Οι αυτοκτονίες στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, γίνονται πρώτη είδηση…
Για λίγο. Όλοι όσοι δεν έχουμε άμεση σχέση με τις ΕΔ γρήγορα ξεχνάμε. Μαζί μ΄ εμάς κι όσοι βρίσκονται ψηλά στην ιεραρχία. Θεωρούν ότι κάθε αυτοκτονία είναι ένα γεγονός που όπως εκείνοι κι εμείς το προσπερνάμε γρήγορα με τη δουλειά της επόμενης μέρας.
Το να χάνεις ένα συνάδελφό σου με τέτοιο τρόπο είναι ένα σοκ που δεν ξεπερνιέται καθόλου εύκολα. Στις μονάδες που “χτυπήθηκαν” από τέτοια περιστατικά το γεγονός τις στοιχειώνει. Γιατί αυτός που “χάνεται” δεν είναι “κάποιος” για τον οποίο ακούσαμε ότι “έφυγε”. Είναι το πρόσωπο, ο φίλος και συνάδελφος που μόλις πριν λίγες ώρες κάποιον “άλλαξε” στη σκοπιά…Κι εκείνος βιαστικός από το άγχος της καθημερινότητας ξέχασε να του πει ένα γεια κι αυτή η παράλειψη τώρα τον βαραίνει…
Δεν είμαστε εμείς πιο ευαίσθητοι…Κι εμείς με την επικαιρότητα αύριο,μεθαύριο θα αφήσουμε κι αυτό το θάνατο “πίσω”. Αλλά διαβάσαμε αυτό το μήνυμα συναδέλφου του ΕΠΟΠ Λοχία που σήμερα το ξημέρωμα αυτοκτόνησε και καταλάβαμε ότι κάποιοι δεν μπορούν να ξεχάσουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου