οικειοθελώς από την εταιρεία, συναινώντας σε τμηματική καταβολή της αποζημίωσής τους.
Κι αυτό γιατί έναν χρόνο μετά δεν έχουν λάβει παρά μόνο ένα ελάχιστο ποσό, ενώ ορισμένοι δεν έχουν βάλει στην τσέπη τους ούτε ένα ευρώ από τα χρωστούμενα!
Η εικόνα που έρχεται από δικηγορικά γραφεία είναι ότι οι υπάλληλοι αυτοί έχουν υπογράψει ιδιωτικά συμφωνητικά που προβλέπουν την πληρωμή τους σε δόσεις. Ωστόσο λόγω και των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων της εταιρείας, που οδήγησαν στην αίτησή της για υπαγωγή στο άρθρο 99 και τελικά στη συμφωνία εξαγοράς από τον Σκλαβενίτη, με τη συναίνεση των τραπεζών, ελάχιστοι έχουν λάβει τον τελευταίο χρόνο περισσότερες από δύο δόσεις.
Σοβαρά ερωτηματικά γεννιούνται πλέον υπό το πρίσμα των νέων δεδομένων, καθώς όλοι αυτοί οι πρώην εργαζόμενοι δεν γνωρίζουν ποιος και εάν θα τους πληρώσει τα όσα συμφώνησαν με την προηγούμενη διοίκηση της αλυσίδας σούπερ μάρκετ.
Με βάση τη συμφωνία για τη διάσωση της Μαρινόπουλος, οι εργαζόμενοι στην εταιρεία μέχρι τις 30 Ιουνίου μεταφέρονται κανονικά στη νέα εταιρεία, με τις ίδιες συμβάσεις. Τι γίνεται όμως με αυτούς που έχουν αποχωρήσει και τους οφείλονται χρήματα; Στη νέα εταιρεία μεταφέρονται, όπως αναφέρεται, και οι υποχρεώσεις προς πρώην εργαζομένους και στελέχη που δικαιούνται αποζημίωση λόγω καταγγελίας σύμβασης.
Ωστόσο, πέραν αυτών, στην παράγραφο 2.1.5 αναφέρεται: «Περιπτώσεις πρώην εργαζόμενων, οι οποίοι δεν εμπίπτουν στις ανωτέρω περιπτώσεις των παραγράφων [2.1.2] και [2.1.4] με ημερομηνία αναφοράς την 30.06.2016, δεν μεταφέρονται στη Νέα Εταιρεία και οιεσδήποτε τυχόν αξιώσεις ή απαιτήσεις τους ή και αντίστοιχες υποχρεώσεις έκαστης Υπό Εξυγίανση Εταιρείας δεν μεταφέρονται σε αυτήν και παραμένουν σε έκαστη Υπό Εξυγίανση Εταιρεία αντίστοιχα».
Εν ολίγοις, οι οφειλές προς αυτούς τους πρώην εργαζομένους μένουν εγκλωβισμένες στην «παλιά», πτωχευμένη εταιρεία, και επομένως είναι ορατό το ενδεχόμενο να μην πληρωθούν ποτέ…
Πρόκειται βέβαια για μία μεγάλη αδικία σε βάρος ανθρώπων που εμπιστεύτηκαν την «Μαρινόπουλος» και μπήκαν σε διαδικασία οικειοθελούς αποχώρησης, αποδεχόμενοι να λάβουν σε δόσεις την αποζημίωσή τους, όμως έναν χρόνο μετά ουσιαστικά μαθαίνουν πως… ό,τι πήραν (αν το πήραν κι αυτό), πήραν. Με τον τρόπο αυτό χάνουν τα χρήματά τους και μένουν «στον αέρα».
Δεν μπορεί βέβαια κανείς να αμφισβητήσει το γεγονός ότι η νέα εταιρεία κρατά όλους τους εργαζομένους του Μαρινόπουλου. Δεν θα έπρεπε όμως να υπάρχει μία πρόβλεψη και για αυτούς τους ανθρώπους που έφυγαν από την εταιρεία και ακόμα περιμένουν τα χρήματά τους (και μάλιστα έχοντας στα χέρια τους και τα αντίστοιχα ιδιωτικά συμφωνητικά); Μήπως θα πρέπει η διοίκηση της νέας εταιρείας να επανεξετάσει το θέμα αυτό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου