Ο κ. Ντάισελμπλουμ δεν είναι κάποιος Υπουργός Οικονομικών, είναι ο επικεφαλής του Eurogroup, δηλαδή θεσμικός παράγοντας της Ευρωζώνης και θα ήταν χρήσιμο για όλους να σεβαστεί αυτή τη θέση του. Αν θέλει να κάνει δηλώσεις του τύπου: «Η Ελλάδα έπαιξε το «στοίχημα» της ΕΚΤ και...
έχασε» μπορεί να παραιτηθεί και ως Ολλανδός υπουργός να λέει ό,τι θέλει. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αφήνει υπονοούμενα ότι δίνει εντολές σε πρωθυπουργούς για αντικατάσταση Υπουργών Οικονομικών.
Έφτασε σε σημείο να υπονοήσει ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν θα έπρεπε να δώσει ακόμα και συνέντευξη.
Την επόμενη φορά ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να στείλει στον Ολλανδό «γεωπόνο» αίτημα για το αν θα πρέπει να κάνει και δήλωση.
Ο κ. Ντάισελμπλουμ με τη συμπεριφορά του ουσιαστικά επιβεβαιώνει τον Αλέξη Τσίπρα στη σχετική του αναφορά ότι υπήρξαν υποσχέσεις για την ρευστότητα, οι οποίες δεν τηρήθηκαν στο Eurogroup.
Καλά θα κάνει, λοιπόν, ο επικεφαλής του Eurogroup να βγάλει τον… σκασμό σε ό,τι αφορά τις εσωτερικές διαδικασίες της Ελλάδας και να κοιτάξει να εργαστεί στην κατεύθυνση των αποφάσεων τόσο της συνόδου κορυφής αλλά και της 20ης Φεβρουαρίου για εξεύρεση αμοιβαίας αποδεκτής λύσης στη βάση της συνεννόησης και του σεβασμού και όχι των προκλήσεων.
Το να μας λέει ο κ. Ντάισελμπλουμ περί ανεξαρτησίας της ΕΚΤ από τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς θεσμούς είναι τουλάχιστον αστείο που όμως δεν μας διασκεδάζει καθόλου. Δεν μπορεί να μιλάει και να συμπεριφέρεται κατά αυτόν τον τρόπο, γιατί μπορεί να μην του αρέσει ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνηση του αλλά τα περί στοιχήματος που έπαιξε και έχασε η ελληνική κυβέρνηση ας τα αφήσει στην άκρη.
Γιατί μιλάμε για μια ευρωπαϊκή χώρα, για Ευρωπαίους πολίτες που αγωνιούν για το μέλλον τους, που το ένα τρίτο τους είναι άνεργο, οι περισσότεροι είναι εξαθλιωμένοι και έχουν οδηγηθεί σε αυτήν την κατάσταση εξαιτίας της δικής του πολιτικής, των δικών τους επιλογών τόσα χρόνια και φυσικά της τρόικας.
Ποιος είναι, όμως, ο κ. Τουλίπας;
Τα περισσότερα αφιερώματα στον επικεφαλής του Eurogroup τονίζουν πως ο κ.Ντάισελμπλουμ δεν έχει σπουδάσει, ούτε καν έχει ασχοληθεί στο παρελθόν με τα δημόσια οικονομικά πριν αναλάβει αυτή τη θέση. «Δεν έχει καμία προηγούμενη εμπειρία στα δημόσια οικονομικά. Σπούδασε αγροτική οικονομία», σημείωνε το BBC.
Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 2000 και, μέχρι να αναλάβει υπουργός Οικονομικών, είχε εμπειρία μόνο από πολύ κατώτερες θέσεις, όπως του εκπροσώπου του Εργατικού Κόμματος για τη νεολαία και την παιδεία. Δεν κατείχε ποτέ άλλοτε στο παρελθόν υπουργική θέση, ούτε έχει ασχοληθεί με κάτι άλλο πέρα από την αγροτική οικονομία και την παιδεία.
Μέχρι που ο κ. Σόιμπλε τον διόρισε επικεφαλής του Eurogroup καθώς ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να του λέει σε όλα ναι...
Ο κύριος που μας κουνάει το δάχτυλο είναι Υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας, μιας χώρας που ακόμα επιβιώνει από τον πλούτο που έκλεψε από τις αποικίες που είχε στο παρελθόν και που διατηρεί στα θησαυροφυλάκια της. Μια χώρα που αποτελεί το καταφύγιογια τη μεγαλύτερη φοροαποφυγή στον κόσμο, αυτός ο άνθρωπος ηθικολογεί και μαςδικάζει.
Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι οι μεγαλύτερες των πολυεθνικών διαθέτουν έναν ή δυο λογαριασμούς στη χώρα; Και φυσικά όχι γιατί έχουν κάνει «μεταρρυθμίσεις» ομαδικών απολύσεων, περικοπών συντάξεων και αύξησης του ΦΠΑ, ούτε φυσικά γιατί μείωσαν τον κατώτατο μισθό και έγιναν ανταγωνιστικοί αλλά γιατί τους δίνουν φορολογικό καταφύγιο. Είναι κορυφαίοι στο να δίνουν συμβουλές και τεχνοκρατική, νομική υποστήριξη για τη νομιμοποίηση της φοροδιαφυγή σε παγκόσμιο επίπεδο. Πάνω από 20.000 «εταιρείες γραμματοκιβώτια», ναι «γραμματοκιβώτια» λειτουργούν νομιμότατα στην Ολλανδία.
Αλήθεια θα ζητήσει κανείς –όπως με λύσσα κάνανε για την Κύπρο από την Ολλανδία -και άλλα κράτη της Ε.Ε- την αναθεώρηση των φορολογικών καθεστώτων τους, που επιτρέπουν τη νόμιμη φοροαποφυγή των πολυεθνικών εταιρειών;
Εκεί είχαμε την πρώτη παγκόσμια πληθωριστική φούσκα, τη μανία της τουλίπας μεταξύ1636 και 1637 και τον πρώτο παγκόσμιο τυχοδιώκτη του χρηματιστηρίου, ο οποίος κατέβαζε τις τιμές των μετοχών πουλώντας για να τις αγοράσει ξανά με χαμηλότερη τιμή.
Αλήθεια όλοι αυτοί που κόπτονται για τους φοροφυγάδες στην Ελλάδα αποτελούν και τοκαταφύγιο τους. Υποκρισία; Όχι πολιτική! Ας πάρουμε, λοιπόν, μαθήματα υποκρισίας, συγνώμη πολιτικής, από τους «εταίρους» μας και ας σταματήσουμε να ηθικολογούμε και να τρώμε τις σάρκες μας για το ποιος είναι περισσότερο κλέφτης, φοροφυγάς και λαμόγιο και ας το κάνουμε όπως αυτοί... Άμα δεν ξέρεις να κρύψεις, δεν ξέρεις να κλέψεις!
Μήπως όμως στην περίπτωση του κ. Ντάισελμπλουμ ισχύει το:
Είναι καλύτερα να είσαι σιωπηλός και να θεωρείσαι βλάκας παρά να μιλάς και να αίρεις κάθε αμφιβολία. Αβραάμ Λίνκολν
“Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα
περιεχόμενα του άρθρου”
ΚΛΙΚΑΡΕ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕ FOLLOW ΣΤΟΝ ΠΑΡΛΑΠΙΠΑ
……
ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΟΥ ΠΑΡΛΑΠΙΠΑ ΚΑΝΟΝΤΑΣ LIKE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου