Νέο φάρμακο δίνει ελπίδες στους πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας

Ως «ορόσημο» στην αντιμετώπιση της πολλαπλής σκλήρυνσης ή σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠ) περιγράφεται ένα νέο φάρμακο
που επιφέρει αλλαγές στο ανοσοποιητικό σύστημα.

Οι κλινικές δοκιμές, που δημοσιεύτηκαν στο New England Journal of Medicine, δείχνουν ότι το φάρμακο αυτό μπορεί να επιβραδύνει τη ζημιά που προκαλούν στον εγκέφαλο οι δύο μορφές της πολλαπλής σκλήρυνσης.

Το Ocrelizumab είναι το πρώτο φάρμακο που δείχνει να λειτουργεί στην πρωτοπαθή προϊούσα μορφή της νόσου και το εξετάζουν οι αρμόδιες αρχές στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ ώστε να αποφασίσουν αν θα δώσουν το πράσινο φως για την κυκλοφορία του στην αγορά.

Η ΣΚΠ είναι μία σοβαρή ασθένεια εκφύλισης-αδρανοποίησης του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού.

Στη σκλήρυνση κατά πλάκας, το ανοσοποιητικό σύστημα προσβάλλει το προστατευτικό περίβλημα (μυελίνη) που καλύπτει τις νευρικές ίνες και προκαλεί προβλήματα επικοινωνίας μεταξύ του εγκεφάλου και το υπόλοιπου σώματος. Τελικά, η ασθένεια καταστρέφει τα νεύρα και αυτό έχει ολική επίπτωση στο σώμα και τα όργανα του ασθενούς.

Τα συμπτώματα της ΣΚΠ διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό από άτομο σε άτομο και εξαρτώνται από το μέγεθος της βλάβης των νεύρων τα οποία έχει πλήξει η νόσος. Μερικοί άνθρωποι με σοβαρή ΣΚΠ μπορεί να χάσουν την ικανότητα να περπατούν, ενώ άλλοι όχι. Επίσης κάποιοι μπορεί να εμφανίσουν μεγάλες περιόδους ύφεσης χωρίς νέα συμπτώματα.

Οι περισσότεροι άνθρωποι με Σκήρυνση Κατά Πλάκας έχουν μια «υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα» πορεία της νόσου με εξάρσεις που ακολουθούνται από περιόδους ύφεσης της νόσου.

Ορισμένοι, ωστόσο, βιώνουν μια σταδιακή έναρξη και σταθερή εξέλιξη των συμπτωμάτων χωρίς υποτροπές – γνωστή ως πρωταρχική προϊούσα σκλήρυνση κατά πλάκας.

Και οι δύο μορφές της νόσου είναι ανίατες, αν και υπάρχουν θεραπείες που συμβάλλουν στη διαχείριση των συμπτωμάτων της υποτροπιάζουσας-διαλείπουσας ΣΚΠ.

Το Ocrelizumab σκοτώνει ένα μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος, τα επονομαζόμενα κύτταρα Β, που εμπλέκονται στην επίθεση κατά της μυελίνης που περιβάλει τις νευρικές ίνες.

Σε 732 ασθενείς με προϊούσα ΣΚΠ, το ποσοστό που εμφάνισε επιδείνωση έπεσε απ’ το 39% χωρίς θεραπεία στο 33% με το Οcrelizumab .

Επίσης οι ασθενείς που έλαβαν το φάρμακο κατέγραψαν μικρότερες εγκεφαλικές απώλειες και καλύτερες επιδόσεις στο χρόνο που χρειάστηκαν για να διανύσουν απόσταση 8 μέτρων.

Σε 1.656 ασθενείς με υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα ΣΚΠ, η διάρκεια της υποτροπής περιορίστηκε στο μισό σε σχέση με τη χρήση άλλου φαρμάκου.

Ο καθηγητής Γκάβιν Τζοβανόνι από την Barts and The London School of Medicine and Dentistry, που μετείχε στις κλινικές δοκιμές δήλωσε ότι «τα αποτελέσματα που έδειξαν αυτές οι μελέτες έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν τον τρόπο που προσεγγίζουμε τη θεραπεία τόσο της υποτροπιάζουσας όσο και της πρωταρχικής προϊούσας ΣΚΠ».

Προειδοποίησε, ωστόσο, τους γιατρούς να παραμένουν άγρυπνοι λόγω του κινδύνου των παρενεργειών, αφού η εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος αυξάνει τον κίνδυνο μολύνσεων καθώς και εμφάνισης καρκίνου.