Έχε γεια, σύντροφε Κάστρο!

Έχε γεια, σύντροφε Κάστρο!

«Θα πρόδιδα τη συνείδησή μου, αν αναλάμβανα ευθύνες που απαιτούν περισσότερη κινητικότητα και αφοσίωση, απ’ όση μπορώ να διαθέσω…».

Τζούλια Λιακοπούλου

 

 

«Θα πρόδιδα τη συνείδησή μου, αν αναλάμβανα ευθύνες που απαιτούν περισσότερη κινητικότητα και αφοσίωση, απ’ όση μπορώ να διαθέσω…».

Μ’ αυτά τα λόγια ο Φιντέλ έθεσε τέλος, το 2008, σε 49 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας στη διακυβέρνηση της Κούβας. Τον Φεβρουάριο του 2008, μετά από 19 μήνες σοβαρής περιπέτειας με την υγεία του, ο Commandante, αποποιήθηκε όλων των εξουσιών που κατείχε για σχεδόν 50 χρόνια!

Οκτώ χρόνια αργότερα, σε ηλικία 90 χρόνων και πλήρης ημερών, ο Φιντέλ Κάστρο, ο μαχητής και απόστολος της Κουβανικής ανεξαρτησίας, η πιο εμβληματική προσωπικότητα του 20^ου  και του  21^ου αιώνα, αποχώρησε από το θεατρικό σανίδι της ζωής…! 
 

Στις 13 Αυγούστου του 1926, γεννιέται στη φυτεία ζαχαροκάλαμου της οικογένειάς του, κοντά στο Μπιράν, ο Φιντέλ Αλεχάντρο Κάστρο. Το 1950 αποφοιτεί από το Πανεπιστήμιο της Αβάνας, όπου σπούδασε νομική και εμπλέκεται στα επαναστατικά κινήματα της Κολομβίας. Το 1952 είναι υποψήφιος βουλευτής, όμως το πραξικόπημα του Φουλγκένσιο Μπατίστα, σταματά κάθε δημοκρατική διαδικασία και τις εκλογές. Το 1953 ηγείται μιας αποτυχημένης επίθεσης στο στρατόπεδο Μονκάντα, στο Σαντιάγκο.  Συλλαμβάνεται και φυλακίζεται μαζί με τον αδερφό του Ραούλ. Έπειτα από δύο χρόνια αποφυλακίζονται, όταν χορηγείται γενική αμνηστία. Το 1955 πηγαίνει στο Μεξικό, όπου οργανώνει την Κίνηση της 26^ης Ιουλίου. Στις 2 Δεκεμβρίου του 1956, με μια μικρή ομάδα επαναστατών, καταφθάνουν στην Κούβα με το πλοίο Granma. Περικυκλώνονται από τα στρατεύματα του Μπατίστα και δώδεκα επιζώντες, συμπεριλαμβανομένων του Φιντέλ του Τσε, του Ραούλ, καταφεύγουν στα βουνά και ξεκινούν ανταρτοπόλεμο. Το 1959, νικητής και τροπαιούχος, μαζί με τον Ερνέστο Γκεβάρα, οδηγεί 9.000 χιλιάδες επαναστάτες στην Αβάνα! Ο Μπατίστα αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη χώρα.

Στις 26 Δεκεμβρίου του 2016, έκλεισε ένας κύκλος μισού και πλέον αιώνα, στη διάρκεια του οποίου, η Κούβα κέρδισε φήμη, δυσανάλογη του μεγέθους της, χάρη σ’ έναν ηγέτη, ο οποίος έβαψε με τα ζωηρότερα χρώματα την Επανάσταση και καθήλωσε έντεκα Αμερικανούς Προέδρους, γιατί υπήρξε το αγκάθι στην πατούσα των Ηνωμένων Πολιτειών!  Η αντοχή του Φιντέλ, στα πολύ δύσκολα χρόνια του Αμερικανικού εμπάργκο, η αφοσίωσή του στα ιδεώδη της Επανάστασης, η αγάπη του για τον λαό του, οι προσπάθειές του να καταστήσει την Κούβα μία δυναμική, ευημερούσα κοινωνία Ισότητας και Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας, έστω και αν αυτό δεν το πέτυχε στο μέγεθος που λαχταρούσε και προγραμμάτιζε και αυτό, οφείλετε σε ένα μεγάλο βαθμό στην πολιτική των ΗΠΑ, του εξασφαλίζει μία θέση στην Ιστορία της Ανθρωπότητας!

Για τους επικριτές της Κουβανικής Επανάστασης και του Φιντέλ Κάστρο, θα ήθελα να τονίσω ότι, ο αγώνας του, ήταν πρωτίστως υπαρξιακός και μετά απελευθερωτικός από έναν εγκάθετο, των Αμερικανικών συμφερόντων, λοχία. Κάθε αγώνας προϋποθέτει πάλη και θυσίες. Ο Φιντέλ, ενεφύσησε στους Κουβανούς τον λόγο και το κουράγιο για να παλέψουν. Οι Κουβανοί δεν είχαν τίποτα να χάσουν! Το ιστορικό παρελθόν, τους τα είχε στερήσει όλα… Αγωνίστηκαν και νίκησαν! Έτσι απλά! Γιατί τα μεγάλα ιστορικά επιτεύγματα  είναι σαν τα δημιουργήματα της φύσης! Το μεγάλο επίτευγμα  του Φιντέλ Κάστρο ήταν ότι υλοποίησε, με την Επανάσταση, τη φυσική εξέλιξη της φύσης ενός λαού περήφανου και αδικημένου στον οποίο, ο κατακτητικός παράγοντας του είχε αφαιρέσει τον ΣΕΒΑΣΜΟ και την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ! Δια της επαναστατικής χειρός… του Κάστρο, αυτά τους επεστράφησαν!

Και όπως έχει γράψει σε άρθρο του ο Καθηγητής Μιχάλης Πουλαντζάς «Ο Κάστρο, αφουγκράστηκε το μήνυμα του Μαρξ, ένοιωσε την αγωνία και τη δυστυχία του ανθρώπου και δικαιώθηκε, όπως δικαιώθηκαν όλοι εκείνοι, μέσα και έξω από την Κούβα, που πίστεψαν και αγωνίστηκαν για τα ιερά δικαιώματα του Κουβανικού λαού!»

Hasta Sempra Commandante!!!