«Η κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα επιβάλλει τη μεγαλύτερη πολιτική συσπείρωση των αριστερών ευρωπαϊκών δυνάμεων της χώρας», δηλώνει ο Φώτης Κουβέλης στην
«Εφ.Συν.» λίγες ημέρες μετά την παρουσία του στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, που σηματοδότησε την επισημοποίηση της σύμπλευσής του με το κυβερνών κόμμα.
Ο επικεφαλής της Ενωτικής Κίνησης Ευρωπαϊκής Αριστεράς εξηγεί τους λόγους αυτής της επιλογής, ενώ ξεκαθαρίζει ότι η στήριξη στην κυβέρνηση δεν πρέπει να συνδέεται με σενάρια ανάληψης υπουργικών καθηκόντων. Ακόμη, χαρακτηρίζει αναγκαία τη σύγκλιση της Αριστεράς με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία και δεν αποκλείει μελλοντική συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τα κόμματα της Κεντροαριστεράς.
• Ποια ήταν τα κριτήρια της πολιτικής σας απόφασης να επιστρέψετε στον ΣΥΡΙΖΑ;
Η αποχώρησή μας από τον Συνασπισμό το 2010 πρέπει να αξιολογείται με τα τότε πολιτικά δεδομένα. Τα δεδομένα της εποχής εκείνης την αιτιολογούν και τη δικαιολογούν. Βρισκόμαστε σε μια καθοριστική στιγμή.
Μετά την τελευταία εκλογική αναμέτρηση, που κατέληξε σε νίκη των ευρωπαϊκών δυνάμεων της Αριστεράς, με τη σημαντική πολιτική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, η κυβέρνηση ανέλαβε το δύσκολο έργο της εξόδου της χώρας από την κρίση, με στόχο την παραγωγική ανασυγκρότηση, σε στέρεες και διαφανείς βάσεις και τις δίκαιες αναδιανεμητικές πολιτικές, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το πλαίσιο των πραγματικών δυσκολιών και των ευρωπαϊκών συσχετισμών.
• Πώς απαντάτε σε όσους σας επικρίνουν σκληρά για την επιλογή σας αυτή;
Η μάχη της εξόδου της χώρας από την κρίση πρέπει και μπορεί να κερδηθεί με κοινωνικά δίκαιους όρους και ουσιαστική προοδευτική πολιτική. Η προσπάθεια δεν είναι εύκολη και ευθύγραμμη και έχει απέναντί της τις κοινωνικά συντηρητικές και νεοφιλελεύθερες δυνάμεις.
Εχει απέναντί της κέντρα του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, που θα θέτουν συνεχώς προσκόμματα, επιδιώκοντας την έξοδο από την κρίση με τους δικούς τους πολιτικούς όρους και τα δικά τους συμφέροντα.
Είναι καθαρό, άλλωστε, ότι στη χώρα διαμορφώνονται δύο πόλοι: ο ένας, βαθύτατα νεοφιλελεύθερος και συντηρητικός, και ο άλλος προοδευτικός, ο οποίος πρέπει να στηριχθεί και να εξασφαλίσει τη σταθερή πορεία του προς όφελος της χώρας και της κοινωνίας.
Και είναι προφανές ότι δεν μιλάω για δικομματισμό. Η κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα επιβάλλει τη μεγαλύτερη πολιτική συσπείρωση των αριστερών ευρωπαϊκών δυνάμεων της χώρας, χωρίς αποκλεισμούς, μεμψιμοιρίες και εγκλωβισμούς σε διαφορές του παρελθόντος.
Οφείλουμε να αναδεικνύουμε και να προωθούμε αυτή τη συσπείρωση με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, στη μεγάλη προσπάθεια και τον αγώνα για δημοκρατία, δίκαιη ανάπτυξη, μετασχηματισμό της κοινωνίας και του κράτους.
• Απευθύνετε κάλεσμα συσπείρωσης των αριστερών ευρωπαϊκών δυνάμεων της χώρας. Ποιες πολιτικές δυνάμεις αφορά και με ποιες προϋποθέσεις;
Αναφέρομαι πρωτίστως στις δυνάμεις που βρίσκονται στην ίδια την κοινωνία και κατέγραψαν τη θέλησή τους, με το αποτέλεσμα δύο εκλογικών αναμετρήσεων, να υπάρξει ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και προοδευτική διακυβέρνηση. Αναφέρομαι και σε κινήσεις και σε συλλογικότητες πολιτών.
Αν το ερώτημά σας αφορά και τα κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται ως «Κεντροαριστερά», η πολιτική συσπείρωσή τους οφείλει να γίνεται στην πολιτική η οποία επί της ουσίας αποκρούει τον νεοφιλελευθερισμό και τον συντηρητισμό και δεν συμβάλλει άμεσα ή έμμεσα στα σχέδια για «δεξιά παλινόρθωση».
• Με ποιον τρόπο θα συμβάλετε από εδώ και στο εξής στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης; Ο ανασχηματισμός πλησιάζει…
Η πολιτική μου στάση για τη συσπείρωση των δυνάμεων της ευρωπαϊκής Αριστεράς και τη στήριξη της προοδευτικής διακυβέρνησης δεν συνδέεται και δεν σχετίζεται με το ενδεχόμενο συμμετοχής μου σε ένα κυβερνητικό σχήμα.
Δεν ήταν ποτέ οι προσωπικές στρατηγικές που καθόριζαν τις αποφάσεις μου. Κατανοώ το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον που προκαλεί το ερώτημα. Κατανοήστε κι εσείς την επιλογή να προτάσσεται το μείζον, το συλλογικό, και όχι το προσωπικό.
• Θεωρείτε φυσιολογική και αποδεκτή την κυβερνητική συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝ.ΕΛΛ. και ιδίως τη ρητορική του Πάνου Καμμένου;
Η συνεργασία υπαγορεύτηκε στη βάση των πολιτικών συσχετισμών και της κοινής θέσης για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και της λιτότητας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με την κυβερνητική συνεργασία του με τους ΑΝ.ΕΛΛ., δεν εκχώρησε την πολιτική και ιδεολογική του ταυτότητα.
• Ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζει αριστερή πολιτική;
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπερψηφίστηκε, για δεύτερη φορά, λέγοντας στους πολίτες ότι θα υλοποιήσει τη συμφωνία με τους δανειστές. Συμφωνία επώδυνη, αλλά αναγκαία για να διατηρηθεί η χώρα στην τροχιά της ευρωζώνης και να αποκρούσει την εθνική αναδίπλωση.
Μίλησε για αναγκαστικό συμβιβασμό και δεσμεύτηκε ότι θα καταβάλει κάθε προσπάθεια ώστε να λειανθούν οι αρνητικές πλευρές της συμφωνίας και να αντιρροπηθούν τα σκληρά μέτρα.
Η κυβέρνηση τηρεί τις δεσμεύσεις που ανέλαβε για να βγάλει τη χώρα από την κρίση με την κοινωνία όρθια, αξιοποιώντας δυνατότητες για την αναγκαία και δίκαιη οικονομική ανάπτυξη. Παράλληλα, προωθεί πολιτική ανακατανομής των βαρών υπέρ των εργαζομένων και περιορισμού των ανισοτήτων. Ναι, αυτό είναι αριστερή πολιτική.
• Πρέπει να υπάρξει εθνική συνεννόηση για να βγει η χώρα από το μνημόνιο; Το μοντέλο της τρικομματικής του 2012 μπορεί να επαναληφθεί το 2016;
Η εθνική συνεννόηση είναι αναγκαία, όπως αναγκαίες είναι και οι συγκλίσεις με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, τις δυνάμεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού και τις δυνάμεις της πολιτικής οικολογίας. Συνεννόηση και συγκλίσεις ιδιαίτερα για τα μείζονα ζητήματα της χώρας, όπως η εξωτερική πολιτική, η αναδιάρθρωση του χρέους, το πολιτικό σύστημα.
Οχι, βέβαια, γενικά και αόριστα, αλλά στη βάση συγκεκριμένων προγραμματικών πολιτικών θέσεων και επιλογών. Η πολιτική για την έξοδο από την κρίση δεν είναι άχρωμη. Συγκλίσεις για τη χώρα και την Ευρώπη. Κι αυτό είναι ζητούμενο. Το μοντέλο της τρικομματικής του 2012 δεν μπορεί να επαναληφθεί. Αλλες ήταν τότε οι αναλογίες, τα δεδομένα και οι ανάγκες της χώρας.
• Ο χώρος της Κεντροαριστεράς στον οποίο τοποθετείται το πρώην κόμμα σας, η ΔΗΜΑΡ, θα μπορούσε μελλοντικά να συνάψει προγραμματική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ;
Δεν το ξέρω και δεν θέλω να το αποκλείσω.
• Πόσο πιθανή θεωρείτε την ελάφρυνση του χρέους, με δεδομένη την παγιωμένη άρνηση της Γερμανίας;
Η χώρα τηρεί τη συμφωνία και το χρονοδιάγραμμα και θα συνεχίσει να τα τηρεί. Στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας βρίσκεται και η απομείωση του χρέους. Και η διεκδίκηση της χώρας για την τήρηση της συμφωνίας για το χρέος είναι βάσιμη και ρεαλιστική.
Τη διεκδίκηση αυτή τη συμμερίζονται και τη στηρίζουν δυνάμεις στην ευρωπαϊκή και διεθνή κοινότητα. Δεν είναι εύκολη υπόθεση. Εκτιμώ όμως ότι μπορεί να καμφθεί η γερμανική αναβλητικότητα και σκοπιμότητα.
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου