το Brexit.

Τον Σεπτέμβριο του 2016 η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung (9 Σεπτεμβρίου 2016) δημοσίευσε ένα έγγραφο που είχαν από κοινού συντάξει οι Υπουργοί Άμυνας Jean-Yves Le Drian και Ursula von der Leyen της Γαλλίας και της Γερμανίας. Το έγγραφο καλούσε για τη δημιουργία ενός «κοινού και μόνιμου» ευρωπαϊκού στρατηγείου, παράλληλα με τη δημιουργία ενιαίων στρατιωτικών δομών της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης μιας Διοίκησης Logistics και μια Διοίκησης Ιατρικής της ΕΕ.

Η τελευταία σύνοδος της περασμένης Δευτέρας, ήταν το αποφασιστικό βήμα για τη δημιουργία των κοινών στρατιωτικών δομών της ΕΕ. Τουλάχιστον έτσι την χαρακτήρισε η Υπουργός άμυνας της Γερμανίας. Η von der Leyen χαρακτήρισε την κίνηση «ένα πολύ σημαντικό βήμα», το οποίο «καθυστερούσε εδώ και καιρό.» «Κάναμε ένα πολύ σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης ασφάλειας και άμυνας, επειδή έχουμε γίνει πολύ συγκεκριμένοι», είπε.
Γιατί τον χρειάζεται τον στρατό η ΕΕ; Πάντως όχι για την υπεράσπιση των εθνικών ή έστω των ευρωπαϊκών συνόρων. Αυτό που επιδιώκουν κυρίως οι Γερμανοί είναι να αναβαθμίσουν στρατιωτικά δια της ΕΕ τον παγκόσμιο ρόλο τους. Σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ. Τουλάχιστον προς το παρών.

Ταυτόχρονα μιλάνε για προστασία των Ευρωπαίων πολιτών, αλλά όχι και σε καμιά περίπτωση των χωρών και των συνόρων. Από ποιά απειλή θέλουν να προστατέψουν τους Ευρωπαίους πολίτες; Η Άνγκελα Μέρκελ το έχει κάνει καθαρό: «Το φαινόμενο της ισλαμικής τρομοκρατίας των ISIS δεν είναι ένα φαινόμενο που έχει έρθει σε μας μέσω των προσφύγων, αλλά μάλλον το είχαμε ήδη εδώ πριν» – Washington Post, 18 Αυγούστου 2016.

Τι σημαίνει αυτό; Κάτι πολύ απλό. Το δόγμα άμυνας της ΕΕ επιδιώκει την επιβολή της ειρήνης και ασφάλειας εναντίον εσωτερικών και εξωτερικών απειλών. Το δόγμα αυτό δεν διαφέρει σε τίποτε από τα δόγματα των παλιών αυτοκρατοριών, της Pax Romana, ή του Ράιχ. Ο στρατός οφείλει να προστατεύει την ΕΕ, όχι τα κράτη-μέλη της Ένωσης, από κάθε πιθανή απειλή. Κι επομένως ο στρατός ξαναγυρίζει στο ρόλο που είχε επί αυτοκρατοριών. Δεν είναι στρατός πολιτών που υπερασπίζονται την πατρίδα τους, αλλά στρατός μισθοφόρων που υπερασπίζονται δομές εξουσίας. Και μάλιστα σε υπερεθνικό επίπεδο.
Φυσικά όλα αυτά γίνονται πίσω από τις πλάτες των λαών της ΕΕ. Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν δίνονται ούτε καν στα κοινοβούλια για τυπική έγκριση. Στο όνομα ότι δήθεν όλα αυτά υλοποιούν δεσμεύσεις της Συνθήκης της Λισαβόνας.

Ωστόσο, το «πολύ σημαντικό βήμα» προς τον ευρωστρατό προκάλεσε αναστάτωση σ’ ολόκληρη την ΕΕ. Κυρίως στη Γαλλία, όπου στρατιωτικοί εν ενεργεία δήλωσαν την αντίθεσή τους δημόσια. Το ίδιο έγινε και στη Βρετανία. Το ίδιο έγινε και στην Αυστρία. Τη δήλωση ευαρέσκειας του νέου προέδρου ακολούθησαν σχόλια και αντιδράσεις κυρίως στρατιωτικών. Στρατιωτικοί κύκλοι της Αυστρίας μίλησαν ανοιχτά για νέο Anschluss. Ειδικά μετά τη διμερή συμφωνία Τσεχίας-Γερμανίας που θέτει την πιο επίλεκτη ταξιαρχίας του Τσέχικου στρατού υπό τη διοίκηση της Bundeswehr.

Στη μόνη χώρα που κανείς, απολύτως κανείς, δεν ασχολήθηκε με το θέμα είναι η Ελλάδα. Έχουμε πιο σοβαρά ζητήματα να ασχοληθούμε από την εθνική άμυνα της χώρας. Έχουμε την περίφημη αξιολόγηση.

Βλέπετε βρισκόμαστε υπό κατοχή και το έχουν αποδεχθεί όλοι. Μνημονιακοί και δήθεν αντιμνημονιακοί. Το σύνολο των 300 της Βουλής. Στο κάτω-κάτω της γραφής η διάλυση των ενόπλων δυνάμεων της χώρας, αλλά και της εθνικής άμυνας έχει προχωρήσει στην Ελλάδα χάρις στα μνημόνια, όσο σε καμιά άλλη χώρα της ΕΕ. Το μόνο που μένει είναι να αναλάβουν επίσημα οι Ευρωπαίοι (βλέπε Γερμανοί) να αφομοιώσουν ότι θα διασωθεί από τις ένοπλες δυνάμεις στον ευρωστρατό.

Θα μου πείτε γιατί δεν αντιδρούν οι ηγεσίες των στρατιωτικών. Ε, μα έχουν ξεκαθαρίσει εξαρχής ότι αυτό που τους ενδιαφέρει είναι αποκλειστικά και μόνο ο μισθός και η σύνταξη. Τα υπόλοιπα και κυρίως η πατρίδα τα έχουν αναθέσει εν λευκώ σε κομματάρχες και πολιτικούς της κατοχής. Κι έτσι τώρα τηρούν σιγήν ιχθύος. Δεξιοί και Αριστεροί.

Να γιατί επικεφαλής της όλης επιχείρησης του ευρωστρατού επιλέχθηκε να είναι Έλληνας, ο κ. Κωσταράκος. Θα επέλεγαν ποτέ οι Ευρωπαίοι αποικιοκράτες Έλληνα στρατιωτικό, αν το ήθος, η πίστη στην εθνική αποστολή και κυρίως ο πατριωτισμός των ηγετικών στελεχών των ενόπλων δυνάμεων βρισκόταν στο επίπεδο του όρκου τους; Μάλλον όχι.

dimitriskazakis