– Μεγάλη Πιθανότητα να Συμβεί εφόσον Υπάρξει Κουρδικό Κράτος ..
Γράφει ο Χρήστος Βαλκάνιος
Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί με τις πρόσφατες δηλώσεις Ερντογάν και την
ξεκάθαρα αναθεωρητική στάση του απέναντι στην Συνθήκη της Λωζάνης, που αποτελεί το ευαγγέλιο της ισορροπίας και σταθερότητας στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου τα τελευταία περίπου 90 χρόνια. Μα θα μπορούσε να πει κάποιος για ποια σταθερότητα μιλάμε, όταν μεσολάβησαν πόλεμοι μεγάλοι και μικροί μεταξύ των κρατών της περιοχής, αλλά και τρίτων δρώντων που εξυπηρετούσαν είτε άμεσα δικά τους συμφέροντα ή έμμεσα μέσω δράσης στρατιωτικών συμμαχιών.
Σίγουρα αστάθεια και πόλεμοι μπορεί να υπήρξαν και να υπάρχουν, όμως στο τέλος της ημέρας η συνθήκη είναι εκεί για να χαρακτηρίσει θύτες και θύματα, εισβολείς και παράνομους. Βέβαια όπως είναι φυσικό οι συνθήκες ισχύουν για όσο εφαρμόζονται, δηλαδή αλίμονο αν κάθε κράτος νιώθει ασφαλές επειδή υπάρχουν μόνο οι συνθήκες.
Όμως σίγουρα αυτές μπορούν να ανατραπούν μόνο με την θέληση των ισχυρών του κόσμου δηλαδή ότι και να λέει ο Ερντογάν, Ρωσία και ΗΠΑ τελικά θα επιβάλλουν την θέληση τους. Αυτό βέβαια ο Ερντογάν το γνωρίζει πολύ καλά και φυσικά αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να τους πείσει και να συναλλαχθεί με τους ισχυρούς, για να υλοποιήσει τα σχέδια του.
Επί της ουσίας αυτό που τον καίει περισσότερο αυτή τη στιγμή είναι να μην υπάρξει κουρδική αντίληψη των πραγμάτων, να μην δώσει περιθώρια να καλλιεργηθεί έστω και στο παραμικρό η ιδέα του κουρδικού κράτους ως παράγοντα σταθερότητας και ωφέλειας Ρωσίας και ΗΠΑ στην περιοχή και για αυτό το λόγο βέβαια επιθυμεί συμμετοχή σε όλα, τόσο στη Συρία όσο και το Ιράκ.
Οι γενικότερες αναφορές του βέβαια, ότι του ανήκουν όλα τα γειτονικά του κράτη, απλά θέλουν να θολώσουν τα νερά αλλά και να καταδείξουν ότι αν δεν αποτρέψουν την δημιουργία Κουρδικού κράτους θα στραφεί σε άλλες κατευθύνσεις …
Την ίδια στιγμή θέλει να επιβάλλει στο εσωτερικό του, την αντίληψη ότι αγωνίζεται να ανατρέψει τις πολύ κακές συμφωνίες που συνάψανε στο παρελθόν οι Κεμαλιστές και ότι αυτός είναι ο μόνος που μπορεί να αναβιώσει μια νέα Οθωμανική εκδοχή, συσπειρώνοντας όλο τον εθνικισμό των Τούρκων και καθιστώντας την Τουρκία ποιο επικίνδυνη από ποτέ.
Έτσι, ο Ερντογάν σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου δήλωσε: «Η Τουρκία δεν μπορεί να μείνει αδρανής. Το status quo με κάποιον τρόπο θα αλλάξει. Είτε θα κινηθούμε, είτε θα συρρικνωθούμε και είμαι αποφασισμένος να προχωρήσω». Σε δημόσια ομιλία του δε είπε: «Τουρκία δεν είναι μόνο η Τουρκία. πέραν των 79 εκ. κατοίκων της είναι υπεύθυνη επίσης για εκατοντάδες εκατομμύρια αδερφών της με τους οποίους συνδέεται με ιστορικούς και πολιτιστικούς δεσμούς. Συγκεκριμένοι ιστορικοί θεωρούν πως τα σύνορα που έθεσε το εθνικό συμβόλαιο περιλαμβάνουν την Κύπρο, το Χαλέπι, τη Μοσούλη, το Ερμπίλ, το Κιρκούκ, το Μπατούμ, τη Θεσσαλονίκη, το Καζαρντλί (Βουλγαρία), τη Βάρνα και τα νησιά του Αιγαίου».
Θεωρούμε ότι ο Τούρκος πρόεδρος τα λέει όλα αυτά γιατί φοβάται κουρδική επέκταση, κάτι βέβαια που είχαμε αναφέρει και στο παρελθόν όταν πραγματοποιήθηκε συνεργασία των Κούρδων τόσο με την Ρωσία όσο και τις ΗΠΑ, ήταν η εποχή που άρχισε να ζητάει τα ψεύτικα συγνώμη από την Ρωσία. Για να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο αυτό ο Ερντογάν στα νότια σύνορα της Τουρκίας ελπίζει στη δημιουργία ενός νέο-οθωμανικού, σουνιτικού άξονα.
Φοβάται επίσης, πως το Ιράν μπορεί να υποστηρίξει τους Κούρδους εναντίον της Τουρκίας και να προκαλέσει μεγαλύτερο κύμα βίας στη χώρα. Η ένταση μεταξύ του σουνίτη Ερντογάν και του σιιτικού Ιράν οξύνθηκε μετά την απαίτηση της Άγκυρας για μη συμμετοχή σιιτικών δυνάμεων στην επίθεση κατά της Μοσούλης. Η Αθήνα προς το παρόν και όσο τα πράγματα εξελίσσονται στην Συρία και Ιράκ δεν έχει κάποια ανησυχία , όμως πρέπει να είναι πάντα έτοιμη να αντιμετωπίσει την τουρκική επεκτατική μανία που είναι πολύ πιθανό να εκδηλωθεί και στρατιωτικά κατά της Ελλάδας εφόσον δεν ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του Ερντογάν στην Συρία και το Ιράκ.
Χρήστος Καλογερόπουλος – Βαλκάνιος
Στρατηγικός Αναλυτής
Εξειδικευμένος σε Θέματα Διεθνούς Ασφάλειας
στη ΝΑ Μεσόγειο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου