Ταχέα Σκάφη- Η Αιχμή του Δόρατος!

Αξιωματικός -ποιοητής . Ή μάλλον και ποιητής. Ο Υποπλοίαρχος (Ε) Γ.Αλεξανδράκης έγραψε για τα Ταχέα Σκάφη. Κι επέλεξε να το κάνει με τρόπο ποιητικό:

ΤΑΧΕΑ ΣΚΑΦΗ – Η ΑΙΧΜΗ ΤΟΥ ΔΟΡΑΤΟΣ

Υποπλοίαρχος (Ε) Γ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ   Π.Ν  Μάρτιος ‘17

Στις θάλασσας τα κύματα στις τουρκικές φοβέρες

ορμούν οι Πυραυλάκατοι σκίζοντας τους αγέρες

Από το Καστελόριζο στη Γαύδο και στη Λήμνο

φροντίζουνε τα σκάφη μας τον Εθνικό μας Ύμνο

Και γίνεται αναφορά για του σπαθιού την κόψη

μα κι η αιχμή του δόρατος έχει δική της όψη

Έχει την όψη Χάροντα του δόρατος η λόγχη

και βρίσκεται σ’απανταχού κάθε νησιού μας κόγχη

Δεν ειν’άλλη η λόγχη μας που σπέρνει τους θανάτους

παρά αυτή που βρίσκεται μες στις Πυραυλακάτους

Μέσα στην Πυραυλάκατο οι κάθε κυβερνήτες

είν’ορκισμένοι  να γενούν εχθρών σφαγείς και θύτες

Με ηθικό αγέρωχο και ύφος στρατηλάτη

φαντάζουν να πορεύονται καβάλα σ’άσπρο Άτι

Κι αν σκέφτονται οι γείτονες για πράγματα ακραία

οργή και λόγχη φλογερή θα έχουνε για θέα

Αυτά τα ξέρει η Τουρκιά και της θυμίζουν «Άδη»

γι’αυτό ποτέ δεν θα’θελε πυραυλακάτου «χάδι»

Πολλές φορές ετόλμησε το τουρκικό ασκέρι

σε νήσων Άγια χώματα να πάει ν’απλώσει χέρι

Μα τρίξανε τα κόκκαλα σε κάθε άγαλμά τους

εκείνων που τα σκάφη μας φέρουν το όνομά τους

Αρλιώτης και Μυκώνιος Βλαχάβας και Τρουπάκης

Λάσκος , Σακίπης , Αννινος Ντεγιάννης και Σταράκης

Κι ανάβουνε οι μηχανές χωρίς χαμένο χρόνο

κι ακούγονται κλυδωνισμοί  στου Άπιστου τον θρόνο

Φαντάσου δράκους στιβαρούς που άνθρωπο δεν φοβόνται

έτσι κι η Πυραυλάκατοι θεριεύουν και βρυχώνται

Βρυχώνται οι πυραυλάκατοι και όλη η Αμφιάλη

με την ταχύτητα φωτός και μ’αστραπή μεγάλη

Ξεσκίζουν τους ορίζοντες με φρόνημα σαν τείχος

και τρέχουν πάντα σαν το φώς κι επιχειρούν σαν ήχος

Όλες οι Πυραυλάκατοι στον κάθε τους σωλήνα

κρύβoyn το «πυρ το εξώτερον» πυρ από Σαλαμίνα

Και με το «πυρ το εξώτερον» και με την Ρωμιοσύνη

νιώθει η «ημισέληνος» πως είναι η Ναυτοσύνη

Μπλέσσας Τρουπάκης και Τουρνάς μαζί και όλα τ’άλλα

φαίνονται να’ναι μεν μικρά μα και πολύ μεγάλα

Μεγάλα στις δυνάμεις τους κει που δεν βρίσκεις ταίρι

του Χάρου σπάθα τρομερή μέγα τρανό μαχαίρι

Μα κάπου εδώ θα έπρεπε να κάνουμε μια μνεία

για τις Τορπιλακάτους μας και για τα άλλα  πλοία

Έσπερος Παναγόπουλος Τυφώνας και Τοξότης

τά’ βλεπε κι ατσαλώνονταν ο κάθε πατριώτης

Μ’αυτά κι επίσης με πυγμή και με ριπές φευγάτες

καταβροχθίζονται του εχθρού άκατοι και φρεγάτες

Μα πάλι όπου χρειαστεί με καταλλήλους τρόπους

ζωή δίνουν απλόχερα σε πάμπολλους ανθρώπους

Πλέουν σε κόλπους και νερά που ανθρώπου νους δεν βάζει

και παίρνουν των κατοίκων τους της μοναξιάς μαράζι

Οι πάντες λοιπόν θα’θελαν πάντα να παραμείνουν

άνδρες σε πυραυλάκατο ψυχή να παραδίνουν

Κάποιος φροντίζει πάραυτα για σθένος και υγεία

αυτό είναι πια βέβαιο φροντίζει η Παναγία

Φροντίζει η Μεγαλόχαρη και με τον Αι-Νικόλα

οι «λόγχες» οι φαρμακερές να μεριμνούν για όλα

Κι όλοι εμείς που σήμερα στις «λόγχες» μέσα ζούμε

τις «λόγχες» αγαπήσαμε τις «λόγχες» ακολουθούμε

«Λόγχες» που αφουγκράζονται την αύρα της Πατρίδας

και υπερμάχονται βουλής κάθε βραχονησίδας

Η αύρα αυτή η ξέχωρη αύρα Πυραυλακάτων

έχρισε την φρουρά αυτή Φρουρά Των Αθανάτων!! 

Κι αν έχεις Μέγα Διοικητή απάνω στα ταχέα

η τύχη κάθε γείτονα θα είναι πια μοιραία.

Έχουνε Μέγα Διοικητή κι ακούν το θέλημά του

επώνυμο Αγγελόπουλος και Νίκος τ’ όνομά του.

Του Γεωργίου Αλεξανδράκη, Αξιωματικού Π.Ν. Επιτελής του ΓΕΕΘΑ, Πτυχιούχος Νομικής  Αθηνών, Αριστούχος της Φιλοσοφικής Αθηνών, Αριστούχος της Σχολής Επιτελών του Πολεμικού Ναυτικού, Αριστούχος του DLI των ΗΠΑ,  Master’s Degree στις σπουδές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και στο Διεθνές Δίκαιο της Νομικής Σχολής των Αθηνών.. Ιδρυτικό μέλος της European Law Masters Alumni Association ****************************************************