ΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΦΗΓΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ – ΖΗΤΑ… ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ ΕΝΩ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΣΕ… SUCCESS STORY
Μόνο στην τράπεζα της «Monopoly» ως φαίνεται δεν έχει καταφύγει ακόμη η κυβέρνηση.
Οπως πρόσφατα έγραψε το «Politico» η ελληνική κυβέρνηση έχει προσφύγει για δανειοδότηση στην Παγκόσμια Τράπεζα, χωρίς να γίνει γνωστό πόσα χρήματα ζητάει. Μάλιστα σημειώνεται ότι εφόσον δοθεί το δάνειο, τότε η χώρα θα βυθιστεί σε νέα δίνη χρέους, ενώ ήδη συνεχίζεται το τρίτο μνημόνιο από τους Θεσμούς.
Με βάση τις πληροφορίες που επικαλείται το δημοσίευμα, η καταχρεωμένη κυβέρνηση ζητά δάνεια από την Παγκόσμια Τράπεζα, η οποία χορηγεί βοήθεια σε φτωχές και αναδυόμενες οικονομίες.
Με βάση τις πληροφορίες που επικαλείται το δημοσίευμα, η καταχρεωμένη κυβέρνηση ζητά δάνεια από την Παγκόσμια Τράπεζα, η οποία χορηγεί βοήθεια σε φτωχές και αναδυόμενες οικονομίες.
Μάλιστα, φιλοξενείται και δήλωση του εκπροσώπου της Παγκόσμιας Τράπεζας που σημειώνει: «Ζητήθηκε από την Παγκόσμια Τράπεζα να παράσχει τεχνική και οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα για να ανταποκριθεί σε προκλήσεις όπως η μακροχρόνια ανεργία, η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης».
Οι σχετικές πληροφορίες, με βάση το δημοσίευμα, επιβεβαιώθηκαν από κυβερνητική πηγή. Τις πληροφορίες του Politico – επιβεβαίωσε και η Κομισιόν.
Σύμφωνα με δηλώσεις της εκπροσώπου της Κομισιόν, Ανίκας Μπράιτχαρτ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Παγκόσμια Τράπεζα βρίσκονται σε επαφές για το θέμα και μάλιστα παρέπεμψε σε δηλώσεις του Πιερ Μοσκοβισί για το θέμα.
«Είναι αλήθεια ότι οι ελληνικές αρχές έχουν επισημάνει ότι θα ήθελαν να προωθήσουν περαιτέρω ενεργές πολιτικές απασχόλησης και μια από τις οδούς είναι η προσέγγιση της Παγκόσμιας Τράπεζας» ανέφερε η ίδια προσθέτοντας πως «πολλές από αυτές τις πολιτικές έχουν ήδη εφαρμοστεί στο παρελθόν» με τη στήριξη της Επιτροπής.
Συγκεκριμένα η Α. Μπράιτχαρτ σημείωσε πως βάσει του Δημοσιονομικού Πλαισίου 2014-2020 έχουν ήδη χορηγηθεί κεφάλαια στην Ελλάδα για ενεργές πολιτικές στην αγορά εργασίας.
«Συνεχίζουμε να είμαστε έτοιμοι να στηρίξουμε την Ελλάδα στις προσπάθειές της να αντιμετωπίσει τον κοινωνικό αποκλεισμό και να μειώσει τη νεανική και μακροχρόνια ανεργία, αλλά και να παράσχουμε τα απαραίτητα για την υποστήριξη της οικονομικής ανάκαμψης» τόνισε η εκπρόσωπος της Επιτροπής, σημειώνοντας πως είναι ακόμα «πολύ νωρίς για περισσότερες λεπτομέρειες».
Σχετικά με την αναζήτηση δανείου από την Παγκόσμια Τράπεζα ρωτήθηκε και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης, από το «Spiegel Online» ο οποίος αιτιολόγησε το γεγονός λέγοντας πως «αναζητούμε τρόπους για να αυξήσουμε γρήγορα τον αριθμό των απασχολουμένων. Η Παγκόσμια Τράπεζα θα μπορούσε να βοηθήσει».
Προβληματισμός και αποστάσεις
Ο… ενδιαφερόμενος, ESM, (ο μηχανισμός που δανειοδοτεί την Ελλάδα), αντιμετώπισε την είδηση με επιφύλαξη. Σύμφωνα μάλιστα με τον εκπρόσωπό του, ο οποίος ρωτήθηκε από το Politico, η ελληνική κυβέρνηση ενημέρωσε για το αίτημα στην Παγκόσμια Τράπεζα και αναλύονται οι επιπτώσεις ενός τέτοιου δανείου. Ακολούθως σχολίασε πως, ενώ είναι συνηθισμένο για χώρες με προγράμματα του ΔΝΤ να παίρνουν δάνεια από την Παγκόσμια Τράπεζα, καμία από τις χώρες με προγράμματα του EFSF και του ESM δεν έκανε κάτι ανάλογο.
Ενδεικτική των διαστάσεων που πήρε το θέμα είναι η αντίδραση της αμερικανικής τράπεζας Citigroup που σε έκθεσή της σημειώνει πως ο δανεισμός της Αθήνας από την Παγκόσμια Τράπεζα δεν πρόκειται να υποκαταστήσει το ΔΝΤ και θα αυξήσει το εξωτερικό χρέος της χώρας.
Το δώρον άδωρον της Παγκόσμιας Τράπεζας
Η Παγκόσμια Τράπεζα έχει παρέμβει σε χώρες όπως η Ινδονησία και η Σομαλία, μαζί με το ΔΝΤ. Δίνει βοήθεια σε αναπτυσσόμενες χώρες για τεχνικά έργα με στόχο τη μείωση της φτώχειας. Πρόεδρός της από το 2012 είναι ο Νοτιοκορεάτης Τζιμ Γιονγκ Κιμ. Στην Ινδονησία, η παρέμβαση της Παγκόσμιας Τράπεζας προκάλεσε «έκρηξη» φτώχειας και εξαθλίωση της κοινωνίας. Το ίδιο συνέβη και στη Σομαλία, όπου ο … εκρηκτικός συνδυασμός ΔΝΤ και Παγκόσμιας Τράπεζας δημιούργησε βαθύτατη ένδεια και φτωχοποίηση και κατέστρεψε την αγροτική οικονομία.
Με βάση τις τελευταίες δηλώσεις υψηλόβαθμων στελεχών που ηχούν ακόμη ζωηρές, η κρίση είναι παρελθόν και η ανάπτυξη έρχεται…! Πώς να μην αναρωτηθεί κάποιος λοιπόν για ποιο λόγο η προσφυγή στην Παγκόσμια Τράπεζα…
Στην πράξη, η απόφαση της κυβέρνησης για νέο δανεισμό επιβεβαιώνει την αποτυχία και το αδιέξοδο. Την αβεβαιότητα της δεύτερης αξιολόγησης όχι μόνον όσον αφορά τη συμφωνία, αλλά και τον «επικαιροποιημένο» εφιάλτη που περιμένει την επόμενη ημέρα τους Ελληνες από τα φάλτσα της διαπραγματευτικής δεινότητας του κυβερνητικού επιτελείου.
Για πολλοστή φορά στο εσωτερικό επικοινωνιακό παιχνίδι το Μαξίμου κερδίζει έδαφος, διαπραγματεύεται αλλά αιφνιδιάζεται από νέες σκληρότερες απαιτήσεις στις οποίες εν τέλει παραδίδεται…
Δηλώσεις που αποσκοπούν μόνο σε εντυπώσεις και εσωκομματικές (αν)ισορροπίες.
Εμείς και οι άλλοι
Σε real time, όμως, η καθημερινότητα παραμένει αμείλικτη, έχουμε 100 λόγους για να κλαίμε και άλλους τόσους για να γελάμε απηυδισμένοι με τις πολιτικάντικες τακτικές που ακολουθούνται καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης. Κανείς πλέον δεν ακούει και δεν ενδιαφέρεται για σωτήριες «εξαγγελίες» και βαρύγδουπες «ελπιδοφόρες» δηλώσεις.
Οι λογαριασμοί, οι υποχρεώσεις, η συμπίεση των εσόδων, ο οικογενειακός προϋπολογισμός, η ανεργία, η απλήρωτη, η κακοπληρωμένη εργασία και το προσωπικό δράμα του καθενός είναι το κάδρο της Ελλάδας μετά από 7 χρόνια κρίσης.
Δεν το λέμε εμείς που το ζούμε, επίσης. Το λένε εκθέσεις, μετρήσεις και απολογισμοί. Η Ελλάδα κατέλαβε την 4η θέση του δείκτη οικονομικής δυστυχίας που καταρτίζει το Bloomberg με βάση την ανεργία και τον πληθωρισμό.
Η φτώχεια αυξήθηκε κατά 40% στην Ελλάδα από το 2008-2015, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Γερμανικής Οικονομίας.
Οπως σημειώνεται δε από τον ΣΕΒ οι αντοχές εξαντλούνται, δυσκολίες κυρίως στο εργασιακό περιβάλλον γίνονται εμπόδιο να φτιάξει η ζωή. Σε κάθε περίπτωση, τα προβλήματα δεν λύνονται μόνο με την ανακατανομή εισοδημάτων από τους περισσότερο στους λιγότερο ικανούς ή τυχερούς στην παραγωγική διαδικασία.
Το μόνο που κάνει η ακολουθούμενη πολιτική είναι να διαιωνίζει την φτώχεια και την ανημπόρια, με την υπερφορολόγηση των πιο παραγωγικών στρωμάτων να στερεί από τους ανθρώπους που υποφέρουν, τις δουλειές που θα τους βοηθήσουν να ορθοποδήσουν.
Επιπλέον, η διατήρηση περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων είναι αντιπαραγωγική καθώς εμποδίζει τα ελληνικά νοικοκυριά να επενδύουν τις αποταμιεύσεις τους κατά το δοκούν, εξασθενώντας την ροπή προς αποταμίευση καθώς οι επιλογές εναλλακτικών τοποθετήσεων, μετά την κατάρρευση και της οικοδομής, είναι περιορισμένες.
Αλλά ούτε και οι ξένοι επενδυτές θα επιλέξουν να φέρουν τα λεφτά τους σε μία χώρα όπου δεν υπάρχει βεβαιότητα ότι οι ροές κεφαλαίων με το εξωτερικό είναι διασφαλισμένες.
Το κόστος για την οικονομία είναι τεράστιο καθώς οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων επιτρέπουν στην κυβέρνηση να κωλυσιεργεί στην εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής, μιας και δεν υπάρχουν σοβαρές πιέσεις μαζικής φυγής των καταθέσεων από τις τράπεζες κάθε φορά που αυξάνεται η αβεβαιότητα, όπως γινόταν πριν την επιβολή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου