ΕΚΤΑΚΤΟ: Καταδικάστηκε και στο εφετείο ο Δήμαρχος Ωρωπού Θωμάς Ρούσσης,για τις τοξικές χωματερές Συκαμίνου.

Εκδικάστηκε σήμερα από το Ζ' τριμελές πλημμελειοδικείο Αθηνών,η ένσταση του Δημάρχου Ωρωπού,Θωμά Ρούσση,κατά της απόφασης του Δ' μονομελούς
πλημμελειοδικείου Αθηνών (13-3-2015),η οποία είχε καταδικάσει πρωτόδικα τον κατηγορούμενο,σε 15 μήνες φυλάκιση και χρηματικό πρόστιμο.
Η σημερινή απόφαση λοιπόν ήταν κόλαφος για τον κατηγορούμενο Θωμά Ρούσση,(ο οποίος μάλιστα δεν παρευρίσκετο στο Δικαστήριο),τόσο όσο αφορά την ποινή,αλλά πολύ δε περισσότερο,όσο αφορά το σκεπτικό της απόφασης.
Δεκαπέντε μήνες φυλάκιση και δεκαπέντε χιλιάδες ευρώ πρόστιμο,για τις δύο τοξικές χωματερές στο Συκάμινο.
Η απόφαση λοιπόν στο εφετείο δεν μειώθηκε στο ελάχιστο και έκανε δεκτό το σκεπτικό της πρώτης απόφασης,την οποία ο δήμαρχος Ωρωπού πριν λίγες μόλις μέρες στο Δημοτικό Συμβούλιο,και μετά από αλλεπάλληλες ερωτήσεις της αντιπολίτευσης διερύγνυε  τα ιμάτια του ότι δεν την έχει.
Κύριε Ρούσση μήπως είναι αυτή η απόφαση η οποία..........................δεν γνωρίζετε???

Στην ζωή μου αγαπητέ κύριε Δήμαρχε έχω μάθει να παλεύω  και να αντιστέκομαι,όταν έχω δίκιο μόνο με όσους είναι όρθιοι και νιώθουν δυνατοί να σταθούν απέναντι μου.
Σήμερα λοιπόν επειδή γνωρίζω καλά ότι μετά την σημερινή απόφαση δεν είσαι όρθιος,δεν θα δημοσιεύσω την απόφαση,αλλά θα σου αφήσω δύο μέρες,να συγκάλεσις έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο και να ανακοινώσεις εσύ ο ίδιος στο Σώμα,γιατί ακριβώς έχεις καταδικασθεί.
Ώστε να αναλάβουν  και όλοι οι Δημοτικοί Σύμβουλοι,συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης,τις ευθύνες που τους αναλογούν.

Θέλω κλείνοντας να κάνω μία ιδιαίτερη αναφορά στον μόνο άνθρωπο από όλους τους κατοίκους του Συκαμίνου,που είχε το θάρρος να φέρει την υπόθεση αυτή στην δικαιοσύνη,και μάλιστα όταν ο Ρούσσης ήταν στην παντοδυναμία του,(2010),τον οποίο πριν περίπου έναν χρόνο,τον έκρινα ίσως πολύ
σκληρά,γιατί τον θεωρούσα φίλο μου και ένοιωσα ότι πρώτα από όλα,πρόδωσε τον εαυτό του και τα πιστεύω του.
Αναφέρομε βέβαια στον εκδότη της εφημερίδος ΑΣΩΠΟΣ,τον Δημήτρη Τσακάλη.
Αυτός ο τρελός λοιπόν βρήκε το θάρρος όταν οι περισσότεροι σφύριζαν αδιάφορα να μπει μπροστά και να ξεκινήσει μόνος του έναν αγώνα που για πολλούς ήταν χαμένος από τα αποδυτήρια.
Ξέρω καλά ότι άντεξε πολλά και τον έκρινα σκληρά,επειδή δεν άντεξε ίσως μέχρι το τέλος του μοναχικού αυτού αγώνα.
Επειδή πρώτα από όλα νοιώθω ότι πρέπει να κάνω την αυτοκριτική μου,όφειλα σήμερα μετά από ένα και πλέον χρόνο,με ποιο ψύχραιμη σκέψη,να το καταθέσω... 

ΠΗΓΗ