Οι «μπουκαδόροι» του… δημάρχου – εισπράκτορα

ΠΩΣ ΟΙ ΔΙΑΛΥΜΕΝΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ

Του Ορέστη Οικονόμου

Πόσες φορές μπορεί να εισπραχθεί μία κλήση (η ίδια κλήση) και από πόσες

υπηρεσίες; Ενα… εφιαλτικό ταξίδι στη χώρα της ταλαιπωρίας για εκατοντάδες πολίτες που βρίσκονται αντιμέτωποι με το κενό ανάμεσα στη λογική και την πραγματικότητα που ζει και βασιλεύει παρά τις δημόσιες σχέσεις του φωτογενούς(;) δημάρχου. Είναι τέτοιο το χάος στις υπηρεσίες του δήμου που όχι μόνο επικαιροποίηση στοιχείων δεν έχει γίνει, αλλά επιβάλλονται κατασχέσεις ακόμη και σε πολίτες που δεν έκαναν οι ίδιοι τις κλήσεις καθώς είχαν πουλήσει το αυτοκίνητό τους.

Η διάλυση του κρατικών υπηρεσιών αλλά και των δήμων δεν είναι αποτέλεσμα των μνημονίων. Η απίστευτη γραφειοκρατία, η ταλαιπωρία των πολιτών, η οργή για τον κρατικό μηχανισμό που αδυνατεί να λειτουργήσει ακόμη και για τις πιο απλές υποθέσεις, αποτελεί το νούμερο ένα πρόβλημα της Ελλάδας.

Απλά, η περίοδος της κρίσης ήρθε να επιβεβαιώσει το γεγονός ότι η πολιτεία, οι υπηρεσίες του κράτους αλλά κυρίως οι δήμοι που βρίσκονται πιο κοντά στον πολίτη, περιφρονούν τα στοιχειώδη δικαιώματά του.

Τις τελευταίες ημέρες, την οργή εκατοντάδων πολιτών έχει ξεσηκώσει ο Δήμος Αμαρουσίου με μια σειρά από ενέργειες που αναδεικνύουν τη διάλυση των υπηρεσιών του. Και μπορεί οι δημόσιες σχέσεις του δημάρχου Γιώργου Πατούλη να κάνουν τον ίδιο ευτυχισμένο, ωστόσο, είτε αδιαφορεί για την κατάσταση του δήμου του, είτε δεν τον έχουν ενημερώσει σωστά για το χάος που έχει προκαλέσει.

Πιθανότατα να αρέσκεται ο κ. δήμαρχος στο να βλέπει το όνομά του και τις φωτογραφίες του στα social media όπου τον αποκαλούν «ο Ελληνας Τραμπ». Ισως πάλι να μην έχει τον χρόνο να ασχοληθεί με τον δήμο, μια δουλειά για την οποία επελέγη από τους πολίτες. Εμπλεκόμενος ενεργά στον Ιατρικό Σύλλογο αλλά και ως πρόεδρος της ΚΕΔΕ, ενδεχομένως να μην μπορεί να ασκήσει τα καθήκοντά του όπως πρέπει και αναθέτει σε άσχετους και κυρίως ανίκανους συνεργάτες του βασικές δομές του δήμου του.

Όπως και να έχει, η κατάσταση ο Δήμος Αμαρουσίου διεκδικεί επάξια χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της ταλαιπωρίας των πολιτών και της αδιαφορίας των υπηρεσιών του για τα δικαιώματά τους. Από τη στιγμή που ο κ. Πατούλης αποφάσισε να γίνει «εισπράκτορας», προφανώς γιατί τα ταμεία του δήμου είναι άδεια, ξεκινά και ο «Γολγοθάς» του κόσμου, αλλά με έναν τρόπο που αναδεικνύει την αναλγησία των δημοτικών υπηρεσιών.

Η ιστορία που διηγείται στην «Η» ένας πολίτης – θύμα του δήμου Αμαρουσίου δεν είναι η μοναδική. Καθημερινά έξω από τα ταμεία του δήμου γίνεται χαμός με φωνές και αντιπαραθέσεις που προφανώς βρίσκουν παντελώς αδιάφορους τον δήμαρχο και τους αρμόδιους αντιδημάρχους.

Η μεγάλη περιπέτεια
Η περιπέτεια του πολίτη ξεκινά όταν μία τράπεζα του αποστέλλει ειδοποιητήριο ότι του γίνεται κατάσχεση για συγκεκριμένο ποσό εις χείρας τρίτου. Το ποσό είναι 57,96 ευρώ και η κατάσχεση -γράφει το ενημερωτικό- έγινε κατόπιν εντολής του Δήμου Αμαρουσίου και αν έχει ερωτήματα να απευθυνθεί στην τράπεζά του.

Αγνοώντας τον λόγο της κατάσχεσης σπεύδει να μάθει γιατί έχει προκριθεί αυτή η διαδικασία, καθώς μάλιστα δεν έχει καμιά σχέση με τον Δήμο Αμαρουσίου. Ενας δύσμοιρος τραπεζικός υπάλληλος μπαίνει στο σύστημα, βλέπει την κατάσχεση, όμως, ο δήμος δεν έχει ενημερώσει την τράπεζα για την αιτία.

Οπότε ο πολίτης πρέπει να σπεύσει στις «αρμόδιες» υπηρεσίες για να μάθει τι ακριβώς έχει συμβεί. Εκεί τον ενημερώνουν ότι «ξέθαψαν» δύο κλήσεις από παραβάσεις που είχε κάνει από το 2005 και οι οποίες είχαν βεβαιωθεί το 2008 και το 2010. Κλήσεις τις οποίες ο πολίτης δεν είχε δει ποτέ του, αλλά εν πάση περιπτώσει… δικό του το πρόβλημα. Αφού ο εισπράκτορας Πατούλης αποφάσισε να εισπράξει, δεν μπορούσε ο πολίτης να αμφισβητήσει ότι δεν πήρε ποτέ τις κλήσεις ή αν τις έχει πληρώσει, αλλά δεν το θυμάται.

Στην εύλογη ερώτηση «γιατί δεν ειδοποιήθηκα ποτέ εδώ και 12 χρόνια για την οφειλή μου», οι… αρμόδιοι του είπαν ότι η τελευταία φορά που πήραν στοιχεία για τον τόπο διαμονής του ήταν το… 2010. «Μα έκτοτε έχω αλλάξει τρία σπίτια, μπορούσατε να βρείτε τη διεύθυνσή μου μέσω Taxis ή μέσω της τράπεζας που κάνατε την κατάσχεση», η εύλογη απορία για να μην πάρει απάντηση. Οπως δεν πήρε απάντηση και γιατί η οφειλή δεν βεβαιώθηκε στην εφορία, αλλά επελέγη η κατάσχεση λογαριασμού.

Φεύγει εξοργισμένος για τον χρόνο που έχασε αλλά και σίγουρος ότι «καθάρισε» με τους εισπράκτορες που του έκαναν κατάσχεση στον λογαριασμό. Φευ, λίγες ημέρες αργότερα του έρχεται από έτερη τράπεζα που διατηρεί λογαριασμό ενημέρωση η οποία του λέει ότι «κατασχέθηκε ποσό κατ’ εντολήν του Δήμου Αμαρουσίου».

Του τα ξαναπήραν!
Το ίδιο ποσό με το προηγούμενο κατασχετήριο στην άλλη τράπεζα, δηλαδή 57,96 ευρώ που είναι περί τα 34 ευρώ οι κλήσεις και τα υπόλοιπα προσαυξήσεις. Ξεχειλίζει από οργή για τους «μπουκαδόρους» του κ. Πατούλη που μπαίνουν στους λογαριασμούς του και ξαναφεύγει από τη δουλειά του για να πάει στην ταμειακή υπηρεσία.

Προηγουμένως, σε τηλεφωνική επικοινωνία με την υπεύθυνη εξεύρεσης των απλήρωτων κλήσεων, ενημερώνεται ότι αυτή δεν είναι αρμόδια και πρέπει να απευθυνθεί αλλού.

Πηγαίνοντας στα ταμεία διαπιστώνει ότι δεν είναι ο μόνος που… ετοιμάζεται να τα κάνει λαμπόγυαλο στο δήμο. Κι άλλοι εξοργισμένοι πολίτες περιμένουν να μάθουν γιατί ο κ. Πατούλης «μπούκαρε» στους λογαριασμούς τους και γιατί σε ορισμένους δεν έγινε μόνο απλή κατάσχεση του οφειλόμενου ποσού, αλλά και «μπλοκάρισμα» του συνόλου του λογαριασμού. Και ζητούν να μάθουν γιατί επί χρόνια κανείς δεν είχε την αξιοπρέπεια ή την επαγγελματική ευσυνειδησία να τους ενημερώσει για την οφειλή, αλλά το έμαθαν μόλις ήρθε το κατασχετήριο.

Ο πολίτης ζητά εξηγήσεις γιατί έγινε κατάσχεση του ίδιου ποσού από δύο λογαριασμούς και διαπιστώνει ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι. Μαθαίνει ότι κατάσχεση έγινε και από τρίτο και από τέταρτο λογαριασμό. Το ίδιο ποσό δηλαδή κατασχέθηκε… τέσσερις φορές! Μάλιστα, ο ένας λογαριασμός δεν του ανήκει, είναι άλλος ο δικαιούχος, αλλά παρ’ όλα αυτά οι «μπουκαδόροι» του κ. δημάρχου δεν ορρωδούν προ ουδενός.

Χαμός και ύβρεις
Στα ταμεία γίνεται χαμός. Κόσμος βρίζει τον Πατούλη, τους αντιδημάρχους, τους εργαζόμενους στην οικονομική υπηρεσία. Αλλοι γιατί δεν ενημερώθηκαν κι άλλοι γιατί δεν έγινε άρση της κατάσχεσης των λογαριασμών τους παρ’ ότι αποδέχθηκαν και πλήρωσαν την οφειλή τους.

Ο Γολγοθάς για τον πολίτη μόλις άρχισε. Στις ερωτήσεις «γιατί μπουκάρατε σε όλους τους λογαριασμούς μου, χωρίς να με έχει ειδοποιήσει, παρά μόνο μία τράπεζα και γιατί πήρατε τέσσερις φορές το ίδιο ποσό οι πελιδνοί υπάλληλοι επικαλούνται το νόμο, λένε ότι έχουν μεγάλο φόρτο εργασίας κι ότι προσπαθούν με κόπο να εξυπηρετήσουν τους πολίτες.

Μια άλλη εύλογη ερώτηση που γίνεται μεταξύ φωνών και αντιδικιών είναι: «Αφού ο δήμος ικανοποίησε την απαίτησή του, πότε θα γίνει η άρση των κατασχέσεων στους λογαριασμούς;».

Εδώ η «υπηρεσία» σηκώνει τα χέρια ψηλά και μόνο ένας ευσυνείδητος νεαρός υπάλληλος σπεύδει να δώσει εξηγήσεις. «Ξέρετε, εμείς θα στείλουμε τα αιτήματα στις τράπεζες, αυτές αργούν, αν θέλετε πηγαίνετε μόνος σας τις αιτήσεις κ.λπ».

Ο πολίτης παίρνει τις αιτήσεις για να τις πάει ο ίδιος στις τράπεζες. Μια τράπεζα του λέει ότι η άρση της κατάσχεσης του λογαριασμού θα γίνει σε… μια βδομάδα με ένα μήνα. Ετερη τράπεζα του λέει «είχαμε μεγάλη εθελουσία έξοδο εργαζόμενων και υπάρχουν ελλείψεις στον συγκεκριμένο τομέα, δεν ξέρουμε πότε. Παρεμπιπτόντως, όλοι οι τραπεζικοί υπάλληλοι βρίζουν τον κ. Πατούλη γιατί τους έχει μετατρέψει σε εισπράκτορές του και σε «σάκο του μποξ» για τις χιλιάδες των «θυμάτων» του δημοσιοσχετίστα δημάρχου.

Εν ολίγοις, τα κατασχεμένα ποσά είναι άγνωστο πότε θα επιστρέψουν στον δικαιούχο, παρ’ ότι ο δήμος έχει εισπράξει το οφειλόμενο ποσό. Ο πολίτης θα πρέπει να παρακολουθεί τη διαδικασία και να πηγαίνει στην τράπεζα να διαμαρτύρεται γιατί η άρση της κατάσχεσης διαρκεί μέρες ή εβδομάδες. Μέχρι τότε κανείς δεν τον ρωτά αν έχει ανάγκη τα χρήματα αυτά που παρανόμως του έχουν παρακρατήσει.

Αλλά δεν είναι ο μόνος που έπεσε «θύμα» της ξαφνικής και παντελώς ανάλγητης επιδρομής του δημάρχου – εισπράκτορα. Αλλοι δεν μπορούν καν να πάρουν ούτε ένα ευρώ επειδή δεν έχει γίνει άρση της κατάσχεσης ώστε να ξεμπλοκάρει ο λογαριασμός τους. Διότι κάθε τράπεζα έχει διαφορετική πολιτική…

Αναπάντητα ερωτήματα ενός Ελληνα πολίτη
Τα ερωτήματα που τίθενται από τη διδακτική αυτή ιστορία είναι:

1 Δεν υπήρχε άλλη διαδικασία πιο ανθρώπινη και με λιγότερη ταλαιπωρία ώστε και ο δήμος να εισπράξει αυτά που θεωρεί ότι του οφείλονται και οι πολίτες να μη γίνονται θύματα μιας απρόσωπης δημοτικής μηχανής που όλα τα αλέθει;

2 Οι διαλυμένες υπηρεσίες του δήμου δεν μπορούσαν να βρουν τα στοιχεία των οφειλετών και να τους ενημερώσουν; Πώς είναι δυνατόν να χρησιμοποιούν στοιχεία του ΚΕΠΥΟ από το 2010, όταν είναι εύκολο να επικαιροποιήσουν τα στοιχεία μέσω Taxis, ασφαλιστικών ταμείων ή τραπεζών;

3 Με πιο δικαίωμα εισβάλλουν σε όλους τους τραπεζικούς λογαριασμούς και κατάσχουν τρεις και τέσσερις φορές το ποσό της οφειλής;

4 Γιατί η άρση της κατάσχεσης δεν γίνεται άμεσα κι όταν ο δήμος ικανοποιεί την απαίτησή του;

5 Πώς μπορούν να ταλαιπωρούν πολίτες μπλοκάροντας και το σύνολο των λογαριασμών τους, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να πάρουν ούτε ένα ευρώ;

6 Η έννοια της παραγραφής δεν υπάρχει; Μετά από 12 χρόνια, ακόμη κι αν έχουν πληρωθεί οι κλήσεις, ποιος θα αναζητήσει τα παραστατικά ώστε να αποδείξει ότι πλήρωσε;

7 Χιλιάδες πολίτες, χωρίς καμιά ενημέρωση από κανέναν, βρέθηκαν μπροστά σε κατασχέσεις λογαριασμών. Δεν υπήρχε η ελάχιστη ευθιξία μιας προηγούμενης ειδοποίησης προτού βρεθούν προ τετελεσμένων;

Είναι τέτοιο το χάος στις υπηρεσίες του δήμου που όχι μόνο επικαιροποίηση στοιχείων δεν έχει γίνει, αλλά επιβάλλονται κατασχέσεις ακόμη και σε πολίτες που δεν έκαναν οι ίδιοι τις κλήσεις καθώς είχαν πουλήσει το αυτοκίνητό τους. Ακόμη και σε… θανόντες, διότι ο δήμος δεν φρόντισε να ενημερωθεί και τους έστειλε το μπιλιετάκι της κατάσχεσης στον… Αγιο Πέτρο.

Είναι θεμιτό κάθε δήμος να διεκδικεί όσα του οφείλονται, αν και μετά από τόσα χρόνια η παραγραφή θα έπρεπε να χρησιμοποιείται. Είναι αθέμιτο και ανήθικο, όμως, εξαιτίας των διαλυμένων υπηρεσιών ή μιας ανάλγητης τακτικής των κρατούντων του Δήμου Αμαρουσίου, να υφίστανται τέτοια ταλαιπωρία οι πολίτες και να χάνουν άπειρες ώρες από την εργασία τους.

Είναι θεμιτό ο κ. Πατούλης να έχει φιλοδοξίες ή να διεκδικεί μερίδιο από μια δόξα που δεν του ανήκει ή δεν του αξίζει. Πρώτα, όμως, θα πρέπει να φτιάξει τα του οίκου του και στη συνέχεια να επιχειρήσει να «σώσει» την Ελλάδα.

Και στην Ουάσιγκτον
Ο… Ελληνας Τραμπ με τις πολιτικές φιλοδοξίες

Τις τελευταίες ημέρες ο Γ. Πατούλης, δήμαρχος Αμαρουσίου, ήταν ιδιαίτερα απασχολημένος. Το πολυήμερο ταξίδι του στην Ουάσιγκτον, προκειμένου να παρευρεθεί στην ορκωμοσία του Ντ. Τραμπ, τον κράτησε μακριά από την άχαρη και δύσκολη καθημερινότητα του δήμου του. Ηταν απασχολημένος στο να βγάζει selfies στα κυβερνητικά κτίρια των ΗΠΑ ή να «συνομιλεί με κορυφαίους παράγοντες της ομογένειας», όπως ο ίδιος είπε. Σε πρόσφατη παρουσία του σε χιουμοριστική τηλεοπτική εκπομπή έδειξε επίσης να ασχολείται και με την εν γένει παρουσία του νέου πλανητάρχη, του οποίου δηλώνει fun. Είπε ότι ο κ. Τραμπ και η Μελάνια θα μπορούσαν να έχουν προσέξει περισσότερο την εμφάνισή τους στον πρώτο χορό ως προεδρικό ζεύγος. Βαρυσήμαντες αναλύσεις, βεβαίως, που καθιστούν «μικρά» τα υπόλοιπα προβλήματα που έχει ο δήμος των Ολυμπιονικών.

Όμως, ο πολυάσχολος κ. δήμαρχος, δεν έχει κρύψει ποτέ τις μεγαλύτερες φιλοδοξίες του. Οι φήμες λένε ότι θα ήθελε πολύ να διεκδικήσει τον θώκο του δημάρχου Αθηναίων, ενώ οι κακές γλώσσες αναφέρουν ότι θα επιθυμούμε να αφήσει στη θέση του στο Μαρούσι τη… σύζυγό του Μαρίνα. Στην πρόσφατη τηλεοπτική του εμφάνιση εξήρε τον χαρακτήρα της λέγοντας ότι έχει δυνατότητες κι ότι «επειδή εκείνη είναι ευαίσθητη, η αχαριστία την ενόχλησε δύο φορές». Για να συνεχίσει με νόημα για τα μελλοντικά σχέδια των δύο τους: «Μπορεί να είναι και καλό όταν είναι δύο δήμαρχοι στο σπίτι, αλλά μέχρι τότε μπορεί να έχουν αλλάξει πολλά πράγματα». Αλλωστε, η κ. Μαρίνα Πατούλη είχε σαρώσει στις τελευταίες δημοτικές εκλογές στον Δήμο Πεύκης, και εξελέγη άνετα δημοτική σύμβουλος.

Το ζευγάρι έχει βρεθεί πολλές φορές στο στόχαστρο κακεντρεχών σχολίων. Πότε για τις δημόσιες σχέσεις που κάνει και πότε για τις φωτογραφήσεις στο «χρυσό» σπίτι που διαθέτει.

Μια τέτοια φωτογράφηση πριν από λίγους μήνες στο σπίτι του στην Πεύκη ήταν αρκετή για να του δώσουν τον χαρακτηρισμό του «Ελληνα Τραμπ». Οι… χρυσές αποχρώσεις παντού και η γενικότερη αισθητική της διακόσμησης έμοιαζε με το πραγματικά χρυσό σπίτι του Ντ. Τραμπ και της Μελάνια. Τα κακεντρεχή σχόλια προκάλεσαν την αντίδραση του κ. Πατούλη που είπε ότι πρόκειται για ένα σπίτι που έχει κάθε μεσοαστική οικογένεια.

Αλλά η κ. Πατούλη δήλωσε δικαιωμένη για την αισθητική της λέγοντας: ««Όλοι όσοι με κατηγορούσαν για τα χρυσά σαλόνια έχουν διαψευσθεί… μετά τον Τραμπ με τα χρυσά σπίτια, η αισθητική η δική μου δικαιώθηκε».

Πάντως, είναι η αλήθεια ότι ο δήμαρχος, γιατρός και πρόεδρος της ΚΕΔΕ, είναι μετρ της επικοινωνίας. Με συνεχείς παρεμβάσεις του και παρουσίες του στην τηλεόραση και τα λοιπά μέσα ενημέρωσης, έχει καταφέρει να γίνει ουκ ολίγες φορές talk of the town.

Πέραν των φιλοδοξιών του για τον δήμο της Αθήνας, έχει ακουστεί το όνομά του ακόμη και για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, ενώ κάποιοι λένε με νόημα «ο Πατούλης δεν έχει όρια στις φιλοδοξίες του». Αρκετοί πολίτες του δήμου του, όμως, δεν έχουν και την καλύτερη γνώμη για το έργο που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια, ενώ η αντιπολίτευση τον κατηγορεί για αδιαφάνεια σε έργα βιτρίνας.

imerisia.gr