Υπογράφηκε μετά από 16 χρόνια στο ελληνικό έδαφος και κάπου 7 χρόνια σε ελληνική ιδιοκτησία (μέχρι το 2009 ήταν στην κυπριακή κυριότητα) η σύμβαση υποστηριξης των
αντιαεροπορικών συστημάτων μακρού βεληνεκούς S-300PMU1, μεταξύ της ρωσικής Rosoboronexport και της ΓΔΑΕΕ!
Πρόκειται για πολύ σημαντική εξέλιξη η οποία θα οδηγήσει στην ενεργοποίηση του συνόλου των πυροβολαρχιών, καθώς λόγω έλλειψης ανταλλακτικών, κανιβαλιζόταν η μία για να λειτουργεί η δεύτερη. Επίσης θα υπάρξει πιστοποίηση και επέκταση του ορίου ζωής των 96 (κατά μία πηγή, μόλις 48…) βλημάτων 48Ν6Ε1.
Η χώρα μας διατηρεί 2 πυροβολαρχίες S-300 PMU1 με 12 εκτοξευτές και θεωρητικά 96 βλήματα 48Ν6Ε1 που έχουν μέγιστη ακτίνα εμπλοκής τα 150 km και διακρίνονται για την αξιοπιστία τους και την αποτελεσματικότητά τους: Εχουν πιθανότητα 93% προσβολής του στόχου μεγέθους μαχητικού, εναντίον του οποίου θα ετκοξευθούν.
Τοποθετημένες αυτές οι συστοιχίες πυραύλων στην Κρήτη προστατεύουν τόσο την αεροναυτική βάση της Σούδας και των υπόλοιπων στρατιωτικών εγκαταστάσεων στο νησί όσο και την ευρύτερη γεωγραφική περιοχή μέχρι τα Δωδεκάνησα μαζί με την έξοδο ανατολικά προς Κύπρο.
Το ραντάρ μεγάλης εμβέλειας 64Ν6Ε Big Bird παρέχει την λεπτομερή εικόνα του εναερίου χώρου σε μια σφαιρική περιοχή με ακτίνα 350 km.
Μέσα σε αυτήν την ακτίνα περιλαμβάνονται και μέρος από τα παράλια της νοτιοανατολικής Μ.Ασίας, παρακολουθώντας ιδιαίτερα την αεροπορική δραστηριότητα πέριξ της αεροπορικής βάσης Dalaman απέναντι από τη Ρόδο.
Επίσης ανανεώθηκαν οι συμβάσεις υποστήριξης του Στρατού Ξηράς για τα μικρού βεληνεκούς (SHORADS) 9K331 TOR-M1 (κατά NATO SA-15 Gauntlet) και 9K33M3 OSA-AKM (κατά NATO SA-8B Gecko Mod. 1).
Λόγω ύπαρξης προγενέστερων συμβάσεων υποστήριξης, η διαθεσιμότητά τους βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, με εξαίρεση φυσικά τα τέσσερα 9K331 TOR-M1 της Πολεμικής Αεροπορίας, τα οποία ήταν σε άθλια κατάσταση, αφού η σύμβαση υποστήριξης για τα συστήματα του Στρατού δεν άφηνε αρκετά ανταλλακτικά για τα συστήματα της Αεροπορίας που προφυλάσσουν από βολές βλημάτων cruise και αεροσκάφη που πραγματοποιούν χαμηλή διέλευση, τους S-300 στην Σούδα.
Τα παλιά 9K33M3 OSA-AKM (κατά NATO SA-8B Gecko Mod. 1), θα εξακολουθήσουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για αρκετά χρόνια ακόμα. Ελπίζεται ότι παρά την παλαιότητά τους θα αποδώσουν καλά στα χέρια των Ελλήνων χειριστών τους ή εν πάση περιτώσει, καλύτερα απ’ότι στα χέρια των Ιρακινών, Σύρων, Λίβυων κλπ, συναδέλφων τους…
Το πιο σημαντικό είναι ότι η σύμβαση για τους S-300PMU1, ανοίγει το δρόμο για την αναβάθμισή τους.
Υπάρχουν δύο κύριες επιλογές. Και οι δύο επιλογές μπορούν πραγματοποιηθούν παράλληλα ή σε διαφορετική χρονική στιγμή η μία από την άλλη. Η μια περίπτωση είναι η αναβάθμιση του συστήματος στο αμέσως επόμενο επίπεδο αυτό του S-300 PMU-2 Favorit.
Το συγκεκριμένο σύστημα χαρακτηρίζεται από πολλούς η «σκληρή» έκδοση καθώς ενσωματώνει πέραν από βελτίωση των υπαρχόντων δυνατοτήτων των ραντάρ, εισαγωγή αντιβληματικών δυνατοτήτων μέσω του νέου πυραύλου 48N6E2 καθώς και δυνατότητα υιοθέτησης των νεότερων πυραύλων 9M96E/Ε2 οι οποίοι έχουν πολύ υψηλή πιθανότητα άμεσου πλήγματος εναντίον βαλλιστικών στόχων υψηλότερη αντίστοιχη του αμερικανικού βλήματος PAC-3.
Για στόχους μεγέθους μαχητικού η ακτίνα δράσης φτάνει τα 250 χλμ.
Η δεύτερη επιλογή είναι αυτή της «κρυφής» (αφού λόγω εμπάργκο απαγορεύεται η επίσημη προμήθεια νέων ρωσικών οπλικών συστημάτων) αγοράς μιας πυροβολαρχίας S-400.
Με τον τρόπο αυτό θα μπορούσαν να διασυνδεθούν οι 2 υπάρχουσες πυροβολαρχίες PMU-1 με την πυροβολαρχία S-400 μέσω του συστήματος ελέγχου και διοίκησης 83М6Е. Έτσι, επιτυγχάνεται εκμετάλλευση των δυνατοτήτων και των εμβελειών αποκαλύψεις των ραντάρ της δεύτερης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου