Πῶς πέθανε ὁ Μεταξᾶς τελικῶς;

Από το «Ημερολόγιο» του 28 Αυγούστου 1940
Θέτω πάντοτε το ζήτημα αξιοπρέπειας της Ελλάδος υπέρ παν άλλο, δεν θα σκύψω προ Ιταλών.Το ξεκαθαρίζω νέτα σκέτα εις Μαυρουδή και άλλους. Μεσημέρι Πάλαιρετ . Καθορίζει βοήθειαν.

Καλά – ετελείωσε και η αγωνία πλέον. Ξέρουμε που πάμε.
Δόξα σοι ο Θεός.

28 Οκτωβρίου 1940Θα νικήσωμεν! Αλλά δια τους Έλληνας υπέρ την Νίκην η Δόξα.
5 Ιανουαρίου 1941…Όλα γυρίζουν στο κεφάλι μου. Αλλά ατάραχος!
Από Αγγλους εγκατάλειψις από Γερμανούς επίθεσις .- Ο χειμώνας απειλητικός -
Θάρρος! Θάρρος! Ας πέσουμε σαν άνδρες. 7 Ιανουαρίου 1941«Τι αγάπη μου έχουν όλοι! Και που να τα περιγράψω όλα τα δείγματα της αγάπης και της αφοσιώσεως.
Αλλά εγώ δεν υψούμαι, μένω ταπεινός και μόνοι μεγάλοι είναι ο Θεός και εις την Ελλάδα ο Λαός της».

Σελίς γιὰ τὸν Ἰωάννη Μεταξᾶ

Ὅλοι ὅσοι ἔχουν μελετήσει τὴν βιογραφία τοῦ Μεταξᾶ, ἔχουν μείνει μὲ τὴν ἐντύπωσιν πὼς πέθανε ἀπὸ «ἀμυγδαλίτιδα»! Ὅσοι ἐπίσης κατάλαβαν τὸ ἔργο Μεταξᾶ, καὶ δὲν τοὺς ἔχει δηλητηριάσει ἡ Λαμπράκειος παραπληροφόρησις, ἀντιλαμβάνονται πώς σαφῶς καὶ ἡ  λεγομένη «ἀμυγδαλίτις» δὲν ἦταν τίποτα περισσότερο ἀπὸ ἕναν θαυμάσιο δηλητηριασμό!
Αὐτὸ ποὺ μὲ ἐξοργίζει, εἶναι ὅτι ὑπάρχουν σήμερα ἄνθρωποι μεγάλης ἡλικίας, οἱ ὁποῖοι, γιὰ τοὺς δικούς τους λόγους, δὲν ἀντιλαμβάνονται τόν ῥόλο Μεταξᾶ στὴν Ἑλλάδα.

Δὲν ἀντιλαμβάνονται γιὰ παράδειγμα πὼς ὁ συγκεκριμένος ἄντρας, ἐὰν δὲν ὑπῆρχε, δὲν θὰ εἴχαμε τὸ ἀλβανικό ἔπος. Δὲν θὰ εἴχαμε τὴν ἄψογη προετοιμασία ποὺ ὁ ἴδιος, ὡς πρώην στρατιωτικός, εἶχε ἐπιβλέψει. Δὲν θὰ εἴχαμε τὸ ΙΚΑ καὶ τὰ ἐπιδόματα τῶν ἐργαζομένων.  Δὲν θὰ εἴχαμε τὴν ἀναδόμησι τοῦ κράτους.


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ (ΕΔΩ)