Η Στέφανι, ο Σάιμον και η Μαρί είναι παραδουλεύτρα, πωλητής σε πολυτελές κατάστημα και γκουβερνάντα σε υπερ-πλούσιους αντίστοιχα.
Από τη θέση τους μπόρεσαν να παρακολουθήσουν τη ζωή των αφεντικών τους και να συγκρίνουν τις τρέλες που κάνουν οι πλούσιοι άνθρωποι.
Στέφανι, 37 ετών παραδουλεύτρα σε πολυτελείς κατοικίες
«Ζω στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πριν από πέντε χρόνια, και ενώ ήμουν φοιτήτρια στο πανεπιστήμιο, απάντησα σε μια μικρή αγγελία στην τοπική εφημερίδα που ζητούσε υπηρεσία για μεγάλα σπίτια.
Στην αρχή όλα πήγαιναν καλά. Αλλά έπληττα και άρχισα να παρακολουθώ τα αφεντικά μου. Δεν είχα τη δυνατότητα να ψάχνω παντού, αλλά υπήρχε τρόπος να κοιτάζω, ειδικά τις φωτογραφίες που ήταν πεταμένες πάνω στα τραπέζια και τα κομοδίνα.
Αυτό που έζησα με αυτούς τους ανθρώπους με έπεισε ότι δεν θα ήθελα ποτέ να είμαι πλούσια. Οσο μεγαλύτερο είναι το σπίτι, τόσο περισσότερο δουλεύουν οι άνθρωποι για να το αγοράσουν και τόσο περισσότερα φάρμακα εμφανίζονται. Βρήκα φάρμακα κάθε είδους: για τους πόνους, για το άγχος, υπνωτικά χάπια. Μια φορά ανακάλυψα μια κρέμα με βάση την τεστοστερόνη. Κοίταξα το Google και κατάλαβα. Εχει πολλές χρήσεις, αλλά η κυριότερη είναι να αυξάνει την γυναικεία libido».
«Ζω στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πριν από πέντε χρόνια, και ενώ ήμουν φοιτήτρια στο πανεπιστήμιο, απάντησα σε μια μικρή αγγελία στην τοπική εφημερίδα που ζητούσε υπηρεσία για μεγάλα σπίτια.
Στην αρχή όλα πήγαιναν καλά. Αλλά έπληττα και άρχισα να παρακολουθώ τα αφεντικά μου. Δεν είχα τη δυνατότητα να ψάχνω παντού, αλλά υπήρχε τρόπος να κοιτάζω, ειδικά τις φωτογραφίες που ήταν πεταμένες πάνω στα τραπέζια και τα κομοδίνα.
Αυτό που έζησα με αυτούς τους ανθρώπους με έπεισε ότι δεν θα ήθελα ποτέ να είμαι πλούσια. Οσο μεγαλύτερο είναι το σπίτι, τόσο περισσότερο δουλεύουν οι άνθρωποι για να το αγοράσουν και τόσο περισσότερα φάρμακα εμφανίζονται. Βρήκα φάρμακα κάθε είδους: για τους πόνους, για το άγχος, υπνωτικά χάπια. Μια φορά ανακάλυψα μια κρέμα με βάση την τεστοστερόνη. Κοίταξα το Google και κατάλαβα. Εχει πολλές χρήσεις, αλλά η κυριότερη είναι να αυξάνει την γυναικεία libido».
(Οι φωτογραφίες είναι του φωτογράφου Dougie Wallace)
Σάιμον, 24 ετών, πωλητής σε κατάστημα πολυτελείας
«Ολοι οι πελάτες είναι διαφορετικοί, αλλά υπάρχουν κατηγορίες. Υπάρχουν εκείνοι που σε σέβονται και υπάρχουν και άλλοι που γυρίζουν το κεφάλι την ώρα που τους μιλάς. Υπάρχουν αυτοί που βγάζουν τα χαρτονομίσματα των 500 ευρώ από έναν φάκελο και άλλοι που πληρώνουν ποσό 3.000 ευρώ με τσαλακωμένα 20ευρα. Υπάρχουν εκείνοι που δούλεψαν για να γίνουν πλούσιοι και εκείνοι που τα βρήκαν έτοιμα.
«Ολοι οι πελάτες είναι διαφορετικοί, αλλά υπάρχουν κατηγορίες. Υπάρχουν εκείνοι που σε σέβονται και υπάρχουν και άλλοι που γυρίζουν το κεφάλι την ώρα που τους μιλάς. Υπάρχουν αυτοί που βγάζουν τα χαρτονομίσματα των 500 ευρώ από έναν φάκελο και άλλοι που πληρώνουν ποσό 3.000 ευρώ με τσαλακωμένα 20ευρα. Υπάρχουν εκείνοι που δούλεψαν για να γίνουν πλούσιοι και εκείνοι που τα βρήκαν έτοιμα.
Μια μέρα, ένας Αμερικανός μπαίνει και μας λέει: «Εχω ένα υπέροχο δείπνο απόψε, ντύστε με». Και τον ντύσαμε. Μετά μάθαμε ότι ήταν επικεφαλής μιας επιχείρησης πετρελαίου. Αγόρασε ρούχα αξίας 18.000 ευρώ: 20 πουκάμισα, 3 παντελόνια και 1 σακάκι.
Τα ψώνια για τους πλούσιους δεν έχουν κανένα νόημα. Εγώ όταν ψωνίζω, διστάζω, επιλέγω... Γι'αυτούς δεν έχει καμία αξία.
Κάθε βράδυ, στο κατάστημα, ανάμεσα στους πωλητές γίνεται η ίδια συζήτηση: ποιός πούλησε τα περισσότερα. Πουλάμε κάθε μέρα τουλάχιστον 20.-30.000 ευρώ ρούχα και αξεσουάρ. Αυτό που πουλάμε, ουσιαστικά, είναι το όνειρο.
Τα ψώνια για τους πλούσιους δεν έχουν κανένα νόημα. Εγώ όταν ψωνίζω, διστάζω, επιλέγω... Γι'αυτούς δεν έχει καμία αξία.
Κάθε βράδυ, στο κατάστημα, ανάμεσα στους πωλητές γίνεται η ίδια συζήτηση: ποιός πούλησε τα περισσότερα. Πουλάμε κάθε μέρα τουλάχιστον 20.-30.000 ευρώ ρούχα και αξεσουάρ. Αυτό που πουλάμε, ουσιαστικά, είναι το όνειρο.
Μαρί, γκουβερνάντα σε μια οικογένεια Ρώσων δισεκατομμυριούχων
«Το 2011 απάντησα σε μια μικρή αγγελία. Μετά από μια σύντομη συνέντευξη που έδωσα στο Μόναχο, με ένα ευχάριστο ζευγάρι, βρέθηκα στη Ρωσία για να ασχοληθώ, 3 ημέρες την εβδομάδα με τα δύο παιδιά τους.
Με πλήρωναν 5.000 το μήνα και έμεινα μαζί τους ενάμιση χρόνο. Από την πρώτη ημέρα που έφτασα σπίτι τους κατάλαβα πού βρισκόμουν. Παντού υπήρχαν οπλισμένοι άνδρες, τεράστια κάγκελα και δένδρα έκρυβαν την πρόσοψη. Τότε αντελήφθηκα πόσο πλούσιοι ήταν. Το σπίτι βρισκόταν στη μέση ενός δάσους, σε ένα σημείο όπου ο Πούτιν, ο Μεντβέντεφ και άλλα μέλη της ρωσικής ελίτ έχουν τα σπίτια τους.
Στο πρωινό, καθημερινά, σέρβιραν χαβιάρι. Περνούσαν όλες τις καλοκαιρινές διακοπές σε ένα γιότ 50 μέτρων, στα ανοιχτά του Μονακό. Δύο μήνες ήμουν κλεισμένη εκεί μέσα. Σίγουρα ήταν ένα χρυσό κλουβί, αλλά κλεισμένη. Ενα πρωί είδα έναν προπονητή του γκολφ να ανεβαίνει στο γιότ. Πίστευα ότι θα πάμε στο διπλανό γκολφ για να παίξουν. Αλλά όχι.
Τα παιδιά προπονήθηκαν πάνω στο γιότ, πετώντας τις μπάλες τους από τη γέφυρα μέσα στη θάλασσα. Ολη αυτή την ώρα, ο καπετάνιος του γιότ και δύο άλλοι σωματοφύλακες ήταν επιφορτισμένοι να μαζεύουν τις μπάλες από τη θάλασσα. Ενας ναύτης είχε ανέβει στον τρίτο όροφο του πλοίου για να τους υποδεικνύει πού είχαν πέσει οι μπάλες».
Η Μαρί έκανε την εμπειρία της βιβλίο με τίτλο «Η ζωή μου με Ρώσους εκατομμυριούχους» (éd. Stock), οι άλλες μαρτυρίες ανέβηκαν στο neonmagazine.
«Το 2011 απάντησα σε μια μικρή αγγελία. Μετά από μια σύντομη συνέντευξη που έδωσα στο Μόναχο, με ένα ευχάριστο ζευγάρι, βρέθηκα στη Ρωσία για να ασχοληθώ, 3 ημέρες την εβδομάδα με τα δύο παιδιά τους.
Με πλήρωναν 5.000 το μήνα και έμεινα μαζί τους ενάμιση χρόνο. Από την πρώτη ημέρα που έφτασα σπίτι τους κατάλαβα πού βρισκόμουν. Παντού υπήρχαν οπλισμένοι άνδρες, τεράστια κάγκελα και δένδρα έκρυβαν την πρόσοψη. Τότε αντελήφθηκα πόσο πλούσιοι ήταν. Το σπίτι βρισκόταν στη μέση ενός δάσους, σε ένα σημείο όπου ο Πούτιν, ο Μεντβέντεφ και άλλα μέλη της ρωσικής ελίτ έχουν τα σπίτια τους.
Στο πρωινό, καθημερινά, σέρβιραν χαβιάρι. Περνούσαν όλες τις καλοκαιρινές διακοπές σε ένα γιότ 50 μέτρων, στα ανοιχτά του Μονακό. Δύο μήνες ήμουν κλεισμένη εκεί μέσα. Σίγουρα ήταν ένα χρυσό κλουβί, αλλά κλεισμένη. Ενα πρωί είδα έναν προπονητή του γκολφ να ανεβαίνει στο γιότ. Πίστευα ότι θα πάμε στο διπλανό γκολφ για να παίξουν. Αλλά όχι.
Τα παιδιά προπονήθηκαν πάνω στο γιότ, πετώντας τις μπάλες τους από τη γέφυρα μέσα στη θάλασσα. Ολη αυτή την ώρα, ο καπετάνιος του γιότ και δύο άλλοι σωματοφύλακες ήταν επιφορτισμένοι να μαζεύουν τις μπάλες από τη θάλασσα. Ενας ναύτης είχε ανέβει στον τρίτο όροφο του πλοίου για να τους υποδεικνύει πού είχαν πέσει οι μπάλες».
Η Μαρί έκανε την εμπειρία της βιβλίο με τίτλο «Η ζωή μου με Ρώσους εκατομμυριούχους» (éd. Stock), οι άλλες μαρτυρίες ανέβηκαν στο neonmagazine.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου