Αν Και Ίσως…

Γράφει ο Δημήτρης Τσίτος – Συγγραφέας
Ο αγώνας που δίνει τον καιρό αυτό το πολιτικό σύστημα –αυτοί που κυβερνούν και όσοι μετείχαν στο «εγχείρημα» μαζί με τις....
συνεργαζόμενες και συνοδοιπορούσες «οντότητες»-, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως «νυν υπέρ πάντων ο αγών».

Απ αυτά που ακούμε, που βλέπουμε, που διαβάζουμε αποκομίζουμε την εντύπωση ότι κάποιοι προσπαθούν να διατηρήσουν μια, κάποια, θετική υστεροφημία, άλλοι επιδιώκουν να μη βρεθούν στη φυλακή –με δεδομένη μάλιστα την καταδίκη, -αποτελεί και προηγούμενο»- των κάποτε πανίσχυρων Δημάρχων και Υπουργών καθώς και άλλων δορυφορούμενων στις υποθέσεις κακοποιών στοιχείων και κάποιο άλλοι να διατηρήσουν τον πλούτο και τα προνόμια που δεν τους ανήκουν.

Για την Ελλάδα δεν αποτελεί, πλέον, «ξάφνιασμα» να πάει κάποιος σπουδαίος της πολιτικής στη φυλακή, καταδικασμένος και ξευτελισμένος, και αυτό –εκτός από την απόδοση της δικαιοσύνης- είναι και ένα πανίσχυρο όπλο στα χέρια των αντιπάλων των «προσωπικοτήτων υπό κρίση».

Εάν από τις επερχόμενες εκλογές προκύψει ένα διαφορετικό σχήμα κυβέρνησης θα είναι δύσκολο να λύσει –με «δημοκρατικό τρόπο»- τα προβλήματα της χώρας διότι αυτά είναι άλυτα και «ανίατα» ως μη αναστρέψιμα. Θα είναι όμως πολύ εύκολο να αναλάβει ένα πογκρόμ με στόχο τους διεφθαρμένους πολιτικούς –και μάλιστα σε βάθος χρόνου- αποπροσανατολίζοντας την προσοχή του κόσμου από τα φλέγοντα προβλήματα, ικανοποιώντας όμως το αίσθημα περί απόδοσης δικαιοσύνης, και γιατί όχι και εκδίκησης. Φυσικά από ένα τέτοιο πογκρόμ δεν πρόκειται να ξεφύγουν τα ΜΜΕ και οι «δημοσιογράφοι» που υπηρέτησαν το σύστημα και προκάλεσαν με τρόπο αλαζονικό και απεχθή το κοινό αίσθημα.
Αυτά, και μόνο, σαν αρχή θα ικανοποιήσουν προσωρινά τα πάθος για εκδίκηση και την οργή των πολιτών τα οποία δημιούργησαν οι μέχρι γενοκτονίας του Έθνους αδικίες. Στόχοι υπάρχουν πολλοί άλλοι ορατοί και τεράστιοι και άλλοι όχι τόσο φανεροί. Υπάρχουν επίσης και αξιόλογοι «κατήγοροι» με σπουδαία υπόσταση των οποίων οι απόψεις θα αποτελέσουν τη βάση για τις κατηγορίες. Όμως όλα εντάσσονται στο «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον».

Αν και Ίσως,

οι διάφορες –αμφιλεγόμενες και αναξιόπιστες εν πολλοίς- δημοσκοπήσεις εμπεριέχουν στοιχεία και «ίχνη» αλήθειας τότε τα πράγματα αποκτούν άλλη δυναμική. Είδα στην τηλεόραση μια καταπληκτική ανάλυση του κ. Δημητρίου Μαύρου –με ανόητο δημοσιογράφο να τον διακόπτει συνεχώς και να λέει χαζά- ότι, φαίνεται, πως το κυβερνητικό σχήμα δεν κατανόησε τι πραγματικά συμβαίνει. Προφανώς στερούνται από τη στοιχειώδη ικανότητα να αντιλαμβάνονται τι γίνεται στο περιβάλλον. Μετά τον καταπληκτικό καταιγισμό προπαγάνδας εναντίον της Χρυσής Αυγής –ναι, ήταν άθλια προπαγάνδα η οποία είχε βλακώδη συνέχεια και συνέπεια – και θα το έλεγα αυτό για οποιοδήποτε κόμμα είχε επιλεγεί σα στόχος- μοιάζει η ΧΑ να μην έχει τρωθεί όσο ήταν αναμενόμενο. Επειδή και οι οπαδοί της πλέον δεν ομολογούν δημόσια τη διάθεσή τους, δεν είναι δυνατό να ξέρουμε ακριβώς αν η διάθεση ψήφου είναι μονοψήφια ή διψήφια. Πάντως παραμένει, με όλα όσα της καταμαρτυρούν, μια σημαντική δύναμη. Αν μάλιστα έχουν πάρει κάποια μαθήματα, ενδέχεται να κατασκευάσουν νέο προσωπείο –χωρίς φυσικά να απεμπολήσουν και το παλιό (διότι τους χρειάζονται και τα δύο)!

Φαντασθείτε λοιπόν σαν αποτέλεσμα εκλογών την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ, ως πρώτο κόμμα, και με την ΝΔ ή την ΧΑ στη δεύτερη θέση. Όπως και να έχει η κατάσταση αυτά είναι τα τρία κόμματα που πρωταγωνιστούν στο πολιτικό στερέωμα της Ελλάδας.

Εάν προκύψει κάποιο βιώσιμο κυβερνητικό σχήμα –ή έστω «μόρφωμα»-, τότε είναι περισσότερο από βέβαιο ότι θα αρχίσουν οι νόμιμες διώξεις. Όσο κι αν είναι αντίθετα και αντικρουόμενα το κόμματα της ΧΑ και του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι σκόπιμο να συμπράξουν –ενδεχομένως και με τη συμπαράσταση του ΚΚΕ- στην αντιμετώπιση «μιας δια παντός» των πολιτικών εχθρών τους ταΐζοντας ταυτόχρονα την απαίτηση του κόσμο για εκδίκηση κυρίως (δια της τιμωρίας των μεγάλων ενόχων) . Κατηγορίες είναι εύκολο να υπάρξουν –κυριαρχούν παντού εγκατεσπαρμένες σε ένα περιβάλλον διαφθοράς- αλλά και εάν είναι δύσκολο να βρεθούν μπορούν να κατασκευαστούν κάποιες «πιασιάρικες» , που λένε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δύσκολο να ξεχάσει τα όσα του έχουν καταμαρτυρήσει και τις μομφές που –δικαίως ή αδίκως- του αποδίδουν. Μερικοί μάλιστα τον θεωρούν ως «ήπιας μορφής εκδικητή». Η ΧΑ έχει κάθε λόγο –και από ιδιοσυγκρασία- να θέλει να σύρει στα δικαστήρια όσους την «έβλαψαν».

Καταλαβαίνει κάποιος πολύ εύκολα τι έχει να γίνει.

Αυτό-την απειλή- το καταλαβαίνουν και οι ευρισκόμενοι στο προσκήνιο και μάχονται με λύσσα για να μην γίνουν εκλογές ισχυριζόμενοι ότι κάτι τέτοιο θα ήταν αντίθετο «για τη σωτηρία της Ελλάδας» και μη ομολογώντας την αγωνιώδη προσπάθεια για τη δική τους σωτηρία.

Οι εκλογές –είναι πολύ πιο κοντά απ όσο νομίζουμε- οπωσδήποτε δεν θα λύσουν τα προβλήματα της χώρας αλλά θα δρομολογήσουν νέες καταστάσεις και –ίσως- πρωτοφανή «δρώμενα».

Στο μεταξύ ο κόσμος υποφέρει και με διάφορους δόλιους τρόπους αποστερείται από τα δικαιώματά του ενώ ταυτόχρονα του δημιουργούνται «υποχρεώσεις» κάθε μορφής.

ΚΛΙΚΑΡΕ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕ FOLLOW ΣΤΟΝ ΠΑΡΛΑΠΙΠΑ

ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΟΥ ΠΑΡΛΑΠΙΠΑ ΚΑΝΟΝΤΑΣ LIKE

ΠΗΓΗ