Ακολουθεί η δήλωση του Έλληνα ΥΠΕΞ μετά το πέρας της συνεδριάσεως:
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Για τρίτη φορά τον τελευταίο μήνα ενημέρωσα τα κόμματα της ελληνικής Βουλής, αυτή τη φορά σε ειδική συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, που είναι η δεύτερη συνεδρίαση που κάνουμε για την Κύπρο.
Συμφωνήσαμε ότι στηρίζουμε μια ορθολογική, αποτελεσματική, λειτουργική λύση του Κυπριακού, που σημαίνει μια Κύπρο χωρίς ξένα στρατεύματα κατοχής, σημαίνει μια Κύπρο χωρίς εγγυήσεις.
Συμφωνήσαμε, επίσης, να εντείνουμε την ανταλλαγή γνωμών ανάμεσα στα κόμματα και στους ειδικούς που διαθέτει το κάθε κόμμα και να διασφαλίσουμε την όσο το δυνατόν καλύτερη συνεργασία ανάμεσά μας.
Η λύση του Κυπριακού στηρίζεται και πρέπει να στηρίζεται με ομοψυχία από τη χώρα μας που στέκεται δίπλα στον κυπριακό λαό και στην κυπριακή Κυβέρνηση.
Συζητήσαμε, επίσης, για τις προετοιμασίες που γίνονται ενόψει των συναντήσεων στις 9 και 12 Ιανουαρίου στη Γενεύη. Ανέλυσα τα πρακτικά προβλήματα που υπάρχουν μπροστά μας και τον τρόπο που μεθοδεύει τη λύση τους η ελληνική Κυβέρνηση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ, θέλετε να στείλετε κάποιο μήνυμα στη γείτονα ;
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Εμείς θέλουμε πάντα ένα γείτονα που να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο δημοκρατικός και περισσότερο εξευρωπαϊσμένος. Θέλουμε έναν γείτονα, ο οποίος να μην είναι νευρικός και ν’ αντιλαμβάνεται ότι τα μακρόχρονα συμφέροντά του είναι να στηρίζεται κι εκείνος στο Διεθνές Δίκαιο και να μην το ανατρέπει.
Σας ευχαριστώ.
Οι Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου σύμφωνα με την Wikipedia, που υπογράφηκαν το 1959 μεταξύ Μεγάλης Βρετανίας, Ελλάδας, Τουρκίας, ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής κοινότητας, ήταν οι Συνθήκες με τις οποίες τερματίστηκε η βρετανική κυριαρχία επί της Κύπρου και ιδρύθηκε ανεξάρτητο Κυπριακό κράτος.
Οι συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου είχαν υπογραφεί η μεν πρώτη στο ξενοδοχείο Ντόλτερ της Ζυρίχης στις 11 Φεβρουαρίου του 1959 από τους Κωνσταντίνο Καραμανλή και Αντνάν Μεντερές, πρωθυπουργό της Τουρκίας, η δε δεύτερη στο Λάνκαστερ Χάουζ του Λονδίνου στις 19 Φεβρουαρίου του 1959, από τους δύο προαναφερθέντες συν τον Βρετανό ομόλογό τους Χάρολντ Μακμίλαν, ενώ κάποια συνημμένα κείμενα είχαν υπογραφεί από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Μακάριο Γ’ και τον αντιπρόεδρο Φαζίλ Κιουτσούκ, οι οποίοι είχαν γνώση του συνόλου των συμφωνιών.
Η συνθήκη κατοχύρωνε την ανεξαρτησία της Κύπρου, καθόριζε το Σύνταγμα του νέου κράτους και τα δικαιώματα κάθε εθνοτικής κοινότητας όσον αφορά το κράτος και τη διακυβέρνηση. Η πολιτειακή οργάνωση του νεοσύστατου κράτους ήταν πολύπλοκη και απαιτούσε ομοφωνία και των δύο κοινοτήτων σε μια σειρά από θέματα. Ο πρόεδρος θα ήταν Ελληνοκύπριος και ο αντιπρόεδρος Τουρκοκύπριος.
Στις συμφωνίες περιλαμβανόταν «Συνθήκη Εγγυήσεων» μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας, Βρετανίας και Κύπρου με την οποία, σε περίπτωση διασάλευσης της συνταγματικής τάξης, μια από τις τρεις πρώτες «εγγυήτριες δυνάμεις» θα μπορούσε να προβεί σε μονομερή δράση, αφού προηγουμένως είχαν εξαντληθεί τα περιθώρια διαπραγματεύσεων με τις άλλες δυο.
Aυτόν τον όρο η ελληνική κυβέρνηση ζητάει να καταργηθεί
pronews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου