Εκλογές 2015 - Βασιλική Θάνου: Πόσο αντιμνημονιακή είναι η νέα πρωθυπουργός;

Πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός στην ιστορία της χώρας αναλαμβάνει μία αρεοπαγίτης που έχει σπάσει πολλά «ταμπού» στο χώρο της Δικαιοσύνης κατακτώντας έτσι πολλούς συμμάχους, αλλά και αρκετούς αντιπάλους.



Της Γεωργίας Λινάρδου
Είναι μία δικαστικός που γοητεύεται να κατακτά ανδροκρατούμενα αξιώματα «με το σπαθί της», όπως σχολιάζουν προσκείμενοι φιλικά σε αυτήν συνάδελφοί της. Είναι μια αεροπαγίτης που ξέρει καλά πότε χρειάζεται να ξεπερνά το... ρόλο της, έχοντας πλήρη συνείδηση των αιτιών-αφορμών που το κάνει.
Σε αντίθεσή με πολλούς συναδέλφους της, η επί χρόνια συνδικαλίστρια και πρώτη γυναίκα στην ιστορία της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων και η δεύτερη γυναίκα μετά την Ρένα Ασημακοπούλου που ανέλαβε τα ηνία του Αρείου Πάγου, διαθέτει ένα... προσεγμένο φιλολαϊκό προφίλ το οποίο εκφράζεται είτε μέσω του δημόσιου λόγου της, είτε μέσω των καθημερινών της συνηθειών. Αρκετές φορές την έχουμε συναντήσει σε σούπερ μάρκετ της περιοχή των Εξαρχείων να κάνει μόνη της τα ψώνια της. Προσηνής, αλλά παράλληλα με μία αριστοκρατική αυστηρότητα.
Η Βασιλική Θάνου-Χριστοφίλου με σημαντικές διακρίσεις σε κατεξοχήν ανδροκρατούμενα αξιώματα, δεν είναι από τις γυναίκες που μασάει τα λόγια της. Οι παρεμβάσεις της τα τελευταία χρόνια οι οποίες δεν περιορίζονται αυστηρά στο χώρο της Δικαιοσύνης, το αποδεικνύουν. Το ξέρει πολύ καλά και η ίδια: «Ασφαλώς δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο ούτε στην Ελλάδα και υποθέτω ούτε στα άλλα κράτη οι δικαστές να προβαίνουν σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας» (ιστορική θα μείνει η διαμαρτυρία της ως συνδικαλίστρια φορώντας την τήβεννο).
Αν και ένα από τα καυτά θέματα της Δικαιοσύνης αποτελεί η καθυστέρηση στην απονομή Δικαιοσύνης, ένα θέμα για το οποίο έχει παρέμβει πολλάκις, η ίδια στο παρελθόν αρνήθηκε να συναντηθεί με εκπροσώπους της τρόϊκας και γι' αυτό το θέμα, λέγοντας πως η ανεξαρτησία των δικαστών κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα.
Ποιες είναι οι παρεμβάσεις της;
Ξεχωρίζουμε μία ομιλία της τον Οκτώβριο του 2014 σχετικά με τη μη εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων από την Εκτελεστική Εξουσία: «Η μη εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων είναι μείζον θεσμικό ζήτημα. Συνιστά κίνδυνο για τους πολίτες, κίνδυνο για την έννομη τάξη και το Κράτος Δικαίου, κίνδυνο για τη Δημοκρατία. Με την μη εφαρμογή τους η Κυβέρνηση θέτει εκτός λειτουργίας τον θεσμό της Δικαιοσύνης, μετατρέπει τον εαυτό της σε Κυβέρνηση Κράτους απολυταρχικού και δείχνει σαφώς στον πολίτη ότι και εάν έχει δικαστική απόφαση, που τον δικαιώνει, εντούτοις το Κράτος, κατά τρόπο αυθαίρετο και παράνομο, αρνείται την εφαρμογή της. Εμείς οι Δικαστές, λοιπόν, σήμερα, απευθυνόμενοι δημόσια προς την Εκτελεστική Εξουσία και προς τους Έλληνες πολίτες, διακηρύσσουμε ότι η Κυβέρνηση υποχρεούται, με βάση τις συνταγματικές αρχές και τις αρχές του Κράτους Δικαίου, να εφαρμόζει τις δικαστικές αποφάσεις».
Πριν από λίγο καιρό, αίσθηση είχε προκαλέσει η επιστολή της στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς με την ιδιότητά της ως προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων.
Μεταξύ άλλων του έγραφε: «Αυτήν την περίοδο στην Ελλάδα, εξαιτίας των σχεδιαζόμενων νέων μεγάλων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, υπάρχει μεγάλη κοινωνική αντίδραση, διότι ο ελληνικός λαός, παρότι δεν φέρει καμία ευθύνη για την κακοδιαχείριση στα δημόσια οικονομικά, η οποία προκάλεσε την οικονομική κρίση, εν τούτοις επιβαρύνεται με οικονομικά μέτρα». Για τα οποία μέτρα η κυρία Θάνου-Χριστοφίλου εξέφραζε την άποψη πως κατανέμονται ανισομερώς με κύριο στόχο τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους οι οποίοι και είναι «απόλυτα συνεπείς στις φορολογικές τους υποχρεώσεις».
Και μετά το Δημοψήφισμα, όμως, και την επικράτηση του «ΟΧΙ» από τον ελληνικό λαό, παρενέβη με νέα επιστολή της στους προέδρους των Ανώτατων Δικαστηρίων της ΕΕ, με την ιδιότητα πια της Προέδρου του Αρείου Πάγου. Μεταξύ άλλων έγραφε στην επιστολή της: «Η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν επιθυμεί την έξοδο της Ελλάδος από την Ευρωζώνη, αλλά αντίθετα επιθυμεί την παραμονή της εντός αυτής. Το ερώτημα στο Ελληνικό δημοψήφισμα δεν ήταν η έξοδος από το ευρώ, όπως κατά τρόπο ανακριβή επέμεναν να υποστηρίζουν ορισμένοι εκ των εκπροσώπων της Ευρωπαϊκών θεσμών, αλλά και ορισμένοι από τους Ευρωπαίους πολιτικούς, αλλά ήταν σαφώς η έγκριση ή όχι της πρότασης των θεσμών για νέα μέτρα λιτότητας, χωρίς ρύθμιση του ελληνικού χρέους και ο ελληνικός λαός σε ποσοστό 61,3% εψήφισε ΟΧΙ».