Οι χρόνιες ημικρανίες μπορεί να προκαλέσουν ένταση και αν δεν διεξάγεται διάλογος ανάμεσα στο ζευγάρι γύρω από την εύρεση λύσης και την αντιμετώπιση του προβλήματος, τότε μπορεί να επιφέρουν απομάκρυνση ανάμεσα στους συντρόφους. Δεν είναι όμως μόνο η κατάσταση του πόνου που δημιουργεί την απομάκρυνση, αλλά και το πλήγμα στην ερωτική επιθυμία.
Οι ημικρανίες μπορεί να είναι χρόνιες και βασανιστικές, ιδίως στην περίπτωση που ξεκινούν κατά την παιδική ηλικία και συνεχίζουν στην ενήλικη ζωή. Η υπερευαισθησία, δε, που προκαλούν δυσχεραίνει τη ζωή του ατόμου ακόμα περισσότερο. Ευαισθησία στο φως, τον ήχο ακόμα και το άγγιγμα. Σύμφωνα με μαρτυρίες ασθενών, κάθε φορά που ξεκινούν οι ημικρανίες, δεν θέλουν να τους αγγίζει κανείς, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται εμπόδια και στη σεξουαλική τους ζωή.
Σύμφωνα με τα ευρήματα μελέτης του Πανεπιστημίου Wake Forest, οι συμμετέχοντες, πάσχοντες από ημικρανίες ανέφεραν ότι σκέφτονταν περισσότερο το σεξ σε σχέση με αυτούς που δεν είχαν καμία ενόχληση. Αντίστοιχη μελέτη έδειξε χαμηλότερα επίπεδα σεξουαλικής επιθυμίας και υψηλότερα επίπεδα αίσθησης πόνου κατά τη σεξουαλική επαφή στα άτομα που συμμετείχαν και υπέφεραν από ημικρανίες.
Επιπροσθέτως, κάποιες μελέτες ενώ έχουν διαπιστώσει ότι η επίτευξη οργασμού προκαλεί ανακούφιση από την ημικρανία, ο οργασμός λόγω της έντασης που δημιουργείται ενεργοποιεί τον πονοκέφαλο.
Όμως, δεν είναι μόνο το σεξ που «υποφέρει» λόγω των ημικρανιών. Το άτομο γίνεται λιγότερο εκδηλωτικό και διαδραστικό στην επικοινωνία του με τους άλλους και συχνά απομονώνεται. Έτσι, οι διαπροσωπικές σχέσεις και κυρίως η ερωτική και συντροφική σχέση επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό, αφού βασικό μέρος της οικειότητας αποτελεί η δυνατότητα του ζευγαριού να απολαμβάνει πράγματα από κοινού.
Επίσης, οι ημικρανίες είναι μια πρόκληση για τα ζευγάρια ως προς το να αποκτήσουν υπομονή και ανοχή, κάτι όμως που χρειάζεται συναισθηματική ωριμότητα. Η ενσυναίσθηση, η φροντίδα και η τρυφερότητα συνιστούν μια σημαντική ασπίδα προστασίας, ακόμα και όταν η ημικρανία έρχεται να επιτεθεί στην πιο ακατάλληλη στιγμή.
Μια αρχική προσπάθεια διαχείρισης της κατάστασης θα αποτελούσε η αναγνώριση των συνθηκών που ενεργοποιούν τις ημικρανίες: συγκεκριμένες τροφές, μυρωδιές, βαρομετρικές αλλαγές, έλλειψη ύπνου και επιπροσθέτως για τις γυναίκες η έναρξη της εμμήνου ρύσεως. Η φαρμακοθεραπεία για την πρόληψη ή για να εξομαλυνθεί η ένταση των ημικρανιών μπορεί επίσης να βοηθήσει, όπως αντίστοιχα χρήσιμη είναι η συμβουλευτική ζεύγους, ο υγιεινός τρόπος ζωής και η τακτική άσκηση και βεβαίως η ατομική ψυχοθεραπεία στην περίπτωση που οι ημικρανίες έχουν ψυχοσωματική βάση.
Όμως, αυτό που ίσως αποτελεί το σημαντικότερο όλων είναι η κατανόηση και αν υπάρχουν απορίες, καλό είναι ο σύντροφος του ανθρώπου που πάσχει από χρόνιες ημικρανίες να ενημερωθεί σε μια κοινή επίσκεψή τους στον γιατρό.
Η ημικρανία δεν αποτελεί μέθοδο αποφυγής ή δικαιολογία και το στρες που προκαλείται από την έλλειψη κατανόησης του συντρόφου, την πίεση που ενδεχομένως ασκεί ή τη δυσφορία που εκδηλώνει, απλώς επιδεινώνει την κατάσταση.
Πηγή: webmd
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο ΠΑΡΛΑΠΙΠΑΣ δεν παίρνει θέση με πολιτική άποψη σε άρθρα που αναδημοσιεύονται από διαφορά ιστολόγια. Δημοσιεύονται όλα για την δίκη σας ενημέρωση.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.