Γενικώς, η είσοδος στην ευρωπαϊκή οικογένεια ήταν μεγάλη υπόθεση.

Θυμάται κανείς τις τυμπανοκρουσίες σχετικά με την είσοδο της Κύπρου στην Ε.Ε. και για το πώς ακόμα αυτή η...
κίνηση θα έλυνε ίσως και το κυπριακό πρόβλημα! 

Η Κύπρος, γνωστή ως τότε για την ακμαία εθνική της οικονομία, που -κι όμως- λαχτάρησε κι εκείνη το ευρώ. 

Σταδιακά προωθήθηκαν κι άλλες ιδέες που θα τόνιζαν ακόμα περισσότερο την ένωση της Ευρώπης. 

Για παράδειγμα, προτάθηκε ο ενιαίος ευρωστρατός 
ή ακόμα και το ευρωσύνταγμα 
ή και η νέα ευρωπαϊκή υπηκόοτητα. 

Σταδιακά αποκτούσε σημασία το να είσαι ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ και μετά Ισπανός, Ιταλός, Έλληνας.

Καθώς τα χρόνια πέρασαν, 
οι προθέσεις στην Ευρώπη άλλαξαν 
και η “σύγκλιση” έγινε “απόκλιση” 
κι ύστερα “υπόκλιση”. 

Για πρώτη φορά, 
έπαψε να θεωρείται ευλογία 
η παραμονή μιας χώρας εντός του ευρώ. 

Η ευημερία των λαών που υποσχέθηκε η Ε.Ε. 
έγινε ανεργία, 
φτώχεια, 
πλειστηριασμοί, 
μετανάστευση. 

Οι λαοί, 
για να πείσουν ότι έχουν πετύχει την “υπόκλισή” τους,
έπρεπε πρώτα να γονατίσουν 
εντελώς στη σημαία με τα αστέρια 
που τελικά συμβόλιζαν τον αστερισμό του κέρδους των ολίγων.

ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΟΥ ΠΑΡΛΑΠΙΠΑ ΚΑΝΟΝΤΑΣ LIKE