μηχανισμούς στήριξης της Ευρωζώνης (Τρόικα), εντός των επομένων έξι μηνών.
Ο κίνδυνος αυτός θα ήταν ακόμη πιο πιθανός, εάν αυξανόταν το κόστος χρηματοδότησης της Ιταλίας – το οποίο ουσιαστικά διατηρείται τεχνητά σε χαμηλά επίπεδα από την ΕΚΤ, με τη μέθοδο της αγοράς σημαντικών ποσοτήτων ιταλικών ομολόγων, από τη δευτερογενή διαπραγμάτευση. Μεταξύ άλλων, στην προειδοποίηση της τράπεζας αναφερόταν ότι, περί τις 160 μεγάλες ιταλικές επιχειρήσεις παρουσιάζουν υπερβολικά αυξημένα προβλήματα χρηματοδότησης και ρευστότητας.
Περαιτέρω, το δημόσιο χρέος της Ιταλίας, ύψους περί τα 2,1 τρις €, είναι το τρίτο μεγαλύτερο παγκοσμίως - μετά τις Η.Π.Α. και την Ιαπωνία (το χρέος των Η.Π.Α. θα ξεπεράσει τα 17 τρις $ τον Οκτώβριο ενώ, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, θα αντιμετωπισθεί πιθανότατα με τη διεξαγωγή πολέμων σε πολλές διαφορετικές περιοχές του πλανήτη – με στόχο την κλοπή ενεργειακών αποθεμάτων, κεφαλαίων κλπ.).
Μέχρι στιγμής, αυτό που διατηρούσε προστατευμένη την Ιταλία, ήταν το χαμηλό ιδιωτικό χρέος – ειδικά αυτό των νοικοκυριών, τα οποία διαθέτουν πολλαπλάσια περιουσιακά στοιχεία, σε σχέση με το χρέος της πατρίδας τους (δεν χρεοκοπούν ποτέ τα κράτη, αλλά οι πολίτες τους). Η αύξηση όμως του δημοσίου χρέους (περί το 130% του ΑΕΠ), σε συνδυασμό με τη μείωση του ρυθμού ανάπτυξης (ύφεση), αντέστρεψε σε μεγάλο βαθμό τα δεδομένα – πόσο μάλλον όταν η πτώση της βιομηχανικής παραγωγής ξεπέρασε το 25% τα τελευταία δέκα χρόνια.
Εν τούτοις, τα προβλήματα της Ιταλίας δεν αφορούν μόνο το εσωτερικό της – παρά το ότι η κατάσταση επιδεινώνεται και από τις πολιτικές εξελίξεις, οι οποίες αποσταθεροποιούν ακόμη περισσότερο τη χώρα. Σε σημαντικό βαθμό, η τύχη της Ιταλίας κρίνεται στο εξωτερικό – αφού εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις οικονομικές εξελίξεις τόσο στην Αργεντινή, όσο και στη Σλοβενία, όπου οι ιταλικές τράπεζες είναι εκτεθειμένες με μεγάλα δάνεια.
Ειδικότερα, η Σλοβενία πλήττεται από μία τραπεζική κρίση άνευ προηγουμένου – αφού τα κόκκινα δάνεια στους ισολογισμούς των τραπεζών της υπολογίζονται στα 7,5 δις €, από 1,2 δις € που ήταν λίγους μήνες προηγουμένως. Με το ΑΕΠ της χώρας στα 35 δις € περίπου, το ποσόν που απαιτείται για τη διάσωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος είναι της τάξης του 20-25% του ΑΕΠ – σχεδόν το διπλάσιο δηλαδή συγκριτικά, από αυτό που διατέθηκε για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.
Εκτός αυτού, οι περισσότερες τράπεζες της Σλοβενίας είχαν ζημίες το πρώτο εξάμηνο του 2013 – με τις θυγατρικές της ιταλικής Unicredit, καθώς επίσης της αυστριακής Hypo Alpe Adρια να μην μένουν ανεπηρέαστες από τη γενικότερη κατάσταση (για παράδειγμα, η θυγατρική της Unicredit έχει στο χαρτοφυλάκιο της ομόλογα του δημοσίου της Σλοβενίας, αξίας περί τα 580 εκ. € – πηγή).
Από την άλλη πλευρά, η κατάσταση στην Αργεντινή δεν είναι καλύτερη – πόσο μάλλον αφού πρόσφατα δικαστήριο της Ν. Υόρκης αποφάσισε ότι, η χώρα θα πρέπει να αντιμετωπίζει με ίσους όρους τους δανειστές της (πηγή). Το γεγονός αυτό σημαίνει πως η Αργεντινή θα πρέπει να εξοφλήσει τους κατόχους ομολόγων, οι οποίοι δεν είχαν δηλώσει τη συμμετοχή τους στη διαγραφή χρέους (haircut) πριν από περίπου 12 έτη, στο 100% – κάτι που ίσως θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία συμπεριφέρθηκε ανάλογα σε ορισμένες περιπτώσεις ομολογιούχων του δημοσίου.
Η πιθανότητα τώρα να χρεοκοπήσει ξανά η Αργεντινή (μία ομάδα επενδυτικών κεφαλαίων έχει στην κατοχή της ομόλογα αξίας 1,4 δις $, τα οποία πρέπει να εξοφλήσει η χώρα), ειδικά εάν δεν ευοδωθεί η έφεση που κατέθεσε στο ανώτατο δικαστήριο των Η.Π.Α., δεν είναι καθόλου αμελητέα – γεγονός που δεν είναι καθόλου ευχάριστο για την Ιταλία.
Συμπερασματικά λοιπόν, η κρίση χρέους της Ευρωζώνης αναζωπυρώνεται – ενώ, εάν τυχόν καταρρεύσει η Ιταλία, με δεδομένο το ότι είναι αδύνατον να διασωθεί από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς λόγω μεγέθους, ο κίνδυνος διάσπασης της ζώνης του ευρώ είναι τεράστιος.
Πόσο μάλλον αφού υποθέτουμε ότι, ο μοναδικός τρόπος για να αντιμετωπίσει η χώρα την υπερχρέωση και την ύφεση είναι η επιστροφή της στη λιρέτα – παράλληλα με τη μετατροπή του εξωτερικού χρέους στο εθνικό νόμισμα (κάτι που αδυνατεί πλέον η Ελλάδα, μετά την υπογραφή του PSI), καθώς επίσης με τη ραγδαία υποτίμηση του αμέσως μετά.
Βέβαια, υποθέτουμε επίσης ότι, οι κίνδυνοι αυτοί είναι γνωστοί στους Ιταλούς πολίτες – ένα ενδεχόμενο που θα ενέτεινε το πρόβλημα, μέσω ενός ξαφνικού bank run, μίας μαζικής απόδρασης χρημάτων στο εξωτερικό κοκ. Επίσης υποθέτουμε πως οι κίνδυνοι είναι γνωστοί και στους ξένους δανειστές ή κατόχους ομολόγων της Ιταλίας – σε ιδιώτες επενδυτές, σε τράπεζες και σε επιχειρήσεις.
ΚΛΙΚΑΡΕ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕ FOLLOW ΣΤΟΝ ΠΑΡΛΑΠΙΠΑ
ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΟΥ
ΠΑΡΛΑΠΙΠΑ ΚΑΝΟΝΤΑΣ LIKE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο ΠΑΡΛΑΠΙΠΑΣ δεν παίρνει θέση με πολιτική άποψη σε άρθρα που αναδημοσιεύονται από διαφορά ιστολόγια. Δημοσιεύονται όλα για την δίκη σας ενημέρωση.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.