Τα πράγματα είναι απλά και δεν πρέπει να πέφτουμε θύματα της προπαγάνδας του καθεστώτος. Ας αρχίσουμε από κάποιες γενικές παραδοχές.
ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ
Παραδοχή πρώτη: Στην Ελλάδα χρεοκόπησε το κράτος. Δεν χρεοκόπησε η κοινωνία, ούτε καν οι τράπεζες.
Παραδοχή πρώτη: Στην Ελλάδα χρεοκόπησε το κράτος. Δεν χρεοκόπησε η κοινωνία, ούτε καν οι τράπεζες.
Παραδοχή δεύτερη: Το κράτος αντιμετωπίζεται από την πολιτική ολιγαρχία και το διαπλεκόμενο αφεντικό της, την κρατικοδίαιτη παρασιτική οικονομική ολιγαρχία, ως λάφυρο για πλιάτσικο.
Παραδοχή τρίτη: Οικονομική και πολιτική ολιγαρχία, χρησιμοποιώντας τον κρατικό μηχανισμό, την γραφειοκρατία και την κρατική βία, έχουν σπρώξει την κοινωνία στο περιθώριο, μακριά από τα κέντρα αποφάσεων και ελέγχου, νεμόμενες τον κοινωνικό πλούτο και τα δανεικά του κράτους.
Παραδοχή τέταρτη: Σήμερα, όλο αυτό το κρατικοδίαιτο καθεστώς (κρατικός μηχανισμός, πολιτική ολιγαρχία «αριστερά-δεξιά» και οικονομική ολιγαρχία), προσπαθεί να επιβιώσει αλώβητο, διαλύοντας την κοινωνία και δημιουργώντας τεράστιες μάζες νεόπτωχων.
Παραδοχή πέμπτη: Πολιτικό σύστημα και οικονομική ολιγαρχία, παρέδωσαν την εθνική κυριαρχία και την άσκηση της εθνικής οικονομικής πολιτικής στους δανειστές, για να αποφύγουν τη σύγκρουση με την κοινωνία και να συνεχίσουν να είναι στις καρέκλες τους, παριστάνοντας τους μεσάζοντες, σιτιζόμενοι και πλουτίζοντας από τη δυστυχία του κοινωνικού σώματος. Λειτουργούν δηλαδή σαν πέμπτη φάλαγγα στα μετόπισθεν της ελληνικής κοινωνίας
ΣΤΟΧΟΣ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ
Ο στόχος ενός νέου μετώπου πολιτών και κινημάτων, θα πρέπει νομοτελειακά να είναι η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ για την απελευθέρωση της κοινωνίας και του έθνους. Για την ανακατάληψη εκείνου του χώρου στα κέντρα λήψης των αποφάσεων και του ελέγχου της εξουσίας, από την οποία έχει εκδιωχθεί από το κράτος.
Ο στόχος ενός νέου μετώπου πολιτών και κινημάτων, θα πρέπει νομοτελειακά να είναι η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ για την απελευθέρωση της κοινωνίας και του έθνους. Για την ανακατάληψη εκείνου του χώρου στα κέντρα λήψης των αποφάσεων και του ελέγχου της εξουσίας, από την οποία έχει εκδιωχθεί από το κράτος.
Αυτό απαιτεί πρώτα και κύρια την θεσμική απεξάρτηση της πολιτικής εξουσίας από την οικονομική εξουσία και τους δανειστές και την θέση της κάτω από τον κοινωνικό έλεγχο. ΜΕ Ο,ΤΙ ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ τόσο για το πολίτευμα, όσο και για το νόμισμα, τη συμμετοχή της χώρας σε διεθνείς οργανισμούς, την εξωτερική πολιτική, την οικονομική διαχείριση, την κοινωνική πολιτική, το προσφυγικό κ.λ.π.
Πέτρος Χασάπης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου