του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου
Την «πολωνική» λύση φαίνεται πως προκρίνουν και οι Κούρδοι ως αντάλλαγμα στην Τουρκία για να επιτρέψει στα νοτιοανατολικά εδάφη της ή τουλάχιστον να
το αποδεχθεί, την δημιουργία ενός αυτόνομου (στην αρχή) «Κουρδιστάν» που θα περιλαμβάνει τουρκικά (ΝΑ.Τουρκία), συριακά (Β.Συρία) και ιρακινά εδάφη (Β.Ιράκ) με τους Αμερικανούς να θέλουν να κατέχει και ιρανικά (Δ.Ιράν όπου και διαβιεί το 25% του συνόλου του κουρδικού πληθυσμού).
Η δήλωση του βουλευτή του φιλοκουρδικού κόμματος HDP και ανιψιού του συνιδρυτή του, Ζιγιά Πιρ με την οποία κατηγορεί και αυτός την Ελλάδα ότι από το 2004 έχρι προχωρήσει με την ανοχή των κυβερνήσεων Ερντογάν στην «κατάληψη» 16 νησιών δίνει το «στίγμα» για τις γεωπολιτικές μεταβολές που σχεδιάζονται εν αγνοία των Ελλήνων.
Όπως είναι γνωστό μεταξύ λαών δεν υπάρχουν φιλίες αλλά συμφέροντα. Μπορεί να υπάρξουν ισχυροί δεσμοί όπως με τους Ρώσους και τους Σέρβους λόγω Ορθοδοξίας αλλά μόνο αυτό δεν αρκεί, χρειάζεται το κοινό συμφέρον.
Ιστορικά άλλωστε οι Κούρδοι ως Τσέτες το 1922 έσφαξαν χιλιάδες Έλληνες κατά την Μικρασιατική καταστροφή όταν και αυτοί τότε ήταν φανατικοί κατά των «απίστων».
Στις αρχές Οκτώβρη όταν ο Ρ.Τ.Ερντογάν ξεκίνησε το παραλήρημα κατά της Συνθήκης της Λωζάνης είχαμε τις δύο πρώτες δηλώσεις από δύο υποτιθέμενους «Σύμμαχους» (κακώς θεωρούνται σύμμαχοι δύο χώρες που έχουν εμφανώς αντίθετα συμφέροντα από το ελληνικό εθνικό συμφέρον) την Γερμανία και τις ΗΠΑ.
Δεν ήταν λοιπόν καθόλου τυχαίες οι τοποθετήσεις του αμερικανικού και του γερμανικού ΥΠΕΞ οι οποίοι έκαναν κυριολεκτικά τους χαζούς!
Σε ανήκουστες δηλώσεις προέβη σχετικά με τις δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης, ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών, Μάρτιν Σέφερ ο οποίος είπε:
«Δεν γνωρίζω τις δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου. Δεν θέλω να αμφισβητήσω ότι το είπε. Για τη γερμανική κυβέρνηση μπορώ μόνο να πω γι’ αυτό ότι μας είναι γνωστό πως υπάρχουν διαφορές εδώ και καιρό, εδώ και δεκαετίες, διαφορές απόψεων μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας για την οριοθέτηση των συνόρων μεταξύ των δύο χωρών. Η γερμανική κυβέρνηση είναι της άποψης ότι αυτές οι διαφορές μεταξύ των δύο χωρών πρέπει να επιλυθούν ειρηνικά και κατά τα άλλα απέχει μίας έκφρασης άποψης και σίγουρα δεν θα πάρει το μέρος κανενός».
Σε επισήμανση ότι ο κ. Ερντογάν αναφέρθηκε σε νησιά και όχι σε σύνορα, ανέφερε: «Δεν γνωρίζω τη δήλωση του κ. Ερντογάν και δυστυχώς δεν μου είναι δυνατό να αντιδράσω σε αυτό».
Το συνέχισαν όμως οι Γερμανοί ακόμα «καλύτερα» όταν ο εκπρόσωπος του γερμανικού ΥΠΕΞ ρωτήθηκε για το εάν η Λέσβος, η Χίος και η Λήμνος είναι ελληνικά νησιά: «Επαναλαμβάνω αυτό που είπα»
Τυπικά η Γερμανία φαίνεται να επιλέγει την μέση οδό επιλέογντας την μη ανάμειξή της, πρακτικά όμως ενθαρρύνει την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης αφού δεν λαμβάνει το μέρος της νομιμότητας αλλά αφήνει ανοιχτό «παράθυρο» ότι η Συνθήκη δεν αποτελεί τελικά και μεγάλο κώλυμα.
Το Βερολίνο έδειξε για μια ακόμη φορά αυτό που είναι αποδεδειγμένο ιστορικά πόσο σέβεται τις διεθνείς Συθήκες και το Διεθνές Δίκαιο, αλλά και το γεγονός πως ότι και αν γίνεται πατροπαράδοτα πάντα λαμβάνει το μέρος της τουρκικής πλευρας.
Τα ίδια ακριβώς έκαναν και οι ΗΠΑ οι οποίες έβγαλαν με πολύ άκομψο τρόπο την «ουρά» τους απ’έξω
Οι ΗΠΑ δεν αντιτίθενται στην αναθεώρηση της συνθήκηςτης Λωζάνης, δηλαδή στην πιθανή εκχώρηση ελληνικού εδάφους στην Τουρκία και συνακόλουθα απόκτησης ελέγχου θαλασσίων περιοχών στο Αιγαίο όπως πλέον ζητά επίσημα η Τουρκία με σχετικές τοποθετήσεις σειράς αξιωματούχων της, από τον πρόεδρο Ρ.Τ.Ερντογάν αρξάμενο.
Η αμερικανική κυβέρνηση τυπικά έλαβε «ίσες αποστάσεις», αλλά όταν σε ένα τέτοιο ζήτημα λαμβάνεις ίσες αποστάσεις, επί της ουσίας ευνοείς την διεκδίκηση!
Ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, κληθείς να σχολιάσει τις δηλώσεις του Τούρκου προέδρου εναντίον της Ελλάδας και την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στα νησιά του Αιγαίου, να δηλώνει ότι, «η Ελλάδα και η Τουρκία έχουν διπλωματικά κανάλια για να αντιμετωπίζουν ζητήματα σχετικά με το Αιγαίο».
Τόνισε επίσης ότι ένα σταθερό Αιγαίο είναι προς το συμφέρον ολόκληρης της περιοχής και πρόσθεσε: «Ενθαρρύνουμε την Τουρκία και την Ελλάδα, ως χώρες – συμμάχους στο ΝΑΤΟ να εργαστούν από κοινού για να διατηρήσουν καλές σχέσεις γειτονίας. Ένα σταθερό Αιγαίο είναι προς το συμφέρον ολόκληρης της περιοχής».
Η στάση αυτή κάθε άλλο παρά να καθησυχάσει την ελληνική πλευρά μπορεί, αφού οι ίσες αποστάσεις που παίρνει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ μπορούν να οδηγήσουν σε αποθράσυνση τον Ρ.Τ. Ερντογάν, όπως άλλωστε συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες με τον Δήμαρχο της Άγκυρας να χαρακτηρίζει τουρκικά νησιά ακόμη και την Αίγινα και την Σαλαμίνα.
Σημειώνεται πώς μόνο η Ρωσία έχει αντιδράσει μέχρι σήμερα στις απίθανες δηλώσεις του Ρ.Τ. Ερντογάν που ζητά ανεθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης, ενώ η Γερμανία σε ένα παραλήρημα αίσχους την προηγούμενη εβδομάδα φάνηκε να στηρίζει το αίτημα του Τούρκου Προέδρου.
Όπως όλα δείχνουν λοιπόν στα παρασκήνια εξυφαίνεται μια ακόμα «πολωνική λύση».
Για όσους δεν θυμούνται η πολωνική λύση είχε δοθεί μετά τον Β’ ΠΠ όταν αποφασίστηκε τα εδάφη που είχε καταλάβει η τότε Σοβ.Ένωση στην ανατολική Πολωνία να παραμείνουν στην σοβιετική κυριαρχία και ολόκληρη η γερμανική ανατολική Πρωσία να «βαφτιστεί» σε δυτική Πολωνία.
Έτσι δημιουργήθηκε το παράδοξο στην Πολωνία να διαβιούν μεγάλοι αρχέγονοι γερμανικοί πληθυσμοί. Η Πρωσία μάλιστα ανέκαθεν αποτελούσε την βασική κοιτίδα του γερμανικού κράτους.
Εν ολίγοις οι Αμερικανοί εδώ και πολλά χρόνια επιθυμούν την ίδρυση ενός μεγάλου και ανεξάρτητου και κυρίως κοσμικού Κουρδιστάν στο κέντρο της Μέσης Ανατολής το οποίο θα αποτελείται από τα εδάφη της ΝΑ Τουρκίας, της Βόρειας Συρίας, του Βορείου Ιράκ και του δυτικού Ιράν ώστε το κράτος αυτό να αποτελεί τον προστάτη-σύμμαχο του κράτους του Ισραήλ, να ελέγχει τα πετρελαϊκά κοιτάσματα της Μοσούλης, του Κιρκούκ, της Συρίας και μέρος των ιρανικών κοιτασμάτων και να αποδυναμώσει το σιιτικό Ιράν και ιδιαίτερα την ενοχλητική για την άθεη Ουάσιγκτον συμμαχία των Ορθοδόξων με τους Σιίτες και τους Αλεβίτες-Αλαουϊτες.
Στόχος βέβαια παραμένει και η αποτροπή δημιουργίας αγωγών φυσικού αερίου από το Ιράν προς την Ευρώπη κάτι το οποίο θα ισχυροποιούσε οικονομικά κατά πολύ τους Πέρσες.
Αν μάλιστα δει κάποιος προσεκτικά τους χάρτες θα καταλάβει ότι από το δυτικό Ιράν θα περάσει η μεγάλη μελλοντική θαλάσσια δίοδος που θα επιτρέπει στην Ρωία να κατεβαίνει στις ζεστές θάλασσες του Ινδικού ωκεανού χωρίς να έχει πλέον ανάγκη τα Δαρδανέλια.
Οι Αμερικανοί δεν θέλουν να έχουν το ρωσικό Ναυτικό στον Ινδικό ωκεανό σε αρκετά μικρή απόσταση από το ολοένα αναβαθμίζόμενο κινεζικό Ναυτικό το οποίο σε έναν χρόνο θα έχει σε λειτουργία το δεύτερό του αεροπλανοφόρο.
Οι Αμερικανοι νιώθουν πλέον ότι απειλούνται και στις θάλασσες καθώς πρόκειται για περιοχές όπου Κίνα και Ρωσία μπορούν λόγω εγγύτητας να αντιτάξουν μεγάλη ισχύ.
Για να συναινέσει η Τουρκία σε μια τέτοια απώλεια εδαφών θα πρέπει να υπάρξει «αντικατάστασή» τους και οι Αμερικανοί με περίσσεια χαρά θα παρέδιδαν την Θράκη και το μισό Αιγαίο στους Τούρκους εάν η Άγκυρα συναινέσει σε μια τέτοια αναδιάταξη.
Δεν είναι απαραίτητο να πρόκειται για τελειώς ανεξάρτητο Κουρδιστάν. Οι Τούρκοι έχουν ένα παρελθόν πολυεθνικής, πολυφυλετικής Αυτοκρατορίας. Σε μια Αυτοκρατορία υπάρχουν και αυτόνομες περιοχές. Μπορούν λοιπόν να δεχτούν ένα αυτόνομο υπό τον δικό τους όμως ΕΛΕΓΧΟ κουρδικό κράτος.
Ένα κράτος που θα ελέγχουν όσο χρειάζεται για να ελέγχουν μέσω αυτού, γεωπολιτικά όλη την Μέση Ανατολή.
Άλλωστε ήδη η οικογένεια Μπαρζανί στο Β.Ιράκ ελέγχεται από τους Δυτικούς και φυσικά τους Τούρκους. Το κουρδικό κράτος γύρω από την οικογένεια Μπαρζανί θα δημιουργηθεί.
Αυτό φυσικά μπορεί να δημιουργήσει και ένα άλλο κλίμα ως προς τα ελληνικά εδάφη που διεκδικούν οι Τούρκοι. Να είναι φερειπείν αυτόνομα τα νησιά του Α.Αιγαίου. Λίγοι θυμούνται ότι στην Συνθήκη της Λωζάνης προβλέπονταν αυτόνομες Ίμβρος και Τένεδος με την διενέργεια μάλιστα τοπικών εκλογών!
Μια νέα Συνθήκη που θα αντικαθιστούσε την Συνθήκη της Λωζάνης μετά από ένα σοβαρό πολεμικό επεισόδιο θα μπορούσε να περιλαμβάνει τέτοιους όρους για κομμάτι της ελληνικής επικράτειας.
Σημειώνεται ότι σε αυτό συμφωνεί και ο Χριστόδουλος Γιαλλουρίδης, καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής Παντείου Πανεπιστημίου.
«Η Ελλάδα θα «πληρώσει» τις (εδαφικές) απώλειες της Τουρκίας στην Μέση Ανατολή (Κουρδικό). Υπάρχει το ενδεχόμενο να δημιουργηθεί μια τεχνητή ένταση (από πλευράς Τουρκίας) με σκοπό την αλλαγή του status quo στο Αιγαίο.
Πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να συμβεί κάτι στο Αιγαίο. Μπορεί να επιδιώξουν θερμό επεισόδιο τύπου Ίμια, χειρότερης μορφής αυτή τη φορά, και να υπάρξει ένταση αεροπορικών δυνάμεων, να παραβιάσουν τα χωρικά μας ύδατα και να μπουν σε περιοχές δικές μας, χωρίς να μπορούμε να τους αποτρέψουμε ή αν τους αποτρέψουμε, θα πρέπει να γίνει θερμό επεισόδιο. Ένα τέτοιο ελληνοτουρκικό επεισόδιο που θα είναι υπέρ της Τουρκίας, θα μας υποχρεώσει να συρθούμε υπό την πίεση των εξελίξεων, σε διαπραγματεύσεις για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης.
Το ΝΑΤΟ δεν θα αναμειχθεί σε περίπτωση ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης.
Η Τουρκία πλέον διεκδικεί και εδάφη από την Ελλάδα.
Πρέπει να επιδιώξουμε συμμαχία με την Ρωσία. Η συμμαχία Ελλάδας, Κύπρου, Αιγύπτου και Ισραήλ θα πρέπει να προχωρήσει και σε επίπεδο αμυντικής συμφωνίας.
Περιοχή οι οποία έχει στοχοποιηθεί από την Τουρκία είναι το Ανατολικό Αιγαίο(Χίος, Μυτιλήνη, Σάμος, όλο το νησιωτικό σύμπλεγμα του Ανατολικού Αιγαίου, από βραχονησίδες έως και μεγάλα κατοικήσιμα νησιά).»
Μόνο τυχαία λοιπόν δεν ήταν τα tweets του βουλευτή του φιλοκουρδικού κόμματος HDP και ανιψιού του συνιδρυτή του, Ζιγιά Πιρ τα οποία σημειωτέον έγιναν στις 29 Σεπτεμβρίου (απλά τώρα εντοπίστηκαν) δηλαδή όταν ο Ρ.Τ.Ερνοτγάν αλλά και ο ηγέτης των κεμαλιστών Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου ζητούσαν αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης που σημαίνει ότι όλο το τουρκικό πολιτικό σύστημα είναι σύμφωνο.
Η Γεωπολιτική αδιαφορεί για τις ιδεοληψίες και τις ανεπάρκειες των πολιτών ενός κράτους οι οποίοι με φανατισμό δεν θέλουν να μαθαίνουν Ιστορία και ειδικότερα την δική τους και επιμένουν να πιστεύουν ότι πάντα θα βρίσκεται κάποιος που θα προνοεί αυτόματα για την δική τους ευημερία.
Η γεωπολιτική πραγματικότητα κάθε μέρα που περνάει γίνεται συντριπτική για τον Ελληνισμό και τον βρίσκει καταπονημένο από την οικονομική εξαθλίωση που έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην στρατιωτική αποτρεπτική του ικανότητα.
Γιατί στο τέλος όλα εκεί καταλήγουν, στην στρατιωτική ισχύ. Η δύναμη Ζωής και Θανάτου είναι η μόνη που πραγματικά υπάρχει, όλα τα υπόλοιπα απορρέουν από εκεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου