Λέω νομίζω, γιατί ήμουν ασαράντιστο βρέφος εγώ και ο πατέρας μου έλεγε πως ήταν εκείνοι που παρατήρησε –μετά- στην εικόνα της εκκλησίας μας.
Έπειτα ο ναός είναι λίγα μέτρα από το σπίτι μας που σημαίνει ότι απλά βγήκαν από την εικόνα, κατέβηκαν από τον ουρανό, πήραν και κάποιον άγγελο ή τον Άγιο Παντελεήμονα (;) μαζί τους και έφτασαν ξημερώματα στο υπνοδωμάτιο των γονιών μου.
Είμαι το πρώτο τους παιδί και με περίμεναν πως και τι. Άσχημο δεν τους βγήκα αλλά η μάνα μου κακογέννησε κι’εγώ ήμουν κακοπαθημένο, αδύνατο σαν μίσχος και εξασθενημένο έως θανάτου.
Όταν με πήραν σπίτι, οι δυο γιαγιάδες εγκαταστάθηκαν στην κρεβατοκάμαρα των γονέων μου. Το ζευγάρι στο διπλό κρεβάτι και οι συμπεθέρες στα στρωσίδια -χαμαί στο πάτωμα- για να με προσέχουν τη νύχτα και αν πεθάνω να κάνουν τα χρειαζούμενα, για να μην τρομάξει η λεχώνα μάνα μου (την οποία είχαν αρχίσει να προετοιμάζουν, λέγοντάς της πως είναι νέα και θα κάνει άλλο μωρό).
Ένα βράδυ λίγο, πριν το ξημέρωμα, ο πατέρας τις τρόμαξε, καθώς ξύπνησε σκληρίζοντας «Μην το παίρνετε, αφήστε το παιδί. Μηηηηηη, όχιιιιιι».
Το είπε πολλές φορές, με αγωνία και άπλωνε τα χέρια προς τον λίκνο μου, δίχως να απαντά στις ερωτήσεις των τριών γυναικών. Μετά έπεσε αποκαμωμένος στο στρώμα και κοιμήθηκε ως το πρωί, ενώ οι γυναίκες ξαγρύπνησαν να φοβούνται, να απορούν και να προσεύχονται.
Την άλλη μέρα τους είπε πως τη νύχτα είχαν έρθει τρεις λευκοφορεμένοι με χιτώνες, άπλωσαν τα χέρια στην κούνια μου και τότε αυτός τους σταμάτησε, ουρλιάζοντας να μην με πάρουν.
Οι τρεις άντρες τον κοίταξαν χαμογελώντας γλυκά, με ευλόγησαν και έφυγαν.
Οι γυναίκες σταυροκοπήθηκαν και κάθε μια έλεγε την δική της εκδοχή για την ταυτότητα των νυχτερινών επισκεπτών, μέχρι που ο πατέρας είπε πως ήταν οι Άγιοι της εικόνας των Αναργύρων στην εκκλησιά της γειτονιάς μας.
Έτσι λύθηκε το ζήτημα.
Ωστόσο, επειδή στο ναό μας εικονίζεται και ο επίσης ανάργυρος Παντελεήμων, η οικογένεια διχάστηκε για τον τρίτο των ανδρών. Ήταν αυτός ή κάποιος άγγελος που βρήκαν στον δρόμο τους οι Ανάργυροι και τον πήραν για παρέα;
Όταν μεγάλωσα –γιατί πήρα καλύτερα αμέσως, μεγάλωσα και έγινα και γιαγιά- σκεφτόμουν πως μπορεί να ήταν ο φύλακας άγγελός μου, που υποδέχθηκε τους Αγίους στο σπίτι μας.
Μετά που βαφτίσαμε τον εγγονό μου Παντελεήμονα-Ραφαήλ είπα μήπως ήταν ο Παντελεήμων αλλά είχε κοιμηθεί πλέον ο μπαμπάς μου και δεν είχα ποιόν να ρωτήσω για περισσότερες λεπτομέρειες…
Όποιος και να ήταν τον ευχαριστώ και Αυτόν και τους Άλλους που με ευλόγησαν με μιαν ευλογία που κρατάει χρόνια τώρα, δόξα τω Θεώ!
Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός
(Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου)
Τρεις είναι αι συζυγίαι των Αγίων Αναργύρων, Kοσμά και Δαμιανού. Kαι αι τρεις ωνομάζοντο με τα αυτά ονόματα. Ήγουν εκαλούντο Kοσμάς και Δαμιανός. Kαι όλοι την αυτήν ιατρικήν τέχνην εμεταχειρίζοντο. Kαι όλοι ομοίως Aνάργυροι εκαλούντο.
Kαι η μεν πρώτη συζυγία του Kοσμά και Δαμιανού, ήτον υιοί Θεοδότης, μιάς ευλαβούς και χριστιανής γυναικός. Oίτινες εν ειρήνη εκοιμήθησαν, και ενταφιάσθησαν εις ένα τόπον καλούμενον Φερεμάν (1).
H δε δευτέρα συζυγία του Kοσμά και Δαμιανού, διέτριβον εις την Pώμην, έχοντες ένα διδάσκαλον κακόγνωμον και φθονερόν. O οποίος αναβιβάσας αυτούς με δόλον επάνω εις ένα βουνόν, τάχα διά να συμμαζώξουν βότανα, εκεί ο αλιτήριος εφόνευσεν αυτούς με τας πέτρας (2).
H δε τρίτη συζυγία του Kοσμά και Δαμιανού, των οποίων η μνήμη γίνεται (την 17ην Οκτωβρίου), ήτον από την Aραβίαν. Oύτοι λοιπόν μεταχειριζόμενοι την ιατρικήν, επήγαιναν εις κάθε πόλιν και χώραν, και ιάτρευαν χωρίς αργύρια τους ασθενείς. Kαι με την πρόφασιν αυτήν της ιατρικής, εκήρυττον εις τους απίστους την πίστιν του Xριστού.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. H πρώτη συζυγία αύτη των Aναργύρων, εορτάζεται χωριστά εις την πρώτην του Nοεμβρίου.
2. H δευτέρα αύτη συζυγία των Aναργύρων, εορτάζεται χωριστά εις την πρώτην του Iουλίου. Όθεν οι ζωγράφοι, όταν ιστορούν αυτούς, πρέπει να επιγράφουν εις τας εικόνας των, ποία συζυγία είναι, προς διάκρισιν. Πρέπει δε και να ιστορούν αυτούς διαφορετικούς κατά τον χαρακτήρα του προσώπου. Σημείωσαι δε, ότι ο εκ του Iερού Kοινοβίου Pωσσικού ελλογιμώτατος κυρ Bενέδικτος, συνέθετο κανόνα εις άπαντας τους Aγίους Aναργύρους.
Για τους εξ Ασίας Αναργύρους Κοσμά και Δαμιανό τους υιούς της Θεοδότης ο Αγιος Νικόδημος γράφει:
Η αγία Θεοδότη και οι άγιοι γιατροί γιοι της (από αυτό το σχετικό άρθρο). Κρατούν κουτάκια με φάρμακα, όπως όλοι οι άγιοι γιατροί.
«Oύτοι οι Άγιοι είχον το γένος από την γην της Aσίας, ήτοι της Aνατολής, υιοί όντες γονέων φιλαρέτων και ευσεβών, από τους οποίους η μήτηρ των ωνομάζετο Θεοδότη, ήτις αφ’ ου έμεινε χήρα από άνδρα, εμεταχειρίζετο πολιτείαν ενάρετον. Όθεν με το παράδειγμά της, εδίδαξε και τους υιούς της τούτους κάθε είδος τελείας αρετής.
Oύτοι λοιπόν έμαθον μεν και κάθε άλλην επιστήμην, αφήσαντες δε τας άλλας, ηγάπησαν την ιατρικήν, και με αυτήν ιάτρευον κάθε νόσον, ήτοι κάθε ασθένειαν πολυχρόνιον, και κάθε μαλακίαν, ήτοι κάθε ασθένειαν ολιγοχρόνιον. Kαι όχι μόνον ανθρώπους εθεράπευον, αλλά και τα άλογα κτήνη. Aνάργυροι δε ωνομάσθησαν, διατί δεν επήραν ποτέ από τινα ασθενή αργύριον, διά μισθόν και πληρωμήν της ιατρείας των. Έτζι λοιπόν καλώς διαπεράσαντες την ζωήν τους, εν ειρήνη ετελειώθησαν. Tα δε τίμια αυτών λείψανα ενταφιάσθησαν εις ένα τόπον, ονομαζόμενον Φερεμάν.»
kalyterotera.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου