Ξανά μανά τα ίδια. Είναι το χρέος βιώσιμο; Όχι απαντά η κυβέρνηση και θέτει τις «αποφάσεις» για το χρέος της Ελλάδας στην κορυφή της ατζέντας.
Μάλιστα σε συνέντευξή του στην Wall Street Journal (18/11), o υπουργός οικονομικών Ευ. Τσακαλώτος δήλωσε ούτε λίγο, ούτε πολύ ότι θα είναι «καταστροφή για την Ελλάδα η μη μείωση του χρέους τώρα».
Συγκεκριμένα μιλώντας στην αμερικανική εφημερίδα αμέσως μετά την αποχώρηση του Ομπάμα από την Αθήνα, ο κ. Τσακαλώτος προειδοποιεί ότι τυχόν αναβολή για τη λήψη της απόφασης θα θέσει σε κίνδυνο τις ελπίδες της χώρας για ανάκαμψη το 2017 καθώς και ότι οι επόμενες εβδομάδες προσφέρουν μια σημαντική ευκαιρία για την Ευρωζώνη να αποδείξει ότι μπορεί να διορθώσει και όχι να αποφεύγει τα προβλήματά της.
Μα καλά τώρα ανακάλυψαν ότι το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο κι ότι η μη μείωσή του οδηγεί σε καταστροφή την χώρα; Ή μήπως παίζεται το σύνηθες παιχνίδι για να καταλήξουν τελικά δανειστές και εγχώριοι δοσίλογοι σ’ ένα νέο κύκλο μνημονιακών πολιτικών και (αντί)μεταρρυθμίσεων;
Ας μην ξεχνάμε ότι όλες οι κυβερνήσεις κατοχής της πατρίδας μας έχουν εξαρχής υπογράψει και έχουν αποδεχθεί ότι το χρέος της Ελλάδας είναι βιώσιμο. Αρκεί αφενός να κυνηγούν διαρκώς με ανελέητες φοροεπιδρομές και διαρκείς μειώσεις πρωτίστως των κοινωνικών δαπανών του κράτους τα δημοσιονομικά πλεονάσματα που ζητούν οι δανειστές. Και αφετέρου να εφαρμόζουν τα προγράμματα (αντι)μεταρρύθμισης και ξεπουλήματος της χώρας.
Μην ξεχνάμε ότι αμέσως μόλις έγινε το γνωστό κούρεμα του δημοσίου χρέους με PSI το 2012, η τότε κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ συμφώνησε με τους δανειστές ότι το χρέος δεν χρειάζεται καμιά άλλη ρύθμιση ή μείωση γιατί το μόνο που μένει για να γίνει βιώσιμο είναι το σισύφειο κυνηγητό του πρωτογενούς πλεονάσματος και το γενικό ξεπούλημα. Στην ανακοίνωση-συμφωνία του Eurogroup στις 27 Νοεμβρίου 2012 καθορίζονται τα εξής:
«Το Eurogroup σημείωσε ότι η προοπτική για τη βιωσιμότητα του χρέους της Ελληνικής κυβέρνησης έχει χειροτερέψει σε σύγκριση με τον Μάρτιο του 2012, όταν είχε κλείσει το δεύτερο πρόγραμμα, κυρίως εξαιτίας μιας επιδεινωμένης μακροοικονομικής κατάστασης και καθυστερήσεων στην εφαρμογή του προγράμματος. Το Eurogroup έκρινε ότι η απαραίτητη αναθεώρηση στους δημοσιονομικούς στόχους και η συνεπαγόμενη αναβολή ενός στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος του 4,5% του ΑΕΠ από το 2014 στο 2016 απαιτεί μια ευρύτερη αντίληψη της βιωσιμότητας του χρέους, η οποία περιλαμβάνει χαμηλότερα επίπεδα χρέους μεσοπρόθεσμα, εξομάλυνση της τρέχουσας δύσκολης περιόδου χρηματοδότησης μετά το 2020 και διευκόλυνση της χρηματοδότησής του.»
«Το Eurogroup σημείωσε ότι η προοπτική για τη βιωσιμότητα του χρέους της Ελληνικής κυβέρνησης έχει χειροτερέψει σε σύγκριση με τον Μάρτιο του 2012, όταν είχε κλείσει το δεύτερο πρόγραμμα, κυρίως εξαιτίας μιας επιδεινωμένης μακροοικονομικής κατάστασης και καθυστερήσεων στην εφαρμογή του προγράμματος. Το Eurogroup έκρινε ότι η απαραίτητη αναθεώρηση στους δημοσιονομικούς στόχους και η συνεπαγόμενη αναβολή ενός στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος του 4,5% του ΑΕΠ από το 2014 στο 2016 απαιτεί μια ευρύτερη αντίληψη της βιωσιμότητας του χρέους, η οποία περιλαμβάνει χαμηλότερα επίπεδα χρέους μεσοπρόθεσμα, εξομάλυνση της τρέχουσας δύσκολης περιόδου χρηματοδότησης μετά το 2020 και διευκόλυνση της χρηματοδότησής του.»
Κι αφού το Eurogroup τότε ενέκρινε την εξαγορά από τη δευτερογενή αγορά κρατικών ομολόγων της Ελλάδας, τη μείωση του επιτοκιακού κόστους των δανείων «διάσωσης» της Ελλάδας, αλλά και μορατόριουμ πληρωμής τους έως το 2021, δήλωνε: «Το Eurogroup εμπιστεύεται ότι οι από κοινού προαναφερθείσες πρωτοβουλίες εκ μέρους της Ελλάδας και των άλλων Κρατών – Μελών της ζώνης του ευρώ θα φέρουν το δημόσιο χρέος της Ελλάδας πίσω σε μια βιώσιμη τροχιά κατά τη διάρκεια της παρούσας και της επόμενης δεκαετίας και ότι θα διευκολύνουν μια σταδιακή επιστροφή στη χρηματοδότηση από τις αγορές.»
Με άλλα λόγια η συζήτηση της βιωσιμότητας του χρέους εκείνης της περιόδου μας οδήγησε σε ότι φαίνεται να επιδιώκει σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Συν ένα ακόμη επικαιροποιημένο πρόγραμμα δημοσιονομικής ασφυξίας και ξεπουλήματος.
Είναι η εποχή του τέλους του success story που οδήγησε τη χώρα να δανειστεί εκ νέου από τις αγορές με πραγματικά επιτόκια σχεδόν διπλάσια από την περίοδο δανεισμού πριν από το μνημόνιο. Ο κ. Σαμαράς και η κομπανία του το ήξεραν πολύ καλά αυτό κι έτσι επέλεξαν το πολιτικό bail out προκειμένου να δώσουν την ευκαιρία στην αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ να μας οδηγήσει στο 3ο και χειρότερο μνημόνιο, που ήδη προετοιμαζόταν.
Και μπορεί μεν ο κ. Τσακαλώτος και η παρέα του στην κυβέρνηση να διαρρηγνύουν τώρα τα ιμάτιά τους για τη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους, αλλά πάλι δεν πρέπει να ξεχνάμε τι έχουν υπογράψει.
Σχεδόν από τον πρώτο μήνα των δήθεν διαπραγματεύσεων της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποκαλύπτεται το εξής: «Το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο χωρίς να χρειαστεί κάποιο «κούρεμά» του, παραδέχεται το οικονομικό επιτελείο σε ένα από τα δύο non papers που έδωσε η ελληνική αντιπροσωπεία στο Eurogroup μετά τις συζητήσεις που διεξήχθησαν σε τεχνικό επίπεδο μεταξύ Ελλάδας – Ευρωζώνης.» (Καθημερινή, 19/2/2015)
Μόλις λίγες ημέρες αργότερα η κυβέρνηση Τσίπρα θα συμφωνήσει με το ανακοινωθέν του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου 2015, το οποίο δήλωνε το εξής: «Οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την αδιαμφισβήτητη δέσμευσή τους να τιμήσουν τις οικονομικές υποχρεώσεις τους προς όλους τους πιστωτές τους πλήρως και εγκαίρως. Οι ελληνικές αρχές δεσμεύθηκαν επίσης να εγγυηθούν τα απαραίτητα πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα ή τα έσοδα που απαιτούνται για να εγγυηθούν τη βιωσιμότητα του χρέους, όπως όριζε το ανακοινωθέν του Γιούρογκρουπ του Νοεμβρίου του 2012. Οι θεσμοί, σε ό,τι αφορά τον στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα το 2015, θα λάβουν υπόψη τους τις οικονομικές συνθήκες του 2015.»
Με τη συμφωνία αυτή δρομολογήθηκε το 3ο και χειρότερο μνημόνιο της χώρας. Τι λέει αυτή η συμφωνία; Κάτι πολύ απλό. Η κυβέρνηση Τσίπρα αποδέχθηκε και προσυπέγραψε ότι το χρέος είναι βιώσιμο αρκεί να κυνηγά πρωτογενή πλεονάσματα και να προχωρά σε (αντι)μεταρρυθμίσεις και ξεπούλημα – σύμφωνα με τη συμφωνία του Νοεμβρίου 2012 που αναφέραμε – μέχρις ότου πεθάνει η χώρα και ο λαός της.
Τη συμφωνία αυτή μαζί με την ψήφο και των υπολοίπων της μνημονιακής συμπολίτευσης (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, Ποτάμι, ΑΝΕΛ) την έκανε και νόμο του κράτους. Με το νόμο 4334, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 80 (16 Ιουλίου 2015) και αφορά στην επικύρωση της Απόφασης της Συνόδου των Αρχηγών των Κρατών-Μελών της Ευρωζώνης της 12/7/2015, όχι απλά υιοθετείται η δήλωση της 20ης Φεβρουαρίου για τη λεγόμενη βιωσιμότητα του χρέους, αλλά δηλώνεται απερίφραστα και το εξής:
«Το Eurosummit επισημαίνει ότι το ονομαστικό κούρεμα του χρέους δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί. Οι Ελληνικές Αρχές επαναβεβαιώνουν την ανεπιφύλακτη δέσμευσή του να εκπληρώσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές πλήρως και εγκαίρως.»
«Το Eurosummit επισημαίνει ότι το ονομαστικό κούρεμα του χρέους δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί. Οι Ελληνικές Αρχές επαναβεβαιώνουν την ανεπιφύλακτη δέσμευσή του να εκπληρώσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές πλήρως και εγκαίρως.»
Καταλάβατε τι έχουν περάσει με νόμο του κράτους; Ότι δεν μπορούν με κανένα τρόπο να διεκδικήσουν ονομαστική μείωση του χρέους και ότι οφείλουν να το πληρώσουμε μέχρι τελευταίας δεκάρας. Πλήρως και εγκαίρως! Κι αυτό το ψήφισαν όλοι τους. Όχι μόνο η κυβερνητική παράταξη ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά και η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ μαζί με τα άλλα κόμματα του μνημονίου.
Επομένως προς τι οι τωρινές δηλώσεις; Πρόκειται για παράσταση για το φιλοθεάμων κοινό, ώστε να προετοιμαστεί ένας νέος γύρος σκληρών (αντι)μεταρρυθμίσεων και ξεπουλήματος, προκειμένου το χρέος να γίνει βιώσιμο. Κρατηθείτε. Έχουν ήδη συμφωνήσει κυβέρνηση και αντιπολίτευση στα πολύ χειρότερα.
Δημοσιεύθηκε στην kontranews, 27/11/2016
Δημοσιεύθηκε στην kontranews, 27/11/2016
http://dimitriskazakis.blogspot.gr/2016/11/blog-post_28.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου