ξεδιάντροπα έθεσε ξανά θέμα για τους συνεργάτες των ναζί ,τους λεγόμενους τσάμηδες!
Ο Ράμα γνωρίζει καλά ότι δεν μπορεί παρά να κάνει δηλώσεις.Προς το παρόν. Γνωρίζει οτι η ισχύς της χώρας του δεν του επιτρέπει τίποτα παραπάνω…Μέχρι τότε θα εξακολουθήσει να είναι υπάκουο τσιράκι των “μεγάλων” -Βρετανία και ΗΠΑ κυρίως- και θα “τσιγκλάει” την Αθήνα με τις γραφικότητές του.
Το μέγα θέμα αυτή τη στιγμή είναι ο Ερντογάν και η Τουρκία.
Στην περίπτωση του Ερντογάν φαίνεται ότι έχουμε να κάνουε μ΄ ένα σκύλο που θέλει πάρα πολύ να δαγκώσει…Κι όσο δεν το κάνει τόσο πιο δυνατά γαβγίζει! Τι εννοούμε;
Ο Ερντογάν δείχνει ότι επιδιώκει την κλιμάκωση της κρίσης στα ελληνοτουρκικά. Τρεις παράγοντες τον κάνουν διστακτικό και αναποφάσιστο:
*Θέλει να του δοθεί αφορμή που θα την χρησιμοποιήσει ως άλλοθι στη διεθνή κοινή γνώμη.Η επέμβαση των Τούρκων στην Κύπρο είχε άλλοθι το πραξικόπημα.Στα Ίμια οι Τούρκοι “πιάστηκαν” από την “φθηνή” δικαιολογία της παρουσίας βατραχανθρώπων στη μία βραχονησίδα.Πάντα θέλουν μια δήθεν αφορμή και δικαιολογία για τις ακρότητές τους…
•Θέλει να έχει αν όχι το “πράσινο φως”,τουλάχιστον την σιωπή των “μεγάλων”. Σ΄ ότι έχει κάνει η Τουρκία εναντίον της Ελλάδας αυτά τα είχε εξασφαλίσει
*Θέλει όπως όλοι οι Τούρκοι να είναι απολύτως σίγουρος ότι αυτό που θα επιχειρήσει να κάνει θα έχει επιτυχία. Οι Τούρκοι είναι πάντα σιγουρατζήδες.
Αυτό το τελευταίο δεν έχει να κάνει με την στρατιωτική ετοιμότητα της Ελλάδας.Αυτή παρά τα προβλήματα που υπάρχουν είναι δεδομένη.Η Άγκυρα πάντα ήξερε ότι στρατιωτικά θα είχε να αντιμετωπίσει έναν αξιόπιστο αντίπαλο,ο οποίος όμως για να μπορέσει να αντιδράσει και να λειτουργήσει χρειάζεται πάντα την πολιτική κατεύθυνση και εντολή.Γι΄ αυτό και επιλέγει πάντα να “χτυπά” όταν καταλαβαίνει ότι στην Αθήνα επικρατεί αναστάτωση,σύγκρουση,διχόνοια ή κενό εξουσίας! Όλα πολύ συνηθισμένα στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα.
Αν ο Ερντογάν και το καθεστώς του πειστούν ότι η πολιτική εξουσία των Αθηνών είναι τελείως αδύναμη να πάρει αποφάσεις και να αντιδράσει,τότε θα μας προκύψει η ελληνοτουρική κρίση που φοβόμαστε και συζητάμε το τελευταίο διάστημα. Σε διαφορετική περίπτωση ο σκύλος θα συνεχίσει να γαβγίζει μανιασμένα αλλά να δαγκώσει δεν θα τολμήσει.
Όσο απλό κι αν είναι για τους απλούς πολίτες τόσο δύσκολο φαίνεται για τους πρωταγωνιστές της πολιτικής μας πραγματικότητας. Τα κομματικά πάθη,μίση και φιλοδοξίες δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις “τυφλώνουν” τους επίδοξους σωτήρες μας.
Ελπίζουμε ότι έστω και την τελευταία στιγμή θα το καταλάβουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου