Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει επανειλημμένως απειλήσει να «κάνει μεγάλη την Αμερική και πάλι, αλλά τώρα θα
πρέπει να εκπληρώσει τις υποσχέσεις. Οι Financial Times γράφουν. Πώς θα κάνει την Αμερική μεγάλη;
Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, στις ομιλίες του ,πολύ συχνά, στράφηκε προς το θέμα των «μειονεκτούντων» αμερικανών εργαζομένων, τονίζοντας ότι η άφιξή του θα αλλάξει αυτή τη κατάσταση: Οι θέσεις εργασίας θα πρέπει να επιστραφούν, όπως και τα αμερικανικά προϊόντα στην επικράτεια των Ηνωμένων Πολιτειών και πάλι θα είναι σε ζήτηση.
Και ο ευκολότερος τρόπος να επιτευχθεί αυτό, εντοπίζονται μέσω ενός δικτύου διεθνών σχέσεων, κυρίως μέσω της Κίνας. Ο Τραμπ πολλές φορές έκανε επιθετική ρητορική στο Πεκίνο. Προφανώς, ο νέος επικεφαλής των Ηνωμένων Πολιτειών, θα είναι σε θέση να αυξήσει το βιοτικό επίπεδο της εργατικής τάξης, μόνο λόγω της αποδυνάμωσης της κινεζικής πλευράς. Αλλά η Κίνα δεν είναι εύκολο έργο. Το οικονομικό και πολιτικό δυναμικό του Πεκίνου έχει τεράστιο αντίκτυπο σε όλο τον κόσμο. Και η πίεση για την ανεξαρτησία από την αμερικανική αγορά, το Μεξικό δεν είναι σαφώς η καλύτερη επιλογή για την καταπολέμηση της Κίνας. Ρωσία σαν φίλη.
Η δημοσίευση σημειώνει ότι ο κ. Tραμπ χρειάζεται συμμάχους για το παλιό-καλό σχέδιο «διαίρει και βασίλευε». Για αυτό χρειάζεται μόνο τη Ρωσία που έχει φιλικές σχέσεις με την Κίνα.Η φιλία με τη Ρωσία ,για τον Τραμπ, δεν είναι μόνο τα μερίσματα για την καταπολέμηση του Πεκίνου, αλλά επιπλέον η υποστήριξη για τη βελτίωση των σχέσεων με το Ιράν και το Ιράκ.
Αλλά Μόσχα δεν έχει καμμία βιασύνη σχετικά με παρόμοιες συμμαχίες, ειδικά όταν η χώρα είναι ήδη στο τρίτο έτος φιλίας με την Κίνα, υποφέρει από τις κυρώσεις, και οι προεδρικές εκλογές είναι τον Μάρτιο του 2018. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν έχει στα πρακτικά του τέτοια εξωτερική πολιτική,που να αλλάζει, αν θέλει να οδηγήσει και πάλι τη χώρα. Η Ουκρανία σαν δώρο.
Στην περίπτωση αυτή, η Ουκρανία για τον Τραμπ είναι ένα υπέροχο «δώρο» χάριν της φιλίας με το Κρεμλίνο. Ο Tραμπ μπορεί ακόμη και να αναγνωρίσει την προσάρτηση της Κριμαίας και να επιτρέψει στον Πούτιν να κάνει ό, τι θέλει, στην ανατολική Ουκρανία, τη Μολδαβία και τα κράτη της Βαλτικής.
Επιπλέον,με τις παραχωρήσεις, ο νέος Πρόεδρος μπορεί να πάει και στη Συρία.
Μια τέτοια γενναιόδωρη προσφορά, ωστόσο, εξακολουθεί να τρομάζει τον Πούτιν, γιατί τότε θα έπρεπε να «προδώσει»την ένωση με την Κίνα, η οποία είναι ήδη τρία χρόνια με τη Ρωσία και υποστηρίζει τα θέματα κυρώσεων.
ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΣΙΚΗ RUSVESNA: corfiatiko.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου