Σκοτώνει η Samsung τους εργαζόμενούς της;

Μια μαθήτρια της τελευταίας τάξης του Λυκείου, η Hwang Yu-mi, πήγαινε στην δουλειά, όπου αναμείγνυε γκοφρέτες πυριτίου σε χημικές ουσίες σε ένα εργοστάσιο της Samsung

που κατασκευάζει τσιπς για υπολογιστές και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές. Τέσσερα χρόνια αργότερα, πέθανε από λευχαιμία. Ήταν 22 χρονών.

Μετά τον θάνατο της Yu-mi το 2007, ο πατέρας της, Hwang Sang-gi, έμαθε ότι ένας 30χρονος εργαζόμενος που δούλευε στο ίδιο τμήμα του εργοστασίου της Samsung πέθανε και αυτός από λευχαιμία. Πεπεισμένος ότι πέθαναν εξαιτίας της δουλειάς τους ο οδηγός ταξί ξεκίνησε κινήσεις απαιτώντας από την κυβέρνηση να ερευνήσει το ρίσκο που υπάρχει για την υγεία των εργαζομένων στο εργοστάσιο της Samsung Electronic Co.

Όταν ο Hwang πρέβη σε μήνυση, αφού η πρώτη απαίτηση για αποζημίωση από την κυβέρνηση του αρνήθηκε, πάλεψε για να μπορέσει να λάβει πληροφορίες για το περιβάλλον εργασίας του εργοστασίου. Ένα έγγραφο της κυβέρνησης που παρέλαβε και το οποίο αφορούσε τον χώρο εργασίας της κόρης του συμπεριλάμβανε και ένα τομέα για την λίστα των χημικών που χρησιμοποιούνταν εκεί, τομέας ο οποίος είχε παραμείνει κενός γιατί η Samsung δεν δημοσίευε αυτές τις πληροφορίες σε εργαζόμενους της και της οικογένεις τους. 

Μια έρευνα του Associated Press αποκάλυψε ότι οι αρχές της Νότιας Κορέας έχουν, μετά από σχετικό αίτημα της Samsung, επανειλημμένα παρακρατήσει από τους εργαζομένούς τους και τις οικογένειες τους κρίσιμες πληροφορίες για τα χημικά στα οποία εκτίθενται στα εργοστάσια τους παραγωγής τσιπ υπολογιστών και οθoνών υγρών κρυστάλλων. Οι άρρωστοι εργαζόμενοι υποτίθεται ότι έχουν πρόσβαση σε τέτοια δεδομένα μέσω της κυβέρνησης ή των δικαστηρίων, ώστε να μπορούν να παραλάβουν εργασιακές αποζημιώσεις από το κράτος. Χωρίς αυτά τα στοιχεία, η κυβέρνηση συνήθως απορρίπτει τις αιτήσεις τους για αποζημίωση.

Η δικαιολογία για την παρακράτηση αυτών των πληροφοριών σε τουλάχιστον έξι υποθέσεις στις οποία ενεπλάκησαν 10 εργαζόμενοι  ήταν η δικαιολογία των εμπορικών μυστικών. Δικαστικά έγγραφα και συνεντεύξεις με αξιωματούχους της κυβέρνησης, δικηγόρους εργαζομένων και τις οικογένειές τους δείχνουν ότι η Samsung συχνά προβάλλει την ανάγκη της να προστατεύσει εμπορικά μυστικά για να μην δώσει τέτοια δεδομένα, όταν ζητούνται από την κυβέρνηση.

«Ο αγώνας μας είναι ενάντια στα εμπορικά μυστικά. Όποια στοιχεία μπορεί να μην λειτουργούν υπέρ της Samsung διαγράφονταν ως εμπορικά μυστικά», δήλωσε ο Lim Ja-woon, ένας δικηγόρος που έχει εκπροσωπήσει 15 άρρωστους εργαζόμενους της Samsung.

Οι πελάτες του Lim δεν μπόρεσαν να έχουν πρόσβαση σε ολοκληρωμένες αναφορές και επιθεωρήσεις των εγκαταστάσεων της εταιρείας.

Ο νόμος στην Νότια Κορέα εμποδίζει την κυβέρνηση και τις δημόσιες υπηρεσίες να παρακρατούν εταιρικές πληροφορίες που χρειάζονται για να «προστατευτούν ζωές, η σωματική ασφάλεια και η υγεία» των ατόμων όταν αυτές οι πληροφορίες αφορούν εμπορικά μυστικά. Παρόλα αυτά ο Lim αναφέρει ότι ο νόμος για την επαγγελματική ασθένεια υποχρεώνει την Samsung να δώσει στους εργαζόμενούς της τα δεδομένα που χρειάζονται για να υποστηρίξουν τους ισχυρισμούς τους.

Η Samsung είναι με διαφορά η μεγαλύτερη εταιρεία της Νότια Κορέας, με περίπου 100.000 εργαζόμενους. Η κεφαλαιοποίηση της στην αγορά είναι μεγαλύτερη κατά 5 φορές από την δεύτερη μεγαλύτερη εταιρεία της χώρας. Έχει περίπου 45.000 εργαζόμενους στα τμήματά της στην Νότια Κορέα που παράγουν οθόνες υγρών κρυστάλλων και ημιαγωγούς, αλλά δεν είναι όλοι από αυτούς εργάτες.

Η ομάδα για την ασφάλεια των εργαζομένων Banolim, γνωστό και ως SHARPS στα Αγγλικά, έχει καταγράψει περισσότερες από 200 περιπτώσεις σοβαρών ασθενειών συμπεριλαμβανομένου λευχαιμίας, λύκου, λεμφώματος και πολλαπλής σκλήρυνσης μεταξύ εργαζομένων στον ημιαγωγό της Samsung και στους εργαζόμενους παραγωγής οθονών LCD (οθόνη υγρών κρυστάλλων). 76 έχουν πεθάνει, οι περισσότεροι εκ των οποίων σε ηλικίες 20 και τα 30 τους.

Οι κυβερνητικές πρακτικές έχουν, σε γενικές γραμμές, υπάρξει φιλικές προς την Samsung και άλλους εταιρικούς κολοσσούς που βοήθησαν στην γρήγορη εκβιομηχάνιση της Νότια Κορέας κάτω από δικτατορίες, μετά τον Πόλεμο της Κορέας το 1950-53.

H Samsung προσπέρασε στην κατασκευή καρτών μνήμης τους Ιάπωνες στα πρώτα χρόνια του 90’ και παρόλο την επιθετική μείωση του κόστους, τολμηρές επενδύσεις και υψηλός ρυθμός κατασκευής εργοστασίων κυριάρχησαν στην αγορά για σχεδόν δυο δεκαετίες.

Αλλά αυτή η επιτυχία περιλαμβάνει και την χρήση τοξικών και συχνα καρκινογόνων χημικών, όπως το αρσενικό, την ακετόνη, το μεθάνιο, το θειικό οξύ και τα βαρέα μέταλλα όπως ο μόλυβδος, γνωστές επικίνδυνες ουσίες που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ημιαγωγών κινητών τηλεφώνων και οθoνών LCD.

Οι Κορεάτικες επιχειρήσεις έχουν την υποχρέωση να ελέγχουν αυτές τις ουσίες, να παραθέτουν ετήσιες αναφορές που δείχνουν τα επίπεδα έκθεσης και να δίνουν στους εργαζομένους αυτές τις πληροφορίες.

Παρόλα αυτά η Samsung άρχισε να καταγράφει κάποια από τα τοξικά υποπροϊόντα μόνο μετά από μια επιθεώρηση το 2012 που βρήκε βενζόλιο και η φορμαλδεΰδη στον αέρα - και οι δύο γνωστές καρκινογόνες ουσίες - στα εργοστάσιά τους παραγωγής τσιπ.

Ο Hwang Sang-gi δήλωσε ότι η Samsung του πρόσφερε 1 δις γουόν (864.000 δολάρια) το 2007 για να μην κυνηγήσει την υπόθεση για τον θάνατο της κόρης του.

Απάντησε «όχι», ίδρυσε την Banolim και συνασπίστηκε με έναν πρώην εργαζόμενο στο εργοστάσιο ημιαγωγών της Samsung που τώρα υποφέρει από διάφορους τύπους καρκίνου του αίματος.

Το 2014, επτά χρόνια μετά τον θάνατο της Yu-mi ένα εφετείο επιβεβαίωσε το εύρημα ενός κατώτερου δικαστηρίου ότι υπάρχει μια «σημαντική αιτιώδεις σχέση» ανάμεσα στην λευχαιμία της Yu-mi και της πιθανής έκθεσής της σε βενζόλιο και άλλα χημικά, καθώς  και στην έκθεση ιονισμένης ακτινοβολίας στην δουλειά της. Ο Ηwang Sang-gi πήρε μια αποζημίωση 175.000 δολαρίων από την κυβέρνηση.

Επίσης το 2014 ο γενικός διευθυντής της Samsung σε ανακοίνωση του εξέφρασε ότι λυπάται που «μια λύση δεν έχει βρεθεί για αυτό το ευαίσθητο θέμα εγκαίρως». Δήλωσε ότι η εταιρεία θα μπορούσε να είναι «πιο φιλόπονη» όσον αφορά θέματα που προκαλούν «θρήνο και πόνο».

Παρόλα αυτά, αυτήν την Τετάρτη, το Υπουργείο Εργασίας έβγαλε μια ανακοίνωση στα μέσα ενημέρωσης, στην οποία ανέφερε ότι για τον θάνατο του Sohn Kyung-joo, 53χρονου που δούλευε στην Samsung, αποφάσισε να παρακρατήσει κάποια έγγραφα «όχι μετά από απαίτηση της Samsung» αλλά γιατί το ίδιο το υπουργείο κρίνει ότι δεν πρέπει να δημοσιοποιηθούν σύμφωνα με τον νόμο.

Τον Ιούνιο για πρώτη φορά, η υπηρεσία για την ασφάλεια των εργαζομένων της κυβέρνησης, όρισε την υπόθεση ενός κακοήθη λεμφώματος ως ασθένεια προκαλούμενη από τo εργοστάσιο ημιαγωγών της Samsung, παρά την άρνηση της εταιρείας να παραχωρήσει δεδομένα για την έκθεση στα χημικά και άλλες πληροφορίες. Η Samsung πάλι υποστήριξε ότι πρόκειται για επορικά μυστικά, και δήλωσε επίσης ότι δεν έχει κάποια δεδομένα.

Η Banolim επικρότησε την απόφαση, γιατί οι υπηρεσίες δεν θεώρησαν την έλλειψη των στοιχείων ως αποδεικτικό ενάντιας στους εργαζόμενους, αλλά ενάντια στην εταιρεία, η οποία δεν τα παραχωρεί.

«Δεν στηρίχθηκαν στην εταιρεία και έβγαλαν μια ανεξάρτητη αξιολόγηση», δήλωσε ο Lee Jong-ran, ένας δικηγόρος που εργάζεται για την Banolim. «Αλλά χρειάστηκαν τρια χρόνια και οκτώ μήνες. Υπερβολικά πολύς καιρός».