Tου Δημήτρη Γ. Απόκη*
Οι τοποθετήσεις του Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, Μελβούτ Τσαβούσογλου, για το θέμα των Ιμίων, δεν πρέπει να εκπλήσσουν πλέον κανέναν, από όσους τουλάχιστον μπαίνουν για λίγο στον κόπο να κοιτάξουν λίγο πιο πέρα από τα ήδη
προαποφασισμένα γεγονότα του, έχει πλέον κουράσει, Eurogroup της Δευτέρας, και των δήθεν σκληρών διαπραγματεύσεων για το χρέος και μπλα μπλα μπλα…
Σίγουρα, με δεδομένο ότι οι δηλώσεις Ερντογάν, τούρκων Υπουργών, και τουρκικής αντιπολίτευσης, που αμφισβητούν ευθέως και χωρίς περιστροφές την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας, έχουν γίνει καθημερινό ρουτίνα, δεν εκπλήσσουν το Υπουργείο Εξωτερικών, το Υπουργείο Άμυνας, το Μέγαρο Μαξίμου, και την Αντιπολίτευση. Τουλάχιστον έτσι θα πρέπει να είναι, γιατί εάν δεν είναι, τότε το πρόβλημα της χώρας είναι πολύ μεγαλύτερο από ότι φανταζόμαστε ακόμα και εμείς οι γκρινιάρηδες που ασχολούμαστε με πεζά πράγματα όπως είναι τα εθνικά θέματα.
Και για να μην ξεχνιόμαστε τα ίδια και χειρότερα λαμβάνουν χώρα και στο εθνικό θέμα της Κύπρου, όπου πέρα από τις δυσμενείς εξελίξεις που εδώ και καιρό δρομολογούνται στο παρασκήνιο, έχει ξεσπάσει και ένας αλληλοσπαραγμός, με βαριές κατηγορίες εναντίον ανθρώπων που για χρόνια έχουν αποδείξει ότι πονάνε πραγματικά τον Ελληνισμό και το Κυπριακό.
Θα είναι άδικο σε όλο αυτό το πολύ δυσμενές σκηνικό επί των εθνικών θεμάτων, να μην εξάρει κανείς το ρόλο και τη θαρραλέα στάση του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά. Οι πολιτικές διαφωνίες με τον κ. Κοτζιά, μπορεί να είναι πολλές. Παρόλα αυτά στα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό, λέει τα πράγματα με το όνομά τους και τοποθετείται όπως πρέπει να τοποθετείται ένας σωστός Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας.
Στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, η στρατιωτική και πολιτική ηγεσία, σύμφωνα με πληροφορίες προετοιμάζεται, και σωστά, για ένα θερμό επεισόδιο στο άμεσο μέλλον. Σύμφωνα μάλιστα με κάποιες αναλύσεις των εξελίξεων, υπάρχει μια σχολή σκέψης η οποία πιστεύει ότι εάν κάτι συμβεί πριν το 2018, οπότε λόγω των προβλεπόμενων εξοπλισμών της Τουρκίας η ισορροπία δυνάμεων θα αλλάξει δραματικά υπέρ της, η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να εξέλθει νικητής σε ένα επεισόδιο. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και εάν αυτή η ανάλυση έχει βάση, από τη φύση της είναι παράτολμη με δεδομένο ότι κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το πως θα εξελιχθεί ένα θερμό επεισόδιο.
Σε όλο αυτό και περίπλοκο και επικίνδυνο σκηνικό γύρω από τα εθνικά θέματα, ο διεθνής παράγοντας είναι κινούμενη άμμος, γεγονός που καθιστά ακόμα πιο απρόβλεπτες και επικίνδυνες τις εξελίξεις.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες με την διακυβέρνηση Τράμπ, φαίνεται να μπαίνουν σε μια πορεία, όπου είναι πολύ πιθανό (όχι βέβαιο) να αφήσουν την πρωτοκαθεδρία στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, σε συμμαχικές ευρωπαϊκές δυνάμεις (Γαλλία στρατιωτικά, Γερμανία οικονομικά), με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την πορεία των εθνικών θεμάτων. Αυτό θα το δούμε από το ποιος θα είναι ο Υπουργός Εξωτερικών του Ντόναλντ Τράμπ, διότι το πρόσωπο έχει τη σημασία του και θα καθορίσει τη σχέση του Λευκού Οίκου με την παραδοσιακή γραφειοκρατία του Στέητ Ντιπάρτμεντ.
Παράλληλα με την πιθανή by proxy απόσυρση της Ουάσιγκτον, είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η Ρωσία έχει αποφασίσει να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο και μέσα στους σχεδιασμούς της Μόσχας, συμπεριλαμβάνεται και η Ελλάδα. Το πως θα το δούμε στο άμεσο μέλλον. Ήδη η δημιουργία στρατιωτικών βάσεων στη Συρία είναι ένα πρώτο ξεκάθαρο βήμα.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι βρισκόμαστε στα πρώτα στάδια ενός συνολικού επαναπροσδιορισμού, του γεωπολιτικού σκηνικού, το οποίο είχε διαμορφωθεί στη Γιάλτα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η Τουρκία έχει αρχίσει να κινείται αναθεωρητικά, βάση αυτού του υπό διαμόρφωση σκηνικού, με στόχο να βρεθεί σε πλεονεκτική θέση όταν θα έρθει η ώρα να μοιραστεί εκ νέου η τράπουλα στην ευρύτερη περιοχή.
Το πάζλ είναι πολύπλοκο και το κάθε κομμάτι του από μόνο του, χρίζει ενδελεχούς ανάλυσης. Είναι βέβαιο ότι ανοίγει μια περίοδος ριζικών ανακατατάξεων στην περιοχή μας, σε μια στιγμή που η χώρα βρίσκεται εγκλωβισμένη στο τυφώνα των μνημονίων, με μια οικονομία διαλυμένη, και ένα κράτος σε παράλυση, βυθισμένο σε μια ανούσια καθημερινή φαγωμάρα η οποία μόνο προβληματισμό για το μέλλον της χώρας δεν δείχνει.
Οι οικονομικές κρίσεις με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ξεπερνιούνται. Οι ήττες επί θεμάτων εθνικής κυριαρχίας όχι. Ακόμα και μέσα στη μιζέρια της ζοφερής καθημερινότητας που βιώνουμε, είναι καλό αυτό να το θυμόμαστε και να αρχίσουμε να λειτουργούμε και να σκεφτόμαστε όπως αρμόζει σε τέτοιες στιγμές.
Ο Δημήτρης Γ. Απόκης είναι Διεθνολόγος Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University και Δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου