Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο…

Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο… κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει!!!

Τζούλια Λιακοπούλου

Hasta Sempra Commandante…!!!

 

 

Το 1928, 14 Ιουνίου, στο ζώδιο των Διδύμων,  γεννήθηκε ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα! Και στις 9 Οκτωβρίου 1967, ο Τσε δολοφονείται κατά διαταγή της Βολιβιανής κυβέρνησης σε συνεννόηση με τη CIA. Η τύχη της σωρού του θα κρατηθεί μυστική για τρεις δεκαετίες. Στις 12 Ιουλίου του 1997, γίνεται η αναγνώριση των λειψάνων του στο Βαγιεγκράντε. Την ίδια ημέρα, τα λείψανά του επαναπατρίζονται στην Αβάνα.

 «Εάν τρέμεις από αγανάκτηση για κάθε αδικία, τότε είσαι σύντροφος μου». Τα λόγια ανήκουν στον Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, το αιώνιο σύμβολο της Επανάστασης, της Αυτοθυσίας. Τον άνθρωπο που ενέπνευσε και συνεχίζει να εμπνέει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και κυρίως, όσους έχουν μάθει να αγωνίζονται για το κάθε τι στη ζωή τους και να μην τα παρατούν ποτέ!!!

Ήταν 14 Ιουνίου του 1928 όταν ο «Τσε» ήρθε στη ζωή στην κωμόπολη Ροσάριο της Αργεντινής. Γόνος μιας Μεσοαστικής Αργεντίνικης οικογένειας με ισπανικές, βασκικές και ιρλανδικές ρίζες. Ο μικρός «Τσε» ήταν το πρώτο από τα πέντε παιδιά της οικογένειας. Από μικρή ηλικία φάνηκε να έχει ιδιαίτερη κλίση προς τον αθλητισμό, στην ποίηση αλλά και τη φιλοσοφία.
Το 1948 εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Μπουένος Άιρες και ειδικεύτηκε στη Λεπρολογία. Ανήσυχος καθώς ήταν, ταξίδεψε αρκετά κατά την διάρκεια των σπουδών του σε διάφορα μέρη της Λατινικής Αμερικής. Ο νεαρός Ερνέστο, είχε την ευκαιρία να δει από κοντά όλα όσα βίωναν οι φτωχοί κάτοικοι των χωρών της Λατινικής Αμερικής, φτώχεια, εκμετάλλευση, αδικία, δυσκολίες, βιώματα κοινά για όλους τους λαούς της Λατινικής Αμερικής. Το 1954 ο Τσε πηγαίνει στη Γουατεμάλα, απόφοιτος πλέον της Ιατρικής Σχολής, όταν η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του Γιάκομπο Άρμπενς ανατράπηκε έπειτα από στρατιωτικό πραξικόπημα, υποστηριζόμενο από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Ο Γκεβάρα κατέφυγε στο Μεξικό. Εκεί ήρθε σε επαφή με τους εξόριστους Κουβανούς επαναστάτες. Οι τελευταίοι σχεδίαζαν την ανατροπή του δικτάτορα Φουλχένσιο Μπατίστα. Τον Ιούλιο το 1955 ο «Τσε» γνωρίζεται με τον Φιντέλ Κάστρο με πρωτοβουλία του αδερφού του Ραούλ. Από νωρίς ξεδίπλωσε τις στρατηγικές του αρετές. Γρήγορα αναβαθμίστηκε σε πρώτο διοικητή του Επαναστατικού Στρατού, ωστόσο δε σταμάτησε να προσφέρει και τις ιατρικές του υπηρεσίες. Τον Ιανουάριο του 1959 ήρθε και η πτώση του καθεστώτος Μπατίστα. Ο Τσε Γκεβάρα ανέλαβε κορυφαίο πόστο στην νέα κυβέρνηση. Αρχικά τέθηκε επικεφαλής του Τμήματος Βιομηχανίας του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Μεταρρύθμισης και αργότερα διορίστηκε από τον Φιντέλ Κάστρο πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας. Τον Φεβρουάριο του 1961 ανέλαβε υπουργός Βιομηχανίας. Παράλληλα ανέλαβε και μια σειρά από επαφές για λογαριασμό της Κουβανικής κυβέρνησης όπου και συνάντησε τους κυριότερους σοσιαλιστές ηγέτες της εποχής. Το 1965 εγκατέλειψε την Κούβα, με σκοπό να συνεχίσει τον αγώνα του στις χώρες τις Λατινικής Αμερικής που καταδυναστεύονταν από την ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ. Οι δηλώσεις του ότι οι Σοβιετική Κυβέρνηση, παγκοσμίως πρέπει να στηρίξει οικονομικά τους Εθνικοαπελευθερωτικούς Αγώνες που λάμβαναν χώρα σε Ασία και Αφρική, δυσαρέστησαν το Σοβιετικό μπλοκ. Αμέσως μετά την Κούβα μετέβη στον Κονγκό. Ο Τσε ανέλαβε να ηγηθεί ομάδας ανταρτών, ωστόσο το κίνημα του Κονγκό δεν απέφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Το Δεκέμβριο του 1965 επέστρεψε στην Κούβα και από εκεί πήγε στη Βολιβία. Στόχος η ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος και η μετάδοση της επαναστατικής φλόγας σε όλη τη Λατινική Αμερική. Τα πράγματα στην Βολιβία όμως, αποδείχθηκαν διαφορετικά από ότι περίμενε ο ίδιος. Οι ντόπιοι κάτοικοι και κυρίως οι χωρικοί δεν ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν τους αντάρτες απέναντι στο καθεστώς, ενώ το επίσημο κομμουνιστικό κόμμα της χώρας, αρνήθηκε να συνδράμει τον Τσε και τους επαναστάτες. Κατά τη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων, μια ομάδα ανταρτών υπό τον Τσε περικυκλώθηκε από Βολιβιανές Στρατιωτικές Δυνάμεις. Στην ανταλλαγή των πυρών που ακολούθησε ο Γκεβάρα τραυματίστηκε στο πόδι. Μαζί με άλλους οκτώ συντρόφους του συνελήφθη στις 8 Οκτωβρίου 1967, έχοντας δώσει μάχη με τους 17 αντάρτες που του είχαν απομείνει. Με εντολή του στρατιωτικού δικτάτορα της χώρας Ρενέ Μπαριέντος, ο Τσε δολοφονήθηκε  από τον λοχία Μάριο Τεράν. Ο λοχίας μάλιστα έδωσε μάχη με τους συναδέλφους του για το ποιος θα έχει την τιμή να σκοτώσει τον διακεκριμένο αιχμάλωτο. Ήταν το τέλος του «Τσε» και η αρχή της εξάπλωσης του μύθου του. Κανείς από τους δολοφόνους του δε δικάστηκε!

Μισό αιώνα, σχεδόν,  μετά την εκτέλεσή του στο σχολείο του Λα Ιγέρα στη Βολιβία, μέσα από τις φωτογραφίες του, κλείνει το μάτι συνωμοτικά στην ιστορία  καθώς,  η ζωή και η στάση του, εξακολουθούν να εμπνέουν εκατοντάδες  χιλιάδες ανθρώπους ανά τον κόσμο. Ο γιατρός της Αργεντίνικης μεσοαστικής οικογένειας έγινε σύμβολο των φτωχών, των αδικημένων και των καταπιεσμένων!