Γιατί τα λεμόνια μετατρέπονται σε είδος πολυτελείας στην Ελλάδα

Σε είδος πολυτελείας φαίνεται ότι έχουν μετατραπεί τα τελευταία χρόνια τα λεμόνια. Ιδίως κατά τους θερινούς μήνες και έως τον Οκτώβριο, οπότε δεν υπάρχει ελληνική

παραγωγή, οι τιμές αυξάνονται σημαντικά, καθώς τα εισαγόμενα Αργεντινής κοστίζουν ως και 3,30 ευρώ/κιλό, ενώ αυτά της Ισπανίας κυμαίνονται πέριξ των τριών ευρώ/κιλό επίσης.

"Από τα μέσα Ιουνίου μέχρι και τον Οκτώβριο δεν υπάρχει ελληνική παραγωγή λεμονιού", επισήμανε μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της Παναιγιάλειου Ένωσης Συνεταιρισμών, Θανάσης Σωτηρόπουλος και εξήγησε ότι η παραγωγή λεμονιού στην Ελλάδα είναι σημαντικά μειωμένη συγκριτικά με το 2004, οπότε και "γκρεμίστηκε το μαγαζί" λόγω παγετού. Παρότι στη συνέχεια έγιναν κάποιες προσπάθειες, ώστε η καλλιέργεια είχε μπει εκ νέου σε τροχιά ανάπτυξης, η θετική της πορεία ανεκόπη και πάλι το 2008, λόγω παγετού επίσης.

Στο πλαίσιο αυτό, ενώ η παραγωγή λεμονιού στην Ελλάδα έφθανε τους 100.000 τόνους λίγο πριν από το 2004, σήμερα στην "καλή των περιπτώσεων ανέρχεται το πολύ στους 40.000 τόνους" υπογράμμισε ο κ. Σωτηρόπουλος. Κι αυτό ενώ η εσωτερική αγορά απορροφά 40.000-50.000 τόνους. Στη χώρα μας καλλιεργούνται περίπου 4,5 εκατ. λεμονιές, σε 100.000 στρέμματα (κυρίως σε Πελοπόννησο, Χανιά, Άρτα και Χίο).

Μετά το 2004, υπογράμμισε, έγιναν μεν κάποιες "γενναίες" προσπάθειες για την ανάκτηση του χαμένου εδάφους και για να γίνει ανασύσταση των κτημάτων, ωστόσο τα μέτρα στήριξης δεν ήταν επαρκή. Επίσης, σε πολλές περιπτώσεις έγιναν αλλαγές χρήσης γης για την υλοποίηση έργων υποδομής στις μεταφορές κυρίως, με αποτέλεσμα να "χαθούν" στρέμματα καλλιεργειών λεμονιάς. Για να αλλάξει η κατάσταση, "θα πρέπει οι παραγωγοί λεμονιού να τυγχάνουν γενναίας στήριξης από την πολιτεία και αυτό δεν συνάδει αποκλειστικά και μόνο σε οικονομική βοήθεια", υπογράμμισε ο κ. Σωτηρόπουλος.

Αναφορικά με τις τιμές διάθεσης του προϊόντος από τους παραγωγούς, ο κ. Σωτηρόπουλος επισήμανε ότι φέτος αναμένεται μεν ότι θα είναι ικανοποιητικές, αλλά όπως συμπλήρωσε "αυτό που δυσκολεύει τους λεμονοπαραγωγούς, είναι ότι ότι ενώ η τιμή εκκίνησης οριοθετείται στα 70-80 λεπτά/κιλό, τα Χριστούγεννα πέφτει έως και τα 25 λεπτά/κιλό. Μετά τις 20 Ιανουαρίου ανεβαίνει εκ νέου, στα 45-45 λεπτά/κιλό, ενώ το κόστος παραγωγής, ξεκινά από 40 λεπτά/κιλό.

Κατά τον κ.Σωτηρόπουλο, Ρουμανία, Βουλγαρία και πΓΔΜ ζητάνε λεμόνια, τα οποία και αγοράζουν από τη Θεσσαλονίκη. "Εξάγουμε μεγάλες ποσότητες της παραγωγής μας, ως αποτέλεσμα των καλών τιμών που λαμβάνουμε κι [...] αυτός είναι ένας βασικός λόγος που το καλοκαίρι έχουμε έλλειψη στην εσωτερική αγορά και έτσι φέρνουμε από άλλες αγορές, όπως Τουρκία και Αργεντινή".

Μάλιστα, ο κ. Σωτηρόπουλος συνιστά στους Έλληνες καταναλωτές, όταν αγοράζουν λεμόνια εκτός εποχής να προτιμούν πάντα αυτά που πρασινίζουν, γιατί εκείνα που είναι κίτρινα, αποκτούν το συγκεκριμένο χρώμα με τεχνητά μέσα. "Νοέμβριο με Ιούνιο, τα λεμόνια είναι από μόνα τους κίτρινα, όλες τις άλλες εποχές, το πολυπόθητο αυτό χρώμα που χαρακτηρίζει τα λεμόνια, δεν είναι φυσικό", υπογράμμισε.

Τα προληπτικά μέτρα για να σώσουμε τις λεμονιές από ανέμους και χαμηλές θερμοκρασίες είναι η φύτευση σε απάνεμη και νοτιο-ανατολική έκθεση. Αν αυτό δεν είναι δυνατό, τότε στη βορινή πλευρά του δέντρου δημιουργούμε φυσικό φυτοφράχτη ή βάζουμε καλαμιές. Όταν περιμένουμε η θερμοκρασία να πέσει κάτω από τους 1-2 βαθμούς Κελσίου κάνουμε τα εξής: ραντίζουμε με εκχύλισμα φυκιών (δυναμώνει τη φυσική άμυνα του φυτού) και σκεπάζουμε/καλύπτουμε όλο το δέντρο με πανί φλις παγοπροστασίας ή με το πλαστικό που τυλίγουμε τα έπιπλα όταν κάνουμε μετακόμιση.

Στην κορυφή της λεμονιάς ενώνουμε/δένουμε τις κομμάτια του πλαστικού με ταινία για να μη μπορεί να εισέλθει ο παγωμένος άνεμος ή το κρύο. Με τον ίδιο τρόπο ενώνουμε χαμηλά τα κομμάτια του πλαστικού, γύρω από τον κορμό. Αν υπάρχει η δυνατότητα να έχουμε μια αυστηρά ελεγχόμενη φωτιά κοντά στο δέντρο (π.χ. κάψιμο ξύλων), αυτό θα βοηθήσει στην αύξηση κατά 1-2οC. Μόλις περάσει ο παγετός βγάζουμε το πλαστικό και ψεκάζουμε με σκεύασμα χαλκού. Υπογραμμίζεται ότι οι ελαφριές ζημιές που προκαλεί ο παγετός φαίνονται στις 2-5 μέρες και οι πιο σοβαρές στις 20-30 μέρες (όλα τα υλικά τα βρίσκουμε στα καταστήματα γεωργικών εφοδίων)

Στο πλαίσιο αυτό ο ίδιος τόνισε ότι ο Έλληνας παραγωγός θα πρέπει να λάβει υπόψη του σοβαρά και να συμπεριλάβει στον προϋπολoγισμό του, την "απειλή" του παγετού. "Χωρίς αντιπαγετική προστασία δεν μπορεί να υπάρξει λεμόνι", ξεκαθάρισε ο ίδιος και πρόσθεσε " μια λύση θα μπορούσε να είναι οι ανεμομίκτες, ήτοι ανεμογεννήτριες που κατεβάζουν το θερμό αέρα σε χαμηλότερα ύψη, κάτι που εφάρμοζε παλαιότερα ο ΕΛΓΑ, αλλά πλέον έχει ατονήσει ή και εγκαταλειφθεί ακόμα".