Να... κάτι καρφάρες στη Νουδούλα!

Μέσα σε σκηνικό έντασης και αλληλοκατηγορίες εξελίσσεται η μάχη για την ηγεσία της Ν.Δ., καθώς οι συνεχείς αντεγκλήσεις και οι συγκρούσεις συνεχίζονται με κλιμακούμενη επιθετικότητα. 

 

Ο καθένας ξετυλίγει τη δική του στρατηγική πετώντας συνεχώς καρφιά για τον άλλο, τη στιγμή που το καθαρό δημοσκοπικό προβάδισμα του Μεϊμαράκη δημιουργεί μεγαλύτερη αναταραχή, αφού οι υπόλοιποι υποψήφιοι διαμαρτύρονται ότι οι δημοσκοπήσεις δεν μπορούν να είναι ακριβείς, καθώς κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει το σώμα των ψηφοφόρων. 

 

Ο διαλυμένος θίασος της Μαδρίτης, όπου ουδείς αντιλήφθηκε γιατί κάλεσε ο Μεϊμαράκης τους συνυποψηφίους του αφού δεν είχε καμία διάθεση να τους γνωρίσει με την ηγεσία του ΕΛΚ ούτε να προωθήσει την εικόνα της Ν.Δ., προκάλεσε περισσότερες τριβές. Άδωνις, Τζιτζικώστας και Κυριάκος κατηγόρησαν τον Μεϊμαράκη για μια ακόμα θεατρική κίνηση αβρότητας και ενότητας, χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο, ενταγμένη στην προεκλογική εκστρατεία του ίδιου.

 

Ο μεταβατικός πρόεδρος της Ν.Δ. δεν απαντά στις βολές και επιχειρεί να υπερβεί την εσωστρέφεια επιβεβαιώνοντας το ηγετικό προφίλ του κάνοντας επιλεκτικές προεκλογικές εμφανίσεις και επικεντρώνοντας στην κοινοβουλευτική παρουσία του και στην επίθεσή του σε ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρα. Ουσιαστικά επιχειρεί να ξεπεράσει τα αρνητικά χαρακτηριστικά του – το ότι ανήκει σε μια γενιά που διαχειρίστηκε τη χώρα και την οδήγησε στην κρίση και ότι είναι πολλά χρόνια στην ενεργό δράση – προβάλλοντας το ότι επιχειρεί να διατηρήσει την ενότητα και τις εύθραυστες ισορροπίες στο κόμμα.

 

Τίποτα στην τύχη

Οι υπόλοιποι τον κατηγορούν για θεατρικές κινήσεις, αλλά αυτός προς το παρόν σιωπά θεωρώντας ότι έτσι προστατεύει το προφίλ του. Ο Μεϊμαράκης, παρ’ ότι θέλει να εμφανίζεται ως αυθόρμητος, με εκρηκτικό ταπεραμέντο, δεν κάνει τίποτε στην τύχη. Αν νιώσει ότι ζορίζεται από τις δημοσκοπήσεις και πως οι ανθυποψήφιοί του τον πλαγιοκοπούν, θα κλιμακώσει τις επιθέσεις του. 

 

Ο Τζιτζικώστας ορθώς χαρακτήρισε θεατρική την εμφάνισή του και τα «γαλλικά» με τα οποία στόλισε τον Παπαμιμίκο και τον διευθυντή του κόμματος Κώστα Τσιμάρα για την παρέλκυση των διαδικασιών. Η «έκρηξή» του έγινε σε χρόνο όπου σχεδόν είχαν δρομολογηθεί τα ζητήματα. Τι έμεινε από όλα αυτά και αφού ο ίδιος την επομένη τα γύρισε και είπε ότι απλώς ήθελε να προωθηθεί η νομιμότητα; 

 Όπως λένε οι συνεργάτες του, έμεινε στην κοινή γνώμη ότι τολμάει να συγκρούεται, να προστατεύει τη νομιμότητα και τον κοινό νου και να βάζει τους πάντες στη θέση τους. Στο στρατόπεδο του Μεϊμαράκη εκτιμούν ότι οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι της Ν.Δ. θα αποδειχτεί πως εμπιστεύονται έναν ηγέτη έτοιμο να αντιπαρατεθεί με τον Τσίπρα, πως δεν θα επιδοκιμάσουν τους πειραματισμούς και πως θα επισφραγίσουν τη βούλησή τους να επιβληθεί η ενότητα. 

 

Πυροβολεί βαρόνους

Ο Τζιτζικώστας, βλέποντας ότι δημοσκοπικά η υποψηφιότητά του δεν έχει προκαλέσει τον ντόρο που επιθυμούσε, συνεχίζει να πυροβολεί βαρόνους και βαρονίες επιχειρώντας να καταστεί στα μάτια των νεοδημοκρατών η πιο «αντισυστημική» υποψηφιότητα. Μετά τις βολές στο καραμανλικό σύστημα, ακολούθησε το άδειασμα και η ψυχρότητα με τον Σαμαρά ενώ προχθές ήρθε η ώρα της Ντόρας. 

Παρ’ ότι την είχε υποστηρίξει στη σύγκρουσή της με τον Σαμαρά κατά τη διεκδίκηση της ηγεσίας της Ν.Δ., προχθές τάχθηκε με αυτούς που διαφώνησαν με την επιλογή Μεϊμαράκη να την προτείνει χωρίς διαβούλευση για αντιπρόεδρο του ΕΛΚ. 

 

Ο Τζιτζικώστας ουσιαστικά θέλει να πιστοποιήσει την απόφασή του να τελειώσει με τα καπετανάτα εντός της Ν.Δ. και το ότι η υποψηφιότητά του δεν «έχει πλάτες και σκιές». Οι συνεργάτες του θεωρούν ότι θα είναι σίγουρα στον δεύτερο γύρο της διαδικασίας και εκεί οι ψηφοφόροι της Ν.Δ. θα τεθούν προ του διλήμματος μιας δυναμικής πορείας προς το αύριο ή της διαλυτικής ακινησίας που προωθεί ο Μεϊμαράκης. 

 

Ο Κυριάκος, από την άλλη, μόλις προχθές φρόντισε να κρατήσει αποστάσεις από τη στενή σχέση της Ντόρας με τον Μεϊμαράκη. Σε συνέντευξή του είπε ότι έχει σαφή άποψη για το τι συνέβη στο ζήτημα της αντιπροεδρίας του ΕΛΚ, αλλά θα την αναφέρει εντός του κόμματος και όχι δημόσια. Ο Κυριάκος έχει πειστεί ότι η Ντόρα και όλη η οικογένεια, που δουλεύουν για τον Κώστα Μπακογιάννη, βοηθούν στην παρούσα φάση παρασκηνιακά τον Μεϊμαράκη και επιχειρεί να προβάλει το αυτοδύναμο της υποψηφιότητάς του, προωθώντας το γεγονός ότι, μπορεί να τον λένε Μητσοτάκη, αλλά δεν έχει τη στήριξη της οικογένειας. 

 

Επιχειρώντας να μη συμβάλει με συνεχείς δηλώσεις στην εσωκομματική εσωστρέφεια, κινείται σε μια γραμμή κεντροδεξιάς νηφαλιότητας και στη λογική ότι ο ίδιος μπορεί να προωθήσει την ενότητα του κόμματος. Προς το παρόν δεν έχει αντιπαρατεθεί με καμία εσωτερική συνιστώσα, ούτε με τους βασικούς εσωκομματικούς παίκτες, όπως ο Καραμανλής και ο Σαμαράς.

 

Για την ώρα, πάντως, η δυναμική της υποψηφιότητάς του δεν μοιάζει πολύ ισχυρή. Οι δημοσκοπήσεις τον φέρνουν στην τρίτη θέση και η στρατηγική του δεν φαίνεται να αποδίδει. Πολλοί λοιπόν εκτιμούν ότι δεν αποκλείεται οδεύοντας προς τις εκλογές να «σηκώσει» τους τόνους και να μεταβάλει τη στρατηγική της «ήρεμης δύναμης». 

 

Ο Άδωνις, από την πλευρά του, επιθυμεί να καταστεί ένας κρίσιμος παράγοντας στον χώρο όχι μόνο της Ν.Δ., αλλά γενικά της σκληρής Δεξιάς. Εκτιμώντας ότι τα πολιτικά προβλήματα των επόμενων χρόνων θα διευρύνουν τον χώρο της Άκρας Δεξιάς, επιχειρεί να την εκφράσει και να είναι στην κατάλληλη θέση οψέποτε δοθεί η ευκαιρία. Με αυτό το σκεπτικό κινείται ως το αδιαφιλονίκητο αουτσάιντερ, που μέσα από την προεκλογική διαμάχη τού δίνεται η δυνατότητα να συσφίξει τις σχέσεις του με τη βάση της Δεξιάς. 

 

Είναι ο μόνος που υπερασπίζεται με σθένος την κυβέρνηση αλλά και τον ίδιο τον Σαμαρά προσβλέποντας στις ψήφους των σαμαρικών και ο μόνος που υπερπροβάλλει το συντηρητικό τρίπτυχο «Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια» για να συγκινήσει. Συχνά - πυκνά επιτίθεται στον Μεϊμαράκη και, ακολουθώντας τα αμερικάνικα πρότυπα, επιχειρεί να συγκινήσει ως ο μόνος πολιτικά αυτοδημιούργητος υποψήφιος. 

 

Ωστόσο, το ζήτημα της στρατηγικής που χαράσσει ο κάθε υποψήφιος προκειμένου να πλασαριστεί όσο το δυνατόν καλύτερα είναι ένα θέμα που απασχολεί πολλούς εντός της Ν.Δ., που βλέπουν το κόμμα να σπαράσσεται. Πολλά στελέχη ανησυχούν πραγματικά για την αναμενόμενη κλιμάκωση της έντασης, που είναι ικανή είτε να προκαλέσει σοβαρά ρήγματα στην ενότητα του κόμματος είτε να προκαλέσει τραύματα τόσο βαθιά ώστε θα είναι δύσκολο μετεκλογικά να επουλωθούν.