Σωστό!
Οι Νάνοι του Πολιτικού Συστήματος δεν πρέπει να συγκρίνονται με τόσο υψηλά αναστήματα.
Ωστόσο, σήμερα κυκλοφορούν σε όλες τις κύριες γλώσσες του Κόσμου περισσότερα από χίλια βιβλία αναφερόμενα στον Αλέξανδρο και διαρκώς προστίθενται καινούργια -ιδίως από ξένους επιστήμονες. Επιπλέον, ο κορμός των σχετικών πληροφοριών βρίσκεται σε όλες τις σοβαρές εγκυκλοπαίδειες και διατίθεται δωρεάν στο Διαδίκτυο στο οποίο, σημειωτέον, διοχετεύονται αποκλίνουσες έως και χονδροειδώς προπαγανδιστικές απόψεις.
Εξάλλου, επί 2.300 συνεχή χρόνια οι Λαοί όλου σχεδόν του Κόσμου σε Ανατολή και Δύση προσέλαβαν, και εξακολουθούν ακόμη να προσλαμβάνουν συνεχώς, το φαινόμενο Αλέξανδρος όχι μόνον στα βιβλία, αλλά προ πάντων, στα μνημεία τους, την τέχνη τους, την παράδοσή τους, στα δημοφιλέστερα αναγνώσματά τους και στα μεγάλα ποιητικά τους έπη, δηλαδή στην ίδια την ζωή τους. Δεν χρειάζεται ο Αλέξανδρος καμιά διδασκαλία στα σχολεία της τωρινής παρακμής. Οι Έλληνες τον χρειάζονται. Αλλά στον αντίποδα το Πολιτικό Σύστημα χρειαζόταν ανέκαθεν -και χρειάζεται πολύ περισσότερο σήμερα- μια ταπεινή Ελλάδα, προσκυνημένη και κατακερματισμένη σε κομματικά φέουδα διαρκώς εμπόλεμα μεταξύ τους με έναν χυλό πελάτες δουλοπάροικους όπου ηγεμονεύει η Αθήνα βυθισμένη στη διαφθορά και «αρπαχτή» στα νύχια των Μεγάλων Αφεντικών. Δεν είναι τυχαίο αλλά αποδεικτικό το γεγονός ότι τα τελευταία 25 χρόνια ο Δήμος Αθηναίων κρατάει πεταμένον σε κάποιαν αποθήκη τον έφιππο ανδριάντα του Αλεξάνδρου, αριστούργημα του Γιάννη Παππά, αλλά αρνείται επίμονα να τον τοποθετήσει. Προφανώς τον θεωρεί -και- «κατακτητή». Οι σοφοί της στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και στην Ακαδημία Αθηνών λησμονούν ότι ο Αλέξανδρος νικητής αρνήθηκε να εισέλθει ένοπλος στην Αθήνα και, μετά την πρώτη νίκη του στον Γρανικό, αφιέρωσε στην Παλλάδα Αθηνά τα λάφυρα των κοινών εχθρών Περσών οι οποίοι είχαν κάψει τον ναό της έναν αιώνα ενωρίτερα. Φοβούνται την επιγραφή «Αλέξανδρος Φιλίππου και οι συν αυτώ Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων»;
Οι Νάνοι του Πολιτικού Συστήματος και οι μπράβοι του σοφοί στην Αθήνα δεν είδαν ότι ερήμην των Γραικύλων, η Οικουμένη τιμά τον αποδιοπομπαίο τους. Γεγονότα:
- Την Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009 οι ανώτατες Αρχές της Αιγύπτου εγκατέστησαν πανηγυρικά στο Εθνικό Μουσείο της Αλεξανδρείας τον αρχαίο ανδριάντα του Αλεξάνδρου και τίμησαν την Ελληνίδα αρχαιολόγο Καλλιόπη Λιμναίου-Παπακώστα, η οποία τον απεκάλυψε καταχωσμένον στους βασιλικούς κήπους του Σαλάτ που περιέβαλαν τα ανάκτορα των Πτολεμαίων Μακεδόνων Φαραώ. Ενωρίτερα είχαν τοποθετήσει στο κέντρο της Αλεξανδρείας τον μεγαλοπρεπή έφιππο ανδριάντα του.
- Στις 2 Οκτωβρίου 2009 στο Μουσείο του Μανχάιμ στη Γερμανία, κεντρικό πυλώνα της Ενωμένης Ευρώπης, άνοιξε μεγάλη έκθεση με τίτλο: Ο Αλέξανδρος και το Άνοιγμα του Κόσμου με αλεξανδρινά κειμήλια από το Αφγανιστάν, το Τατζικιστάν, το Ιράκ και τη Ρωσία.
- Από τον Μάιο 2008 μέχρι και τον Σεπτέμβριο 2009 διέτρεξε τις Ηνωμένες Πολιτείες η έκθεση Οι κρυμμένοι θησαυροί του Εθνικού Μουσείου της Καμπούλ.Παρουσίασε εμβληματικά αλεξανδρινά κειμήλια από το Αφγανιστάν και άλλες ανατολικότερες χώρες της αλεξανδρινής Οικουμένης. Μυριάδες Αμερικανοί την επισκέφθηκαν στην National Gallery of Art της Ουάσιγκτον, στο Art Asian Art Museum του Αγίου Φραγκίσκου, στο The Museum of Fine Arts του Χιούστον και στο The Metropolitan Museum της Νέας Υόρκης.
- Μεταξύ 28-30 Σεπτεμβρίου 2009 η Ουνέσκο διοργάνωσε στην έδρα της, στο Παρίσι, διεθνή διάσκεψη με θέμα Διαπολιτισμικές συναντήσεις στην Ελληνιστική Ανατολή όπου επιστήμονες από όλον τον Κόσμο εξήραν το έργο και την κληρονομιά του Αλεξάνδρου ως γεγονός κοσμοϊστορικής σημασίας για τον παγκόσμιο πολιτισμό. Την ανεκτίμητη συνεισφορά του Αλεξάνδρου τεκμηρίωσαν, μεταξύ άλλων, επιστήμονες από την Ινδία, το Πακιστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Ιράν, το Ιράκ, τη Συρία, τον Λίβανο, το Ισραήλ και την Αιθιοπία.
- Το μυθιστόρημα Χαμάμ Βαλκάνια του Σέρβου συγγραφέα Βλάντισλαβ Μπάγιατς υμνεί τον Αλέξανδρο ως δημιουργό του παγκοσμίου πολιτισμού. Τιμήθηκε με το διεθνές λογοτεχνικό βραβείο Balkanika 2008.
Για την Αθήνα θα μιλάμε τώρα; Ο Αλέξανδρος δεν χρειάζεται την άδειά της. Ζει και βασιλεύει ακόμη. Διαπαιδαγωγεί, νουθετεί και οδηγεί. Ουδείς άλλος θνητός απαθανατίζεται σε Δύση και Ανατολή όσον ο Αλέξανδρος. Στην Ευρώπη κυριαρχεί στις μεγαλύτερες Πινακοθήκες και στα πιο λαμπρά μουσεία, στα πιο φημισμένα βασιλικά ανάκτορα, στο Βατικανό, στο κέντρο αυτοκρατορικών πρωτευουσών, όπου φως.
Σπουδαίοι, μα και ανώνυμοι, λαϊκοί τεχνίτες, επί 23 αιώνες απαθανάτισαν τον Αλέξανδρο σε ζωγραφιές, υφαντά, κοσμήματα, χαρακτικά, μωσαϊκά και γλυπτά. Κατά και μετά την Αναγέννηση τον απαθανατίζουν σε μεγάλα έργα τους οι σημαντικότεροι ζωγράφοι, χαράκτες και γλύπτες της Ευρώπης. Αναφέρονται ενδεικτικά: Ραφαήλ, Ρούμπενς, Ενγκρ, Νταβίντ, Ντελακρουά, Λε Μπρεν, Σόντομα, Φραντσέσκο Πριματίτσιο, Βίλχελμ βαν Χαιχτ, Μπαρτολομέο Πινέλι, Τομά Μπλανσέ, Ονορέ Ντωμιέ, Σαλβατόρε Ρόσο, κ.λ.π. Στους καιρούς μας ο Άντυ Γουόρχολ.
Στον Αλέξανδρο και σε σκηνές του βίου του αφιέρωσαν ολόκληρες πτέρυγες των ανακτόρων τους τρεις Αυτοκράτορες, δύο Βασιλείς της Γαλλίας και δύο Πάπες της Ρώμης: Το Λα Γκράνχα της Μαδρίτης ο Φίλιππος Ε΄, τα προπύλαια της Βουλής στη Βιέννη ο Φραγκίσκος Ιωσήφ και το Κυρηνάλιο της Ρώμης ο Μέγας Ναπολέων, το Φονταινεμπλό ο Φραγκίσκος Α΄ και τις Βερσαλλίες ο Λουδοβίκος 14ος στο Παρίσι, το ανάκτορο Πίττι οι Μέδικοι στη Φλωρεντία, το Καστέλ Σαντ Άντζελο ο Πάπας Παύλος Γ,΄ κατά κόσμον Αλέξανδρος Φαρνέζε και τη Βίλλα Φαρνεζίνα ο Πάπας Αλέξανδρος Βοργίας.
Ανώνυμοι αλλά αξεπέραστοι Ευρωπαίοι υφαντουργοί κλώθουν τον Αλέξανδρο στα περίφημα Ταπισερί Γκομπελέν όπως το 1661 «Ο Αλέξανδρος υποδέχεται την οικογένεια του Δαρείου» και το 1693 «Οι γάμοι του Αλεξάνδρου και της Ρωξάνης» που εκτίθενται στο Μουσείο της Βιέννης Kunsthistorisches όπου παρουσιάζεται επίσης ένας επιχρυσωμένος ασημένιος δίσκος με ρουμπίνια και διαμάντια που στα τέλη του 17ου αιώνα απεικονίζει ανάγλυφα σε τέσσερις σκηνές από τον βίο του Αλεξάνδρου. Τον Αλέξανδρο σε ταπισερί των Βρυξελλών έκαναν δώρο το 1526 οι υποτελείς του ηγεμόνες στον Αυτοκράτορα Κάρολο 5ο Καρλομάγνο.
Την παράσταση «Ο Αλέξανδρος στην αλληγορία της Παγκόσμιας Μοναρχίας» σκαλιστή σε κεχριμπάρι δώρισε στον Γερμανό Αυτοκράτορα Λεοπόλδο Α΄ ο Εκλέκτωρ του Βραδεμβούργου το 1677.
Το όνομά του, Αλέξανδρος, έφεραν ανά τους αιώνες πέντε Αυτοκράτορες -ένας της Ρώμης, ένας της Κωνσταντινουπόλεως και τρεις της Ρωσίας, δεκατέσσερις Βασιλείς -τρεις της Σκωτίας, δύο της Σερβίας, δύο της Βουλγαρίας, ένας των Ελλήνων και έξη του Καυκάσου- και έντεκα Ηγεμόνες -έξι της Βλαχίας και πέντε της Μολδαβίας.
Δυστυχώς, στον καιρό μας η ηγεσία της Δύσης αγνόησε την υψηλή στρατηγική με την οποίαν ο μοναδικός Αλέξανδρος ενοποίησε στην Ανατολή. Η συνέχεια στο επόμενο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου