Η τουρκική Daily Sabah δημοσίευσε πριν από λίγη ώρα ένα ρεπορτάζ, σύμφωνα με το οποίο ανώτατη αλλά φυσικά μη κατονομαζόμενη πηγή της τουρκικής προεδρίας (μήπως ο μυστακοφόρος εκπρόσωπος;), είπε πως οι Ρώσοι όσο
προχωρά η έρευνα για τη δολοφονία του πρεσβευτή Αντρέι Καρλόφ πείθονται ότι από πίσω κρύβεται ο ιμάμης Φετουλάχ Γκιουλέν (πάει με όλα, σαν την… κόκα-κόλα) και εξετάζουν το ενδεχόμενο να ζητήσουν την έκδοσή του από τις Ηνωμένες Πολιτείες!
Πανηγυρίζοντας ουσιαστικά η τουρκική εφημερίδα, προαναγγέλλει παγκόσμιο πόλεμο κατά της «τρομοκρατικής οργάνωσης Γκιουλέν – FETÖ», εκτιμώντας ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να αγνοήσουν τόσο την Τουρκία όσο και τη Ρωσία! Έλα όμως που τα πράγματα είναι ως συνήθως πιο πολύπλοκα…
Οι επίσημες τουρκικές δηλώσεις ενοχοποιούν τον Γκιουλέν, λέγοντας ότι είναι αυταπόδεικτο ότι ο δολοφόνος είναι μέλος της οργάνωσης. Ας αφήσουμε κατά μέρος το «αυταπόδεικτο» καθώς δε στέκει σε κανένα δικαστήριο πολιτισμένης χώρας και ας αναρωτηθούμε: Θα μπορούσε να σταθεί στην αμερικανική Δικαιοσύνη αίτημα έκδοσης του Γκιουλέν, ακόμα κι αν αποδεικνυόταν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο 22χρονος δολοφόνος ήταν μέλος;
Με ποια ακριβώς λογική τον ενοχοποιεί αυτό και τον καθιστά υπαίτιο της δολοφονίας; Αυτή της ηθικής αυτουργίας; Πώς ακριβώς θα τεκμηριώσουν ότι η «τρομοκρατική οργάνωση Γκιουλέν» έδωσε εντολή στον νεαρό; Θα εμφανίσουν ψευδομάρτυρα; Επαναλαμβάνουμε, ο λόγος γίνεται για πραγματική Δικαιοσύνη, όχι αλά Τούρκα…
Πάμε όμως και στη Ρωσία. Επειδή μόνο αφελείς δεν είναι οι Ρώσοι, ακόμα κι αν τελικά προχωρήσουν και υποβάλουν αίτημα έκδοσης του Γκιουλεν, αυτό δεν θα το κάνουν διότι έχουν πειστεί από τα τουρκικά στοιχεία, αλλά για να προσθέσουν ένα διαπραγματευτικό όπλο στη φαρέτρα τους εν όψει της ανάληψης της προεδρίας από τον Ντόναλντ Τραμπ, στριμώχνοντας τους Αμερικανούς!
Βέβαια, καλό είναι να μη βιαζόμαστε, καθότι το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών, το Συμβούλιο Ασφαλείας της χώρας και πάνω από όλα το Κρεμλίνο και ο Βλαντιμίρ Πούτιν, θα πρέπει να ζυγίσουν προσεκτικά τη «δόση» της πίεσης που θα πρέπει να ασκήσουν στην κυβέρνηση Τραμπ, για να μη βρεθούν προ δυσάρεστων εκπλήξεων και φέρουν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα, εάν υποτεθεί πως επιθυμία της Μόσχας είναι όντως η αποκλιμάκωση και η στρατηγική συνεννόηση με την Ουάσιγκτον.
Πόσο έξυπνο θα ήταν άραγε τη στιγμή που έχει εκπέμψει συγκεκριμένα μηνύματα ο Τραμπ και ο στενός κύκλος συμβούλων του αναφορικά με τις σχέσεις με τη Ρωσία, η Μόσχα να σπεύσει να δώσει επιχειρήματα και ισχύ στις δυνάμεις του αμερικανικού κατεστημένου εξωτερικής πολιτικής που θα ήθελαν να «σκοτώσουν» εν τη γενέσει της, κάθε προσπάθεια συνεννόησης και συνδιαλλαγής.
Κατά συνέπεια, καλό είναι να κρατάμε «μικρό καλάθι» για τις διαρροές της τουρκικής πλευράς, καθώς έχει δώσει δείγματα ανεύθυνης συμπεριφοράς με τέτοιου είδους διαρροές, καθώς για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο που μάλλον σχετίζεται με την τουρκική ψυχοσύνθεση, οι Τούρκοι ενδεχομένως να νομίζουν ότι με τέτοιου είδους δημοσιεύματα θα φέρουν πιο κοντά αυτό που απλώς αποτελεί στόχο της πολιτικής τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου