Παρλάπιπας: Υπουργός πραγματικής οικονομίας.

Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

Υπουργός πραγματικής οικονομίας.

Του Αθανάσιου Θεοδωράκη πολιτικού επιστήμονα
Πριν δύο χρόνια έγραφα στη «Μεταρρύθμιση» σχετικά με την ανάγκη δημιουργίας ενός Υπουργού ειδικού σκοπού.
Επανέρχομαι πάλι, κόντρα σε όσους θέλουν να ασχολούνται μόνο με τα μακροπρόθεσμα, για να τονίσω τα εξής:

Σε μια μελλοντική, ιδεατή κυβέρνηση θα πρέπει να υπάρχει
ένας Υπουργός ειδικού σκοπού. Ενας Υπουργός που θα νοιάζεται και θα ασχολείται για την πραγματική οικονομία. Ο πολιτικός αυτός θα πρέπει να έχει ως κύρια αποστολή τον εντοπισμό και την κατάργηση όλων των άχρηστων και γραφειοκρατικών αντικινήτρων (αναρίθμητες επιτροπές, απίστευτοι όροι αδειοδότησης, αντιφάσεις διοκητικών πράξεων, αλληλοεπικαλύψεις νόμων, ακατανόητες προθεσμίες, ειδικές εξαιρέσεις, αναρίθμητα δικαιολογητικά, κοκ) που ταλαιπωρούν και απογοητεύουν σήμερα όσους θέλουν να δημιουργήσουν και κυρίως ατούς που θέλουν να ξεκινήσουν μια επιχείρηση.

Ο ελληνικός γραφειοκρατικός μηχανισμός, αποτελεί διοικητική μετάφραση των «κεκτημένων» και οι σχετικές υπουργικές αποφάσεις κια εγκύκλιοι έχουν δημιουργήσει ένα ισχυρό πλέγμα πολιτικής προστασίας των διαφόρων επαγγελματικών κλάδων. Οι συντεχνίες συνεχίζουν ατάρακτες το έργο τους. Το πλέγμα αυτό ανθίσταται σταθερά σε κάθε προσπάθεια ουσιαστικής αλλαγής. Ας ψηφίζονται νόμοι, ας γίνονται συμφωνίες, ας υπογράφονται διακηρύξεις. Το διοικητικό σύστημα που έχουμε σήμερα αρνείται, υποσκάπτει, εμποδίζει, ταλαιπωρεί, σαμποτάρει κάθε κίνηση αλλαγής.

Είναι τόσο ισχυρό και αποτελεσματικό που ακυρώνει ακόμα και την εκπληκτική δυνατότητα των νέων τεχνολογιών. Εκεί που νομίζαμε ότι οι νέες τεχνολογίες θα απελευθερώσουν δυνάμεις και θα παρακάμψουν τη γραφειοκρατία (ηλεκτρονική υποβολή φακέλου, ηλεκτρονικές υπογραφές, άμεση απάντηση των υπηρεσιών, κοκ) ανακαλύπτουμε κάθε μέρα ότι το τέρας της γραφειοκρατίας μεταλλάσσεται και είναι πανίσχυρο. Ανοίξτε μια εφημερίδα και διαβάστε τις επιστολές των αναγνωστών.

Διαβάστε ακόμα τις αναλύσεις των ειδικών ή τις επισημάνσεις ανθρώπων της οικονομίας. Αναφέρει επί λέξει σε άρθρο του ο κ. Δημήτρης Τζάνας, Σύμβουλος επενδύσεων, (πέραν της ανάγκης καθορισμού προτεραιοτήτων): «...Η υλοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος (εν. της παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας) θα έχει ρεαλιστικές προϋποθέσεις εφαρμογής, εφόσον κατ'ελάχιστον συμβούν συνδυαστικά τα παρακάτω....Ανατροπή του σημερινού εχθρικού προς το επιχειρείν περιβάλλοντος, με συστηματική και διαρκή προσπάθεια μείωσης των αναρίθμητων αντικινήτρων που υφίστανται, στόχος που συστηματικά θα επιδιώκεται από μια διαφορετική σε σχέση με τη σημερινή δημόσια διοίκηση. Τραπεζικό σύστημα που θα ταχθεί στη χρηματοδοτική στόχευση της πραγματικής οικονομίας, σε αντίθεση με τις πιστοδοτήσεις που συνδέονται με την τρέχουσα κατανάλωση εισαγομένων κυρίως προϊόντων....Εγκαθίδρυση περιβάλλοντος ενθάρρυνσης και ανταμοιβής της προσπάθειας των ατόμων, αλλά και της συλλογικής προσπάθειας προς την κατεύθυσνη της δημιουργίας πλούτου...» (βλ. εφημερίδα «Επενδυτής», 21-23 Ιουνίου 2013).

Όσοι πολίτες επισκέπτονται συχνά Τράπεζες, ασφαλιστικά Ταμεία, δημόσιες υπηρεσίες, ΟΤΑ, κλπ, βλέπουν και ζουν ένα περίεργο κράμα: την αγαστή συνύπαρξη, μέχρι σημείου αλληλοαναίρεσης, των νέων ηλεκτρονικών τεχνολογιών με τους ογκώδεις χάρτινους φακέλλους. Αναφέρω και την αυθαίρετη αλλαγή των ωραρίων λειτουργίας των υπηρεσιών. Στη Γαλλία, χώρα με βαριά γραφειοκρατία, ξεκίνησε μια συστηματική προσπάθεια εντοπισμού των πολλών αντιφατικών διατάξεων και κατάργησης των περιττών σταδίων και των δικαιολογητικών. Επειδή στη χώρα μας το κόστος της γραφειοκρατίας είναι τεράστιο κι επειδή το θέμα αφορά όλους τους τομείς του δημοσίου βίου (δημόσια διοίκηση, εκκλησία, ΟΤΑ, ΑΕΙ, κοκ) είναι βέβαιο ότι ανάληψη μιας αντίστοιχης πρωτοβουλίας μόνο θετικά αποτελέσματα θα είχε.

Μπορούν να αλλάξουν πολλά, αν υπάρχει θέληση. Αρκεί αυτός ο Υπουργός της πραγματικής οικονομίας να είναι υπομονετικός, επίμονος, ρεαλιστής, συστηματικός και κυρίως αντικειμενικός. Πρέπει φυσικά να έχει «μύτη», ώστε να αντιληφθεί ποιός επαγγελματικός κλάδος είναι πίσω από κάθε νέα προτεινόμενη ρύθμιση, να έχει ομάδα που για να λέγξει τις εκτελεστικές του νόμου υπουργικές αποφάσεις, που συνήθως δημιουργούν θέματα ερμηνείας, να ζητήσει από τις υπηρεσίες αιτιολόγηση του κάθε δικαιολογητικού. Θα ανακαλύψει απίθανα πράγματα που αφορούν ζώντες και μακαρίτες, η γραφειοκρατία ταλαιπωρεί και μετά θάνατο, θα ζήσει έστω εικονικά αυτά που ζει σήμερα ένας νέος επιχειρηματίας, ένας νέος αγρότης, ένας νέος επιστήμονας, θα δει γιατί δεν εφαρμόζονται τα πορίσματα, γιατί δεν τηρούνται οι προθεσμίες, γιατί δεν υπάρχει απάντηση: και ο χειρότερος τρόπος υποτίμησης του πολίτη, είναι η έλλειψη απάντησης, η απουσία ανταπόκρισης της δημόσιας υπηρεσίας.

Χρειάζεται λοιπόν ένας Υπουργός πραγματικής οικονομίας, αλλά όχι ένας ακόμα Υπουργός για δημόσιες σχέσεις και συνεντεύξεις. Ενας Υπουργός που θα εντοπίσει την αντίφαση και θα λάβει σοβαρά υπόψη τη γνώμη του επιχειρηματία. Ενας Υπουργός που θα κάνει παρέμβαση στο σύστημα αλλάζοντας τη λογική του: να δοθεί η ευθύνη για την ίδρυση επιχείρησης στον επιχειρηματία ώστε να μην χρειάζεται εκατοντάδες δικαιολογητικά...Ενας Υπουργός για δράση κι όχι για διαχείριση του τέλματος, που θα κάνει δηλαδή Πολιτική. Για να βελτιωθεί το επίπεδο ζωής μας και να αλλάξει πρακτικά το επιχειρηματικό περιβάλλον. Για να αποκτήσει νόημα η προσπάθεια μεταρρύθμισης και να δημιουργηθεί μια σχέση αξιοπρέπειας ανάμεσα στον πολίτη και στη διοίκηση. Για να μπορέσει η χώρα να στηριχθεί στην υπεύθυνη επιχειρηματικότητα, στην παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών. Γιατί χωρίς εθνική παραγωγή δεν υπάρχει μέλλον, το χρέος θα μεγαλώνει και η εξάρτηση από τις εισαγωγές και τον παρασιτισμό θα αυξάνεται.

“Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου”