Ο Δακτύλιος τ’ Ουρανού…

Ο Δακτύλιος τ’ Ουρανού…

Τζούλια Λιακοπούλου

8 Μαρτίου 1977 : Ανακαλύπτεται από τη NASA ο δακτύλιος Ουρανού.

 

  

Στις 8 Μαρτίου του 1977, ανακαλύπτεται από τη NASA ο δακτύλιος Ουρανού, κατά τη διάρκεια αεροπορικής παρατήρησης μιας επιπρόσθησης αυτού με κάποιον αστέρα, που πέρασε πίσω από τον Ουρανό. Αρκετοί παρατηρητές του σπάνιου αυτού γεγονότος σημείωσαν, ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο, και άλλες επιπροσθήσεις, που αντιστοιχούσαν σε ένα, άγνωστο μέχρι εκείνη τη στιγμή, σύστημα 9 δακτυλίων. Αργότερα μελέτησε τους δακτυλίους αυτούς πιο επισταμένα το «Βόγιατζερ – 2», το 1986, ανακαλύπτοντας 2 ακόμη δακτυλίους και έτσι ο αριθμός τους ανέβηκε στους 11. Το Δεκέμβριο του 2005, δυο νέοι εξωτερικοί δακτύλιοι προστέθηκαν στους ήδη γνωστούς δακτυλίους του Ουρανού και έτσι ο συνολικός αριθμός τους έφθασε τους 13.

Το σύστημα των δακτυλίων του Ουρανού, φαίνεται ότι εκτείνεται από τα 41.600 μέχρι τα 50.700 χλμ. περίπου από την επιφάνεια του πλανήτη (δηλ. από 1,6 μέχρι 1,95 φορές την ακτίνα του). Το πλάτος των δακτυλίων είναι μόνο μεταξύ 1 και 10 χλμ., εκτός από εκείνον που συμβολίζεται με «Ε» και που έχει πλάτος μεταξύ 30 και 100 χλμ.
Οι δακτύλιοι βρίσκονται στο επίπεδο του ισημερινού του πλανήτη και των τροχιών των δορυφόρων, αλλά έχουν πολύ μικρές κλίσεις και ελλειπτικότητες, πράγμα που υποδεικνύει ότι μπορεί να έχουν σχηματισθεί πολύ πρόσφατα στην ιστορία του πλανητικού μας συστήματος. Δύο από τους 10 μικρούς δορυφόρους, ίσως να ενεργούν ως «βοσκοί» δορυφόροι για να συγκρατούν τον δακτύλιο «Ε».