Σοφία, 29 χρονών: "Κάθομαι στον 70χρονο αναγκαστικά γιατί με ταΐζει"

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων η  φωτογραφία  είναι ενδεικτική από το google και σχετική με το θέμα μας

Ξέρω πώς διαβάζοντας τον τίτλο ένας κοινός νους μένει άναυδος και σοκάρεται. Παρόλα αυτά όμως είναι γεγονός ότι δυστύχως
ή ευτυχώς αυτά συμβαίνουν στην καθημερινότητα.

Ο λόγος όμως που αποφάσισα να δημοσιεύσω την ιστορία της Σοφίας είναι ο τρόπος που γράφει και η κυνικότητά της για το ότι ζει με τον ηλικιωμένο αυτον άντρα μόνο και μόνο επειδή την συντηρεί με τα χρήματα του. Πάμε να διαβάσουμε όμως όλη την ιστορία όπως μας την έστειλε αυτούσια στο email μας αλλά και την απάντηση που της δίνω για το πώς θα πρέπει να πράξει από εδώ και πέρα.

Είμαι η Σοφία, 29ετών από την Τούμπα Θεσσαλονίκης. Έχω σπουδάσει νομική αλλά δεν την εξασκώ. Μέχρι τα 25 μου χρόνια δούλευα παράλληλα με τις σπουδές μου σε διάφορα μπάρ της πόλης, οπού κάποια στιγμή πριν 4 χρόνια γνώρισα έναν κύριο, επιχειρηματία, κατά 40χρόνια μεγαλύτερο μου και από τότε είμαστε μαζί. Είναι μαζί μου τρυφερός και ενδιαφέρεται πάρα πολύ. Εδώ και 2 χρονια ζουμε μαζί και μου έχει πει ότι θέλει να μου κάνει και παιδιά. Αυτό δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό βέβαια.

Τέλοσπαντων όμως. Ο λόγος που σου έστειλα όμως δεν είναι αυτός. Το πρόβλημα μου είναι ότι δεν τα έχω καλά με τον εαυτό μου. Κάποιες φορές που κάθομαι και σκέφτομαι αισθάνομαι ότι αυτόν τον άνθρωπο απλά τον σιχαίνομαι και δεν θέλω ουτε να με αγγίζει  και έτσι συνευρίσκομαι κατά καιρούς με διάφορους συμομήλικους μου απλά και μόνο για να ικανοποιήσω τις ορμές μου.
Δυστυχως όμως δεν τολμώ να τον χωρίσω διότι είναι τόσο ευκατάστατος που τα τελευταία 2 χρονια που ζουμε μαζί μου προσφέρει τα πάντα. Μου έχει πάρει αυτοκίνητο πολυτελείας, μου δίνει όσα χρήματα θέλω για ψώνια και περιποίηση και φυσικά αυτο νομίζω ότι με έχει γλυκάνει λίγο.

Η αλήθεια είναι όμως ότι εγώ δεν αισθάνομαι τίποτα για αυτόν και ποτέ δεν αισθάνθηκα. Πολλές φορές σκέφτομαι να του πω να χωρίσουμε και να σηκωθώ να φύγω αλλά μετά αλλάζω γνώμη και λέω πώς με όσα συνήθισα να έχω έτοιμα, θα μου κακοφάνει να αρχίσω να δουλεύω ξανά για το μεροκάματο. Έτσι αναγκάζομαι να ζω μαζι του μόνο και μόνο για να με συντηρεί. Τι θα μου πρότεινες να κάνω; Ποια είναι η καλύτερη επιλογή για μένα; Σ’ευχαριστώ εκ των προτέρων.

ΠΗΓΗ