ΜΕΡΟΣ Α : Η τεκτονική “αλήθεια”.
Ερώτηση Κρίσεως αρ. 1: Ποιος είναι ο κύριος Βασίλειος Πάτκας;
Βάζω στοίχημα ότι οι περισσότεροι από σας δεν έχετε ξανακούσει καν αυτό το όνομα. Και ως ένα σημείο, το γεγονός συνάδει με το αξίωμα που κατέχει ο κύριος αυτός. Πέρα από τους εν Στοαίς αδελφούς του και τους εν Στοαίς εχθρούς του δεν θα έπρεπε να τον ξέρουν παρά ελάχιστοι μια και τα εν λόγω ευαγή ιδρύματα –πάντοτε σύμφωνα με τα δικά τους καταστατικά- δεν ασχολούνται ούτε με την πολιτική, ούτε με την θρησκεία, ούτε με το ποδόσφαιρο, παρά μόνο με την αναζήτηση της αλήθειας και την…φιλανθρωπία.
Ο σεβαστός αυτός ύπατος μεγάλος ταξιτζής, συγνώμη, ταξιάρχης του έθνους φωτογραφίζεται ως γκρούπι με τους δημίους του ελληνικού λαού, κ.κ. Φαν Ρόμπα, Μπαρ-ούζο και Μπούζουκα. Ως εδώ καλά. Όλοι έχουν το δικαίωμα να φωτογραφίζονται με τα ινδάλματά τους. Ακόμα και οι αφανείς ήρωες. Είναι όμως έτσι ακριβώς τα πράγματα όπως φαίνονται, ή είναι κάπως αλλιώς;
Να σημειωθεί ότι ο εν λόγω κύριος ανήκει στην ας την πούμε “ανανεωτική” πτέρυγα, τον “εξωστρεφή” τεκτονισμό. Ποιος είναι αυτός; Στο εξωτερικό θεωρείται αυτός που ακολουθεί την γαλλική, “ριζοσπαστική” παραφυάδα της μασονίας και που αντιπαθεί την αγγλική μούχλα. Με κάποιους όρους μπαίνει στο παιχνίδι της “ανανέωσης” και ο Αμερικάνικος τεκτονισμός. Στην νέο-Ελλάδα τα πράγματα είναι -ως συνήθως- πιο μπερδεμένα. Εδώ είσαι ό,τι προλάβεις να δηλώσεις. Η Γαλλική στοά είναι το κατεστημένο και η παραδοσιακή Αγγλική ο νεωτερισμός. Βάλτε και λίγο Αμερικάνικη στοά μέσα, ανακατέψτε τα, ρίξτε μια πρέζα ρουφιανόσκονη, λίγο καρότο, λίγο ψιλοκομμένο μαστίγιο, τρείς μύτες από ρίζες μανδραγόρα, μισό αποξηραμένο αρχίδι νυχτερίδας, βράστε τα σε σιγανή φωτιά για 666 λεπτά και η μασονική σούπα είναι έτοιμη. Για να μην χάνετε τον χρόνο σας και πελαγώνετε χωρίς λόγο, οι τύποι είναι μια ακόμη παρεούλα με ποδίτσες από τις κάμποσες που ευδοκιμούν στη χώρα. Σε τι διαφέρουν από τους άλλους θα το καταλάβετε πιο κάτω.
Ειρήσθω εν παρόδω, βλέπουμε το χάος που βασιλεύει στη υπόλοιπη νεο-ελληνική θεατρική σκηνή όχι μόνο να επικρατεί και στις μασονικές κοινότητες αλλά να προηγείται και χρονικά του πρώτου. Τρικλοποδιές, ξεκατινιάσματα, δολοπλοκίες, ρουφιανιλίκια, κλίκες, διαρρήξεις, δικαστήρια, καρατομήσεις, λασπολογία. Όλα χύμα στα μαγαζάκια των γεωμετρών.
Κρίμα. Τουλάχιστον στο παρελθόν κρατώντας τα της Στοάς εν τη Στοά, οι λιλιφόροι αυτοί θεράποντες της αλήθειας είχαν κάποια επίφαση σοβαρότητας. Τώρα σου δίνουν την εντύπωση ότι όπου να ‘ναι θα βγούν να τσακωθούν στα Παρατράγουδα με την Πάνια διαιτητή. Αρκετοί από δαύτους είναι δόκτορες επιστημών και θα περίμενε κανείς κάποιο επίπεδο, κάποιον εκλεπτυσμό.
…Παπάρια μάντολες. Τσακώνονται σαν υποψήφιες σε επαρχιακά trans καλλιστεία. Τσίχλες στις γόβες, πιπέρια στα κραγιόν, καφέδες στις βυζοθήκες. Μερικά από αυτά που γράφουν και λένε ο ένας στον άλλον θα μπορούσα άνετα να τα δημοσιεύσω στην Μαύρη Φατρία και να κάνουν “κο-κο-κο” πάλι οι γνωστοί αγάμητοι ότι είμαι χυδαίος. Τέλος πάντων, ως βωμολόχος χαιρετίζω την στροφή του ελληνικού τεκτονισμού στο μπινελίκι και εύχομαι εις ανώτερα και πάντα τέτοια.
Για να ξανάρθουμε και στο θέμα, τα συγκεκριμένα μασόνια στο ιστολόγιό τους ως προς την πολιτική κατάσταση υιοθετούν αυτά που υποστηρίζει η πλειοψηφία των πολιτών. Μόνο στο πολύ πιο ανώδυνο, ειρηνικό και φλού. Μην πατήσουν και καμιά μπανανόφλουδα δηλαδή. Για πλήρη απαλλαγή από την πολιτική κάστα των απατεώνων μιλάνε, για τον βρώμικο ρόλο του παπαδαριού λένε, για την γενική κατάπτωση του έθνους και των θεσμών ωρύονται. Ούτε κουβέντα όμως σχετικά με το επαχθές χρέος και τα παράνομα πανωτόκια του. Μόνο η έκδοσηενός βιβλίου στα…Γαλλικά. “L'effacement des dettes, une solution à la crise mondiale” - Ina Piperaki & Jean Michel Reynaud. (Η διαγραφή των χρεών, μια λύση στην παγκόσμια κρίση). Προφανώς αναφέρεται στο παγκόσμιο “χρέος” και σε κάποια ελεημοσύνη εκ των άνω. Από ευχές και παγκόσμιες θεωρίες χορτάσαμε. Μιλιά για το τσαλαπάτημα του συντάγματος της εδώ αποικίας από την ληστοσυμμορία του αδ. Μπαρρόζο. Όμως πέρα από το ΤΙ ΛΕΕΙ κανείς, μήπως έχει σημασία το ΤΙ ΠΡΑΤΤΕΙ;
Όπως ανέφερα πιο πάνω, οι συγκεκριμένοι κύριοι ισχυρίζονται ότι αποτελούν την “υγιή” πτέρυγα, τον “αυθεντικό” τεκτονισμό. Που το βασίζουν αυτό παίρνει πολλή συζήτηση και δεν είναι της παρούσης να μπλέξουμε με τα πίτουρα. Με δυό λόγια, αν παρομοιάσουμε την μασονία με τα όργανα τήρησης της τοκογλυφικής τάξεως, αυτοί οι “αυθεντικοί” είναι οι “καλοί” μπάτσοι. Πιο πέρα είναι η “συντηρητική” πτέρυγα (οι “κακοί” μπάτσοι) και πιο πίσω η αόρατη πτέρυγα (οι μυστικοί μπάτσοι). Αν υπάρχει ένα θέμα στο οποίο οι δύο πρώτες πτέρυγες συμφωνούν απόλυτα, είναι ότι η αόρατη τρίτη πτέρυγα δεν υφίσταται. Είναι όμως έτσι;
Εκ πρώτης όψεως οι τύποι σου δίνουν την εντύπωση ότι το έχουν πάρει στα σοβαρά το μασονιλίκι. Ότι δηλαδή είναι “αναζήτηση της αλήθειας” και “σπουδή στον εσωτερισμό” και “εμβάθυνση στις πανανθρώπινες αξίες”, και άλλα ωραία και γραφικά της εποχής του φραμασόνου συγγραφέα του Σέρλοκ Χόλμς. Αναπόφευκτα γεννιέται το ερώτημα: Αν οι κύριοι αυτοί σύμφωνα με το καταστατικό τους δεν συζητούν πολιτικά, θρησκευτικά και επαγγελματικά θέματα, τότε πώς κέρατα περνούν την ώρα τους στις τεκτονικές αίθουσες; Μήπως τα αρχαία τελετουργικά είναι μια παραμύθα και οι Στοές δεν είναι παρά κυριλέ καφενεία όπου κυριαρχούν η μπιρίμπα και το τάβλι;
Κοντολογίς δύο πράγματα μπορούν να συμβαίνουν:
Ή όντως ο τεκτονισμός είναι άσχετος με όσα συνωμοτικά του καταλογίζουν και επομένως βάλλεται άδικα.
Ή οι τύποι μας κοροϊδεύουν ασύστολα όπως κάνουν όλοι οι φορείς εξουσίας τόσα χρόνια.
Μια προσεκτική ανάλυση της πρώτης φωτό θα βοηθούσε ίσως να αντιληφθούμε κάποιες λεπτομέρειες. Αν δεν κάνω λάθος αυτοί οι τρεις κορυφαίοι ευρωρουφιάνοι έχουν και σημαντικότερες δουλειές να κάνουν αυτή την κρίσιμη στιγμή της ιστορίας. Ακόμα και στα διαλείμματα του “λειτουργήματός” τους έχουν πιο σοβαρές ασχολίες από το να ποζάρουν για φωτογραφία με τον κάθε τυχάρπαστο τουρίστα των Βρυξελλών ο οποίος μετά θα μπορεί να πάει στους φίλους του και να πει “Κοιτάχτε ρε μαλάκες με ποιούς ήμουνα” και οι άλλοι να μείνουν όντως μαλάκες.
Όμως για παρατηρήστε καλά την φωτογραφία. Εμένα σε καμία περίπτωση δεν μου μοιάζουν οι τρεις τρομοκράτες του ευρωπαίου φορολογούμενου με τύπους που εκτελούν κάποια αγγαρεία για δημόσιες σχέσεις. Πουθενά δεν μπορώ να διακρίνω την αναπόφευκτη βαριεστημάρα του ανώτερου όταν φωτογραφίζεται με έναν κατώτερο ή έστω με κάποιον άσχετο. Ίσα-ίσα, για τσεκάρετέ τους καλά πόσο φουσκωμένοι είναι από υπερηφάνεια, λες και φωτογραφίζονται με τον Πάπα ή με τον ηγέτη κάποιας υπερδύναμης. Αν ρωτήσεις έναν αδαή πιτσιρικά ποιος από τους 4 είναι ο γκρούπι στη φωτό, θα σου πεί “δεν ξέρω”. Μοιάζουν κι οι τέσσερις με νίντζα. Σαν να είναι έτοιμοι να βγούν έξω από το καρέ και να μας πλακώσουν όλους στις μπουνιές.
Αν προσθέσει κανείς το γεγονός ότι ο προσκεκλημένος βρίσκεται στο κέντρο του κάδρου, λογικό είναι να συμπεράνει ότι ο κύριος με την ποδίτσα δεν αντιμετωπίζεται ως λεχριτο-τουρίστας ή περιστασιακός επιδρομέας του ευρωμπουφέ, αλλά ως φορέας κάποιας εξουσίας. Ποιάς εξουσίας όμως αφού ο συγκεκριμένος κύριος δεν είναι ούτε πρωθυπουργός, ούτε αρχιεπίσκοπος, ούτε καν εφοπλιστής;
Και ξαναρωτώ: Ποιος είναι ο κύριος Πάτκας; Ποια είναι η εξουσία που εκπροσωπεί; Ποια είναι η ποσοτική και η ποιοτική της επιρροή στις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις; Ποια είναι η συμβολή του κυρίου αυτού στο πολιτιστικό γίγνεσθαι της χώρας την οποία εκπροσωπεί και βάσει ποίων κριτηρίων επιλέχθηκε μαζί με τους ευρωπαίους αδελφούς του να διαβουλεύεται με τα ανώτατα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Μοιραία αυτή η ερώτηση σέρνει πίσω της τρείς υπο-ερωτήσεις βαγονέτα:
1. Τι είναι το Bureau of European PolicyAdvisers (B.E.P.A. , πρώην G.O.P.A. , πρώηνF.S.U.) και τι ρόλο παίζει;
2. Ποιοι είναι αυτοί που προσκαλούνται στις συγκεντρώσεις του Β.Ε.Ρ.Α. και ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να εκπροσωπήσουν τους ευρωπαίους πολίτες και να εκφράσουν απόψεις που λαμβάνονται -έστω και συμβουλευτικά- υπ’ όψιν για την διαμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτικής;
3. Γιατί στην ευγενή αυτή συγκέντρωση των ευρωμασόνων στις Βρυξέλλες στις 30.11.11 κλήθηκε η στοά Δελφοί και δεν κλήθηκε αντί αυτής η Μεγάλη Στοά της νέο-Ελλάδος δηλαδή οι “κακοί μπάτσοι” ή έστω και οι δύο Στοές; Τι έγινε, δεν έφταναν τα τραπέζια και οι καρέκλες για να βολευτούν όλοι οι μασονικοί πρωκτοί;
Δεν έχω πολλές απαιτήσεις από τους αναγνώστες μου. Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει την δόμηση των πόλων εξουσίας και τους κατά τόπο και χρόνο συσχετισμούς τους. Πολύ περισσότερο δεν οφείλει να γνωρίζει τα ντόπια και τα διεθνή μασονικά ξε-σχίσματα, τις υπόγειες κοκορομαχίες και τους φανερούς σκυλοκαβγάδες μεταξύ των αυτών των υπέρμαχων της “Ελευθερίας”, της “Ισότητας” και της ...“Αδελφότητας”.
Αυτό που πρέπει να γνωρίζει ο πολίτης (για το δικό του καλό) είναι το τι ρόλο παίζει ο καθένας σε αυτό το μπουρδέλο που λέγεται πολυ-πολιτισμική κοινωνία και ποιοι τον κοροϊδεύουν συστηματικά. Αν όλοι αυτοί οι ευγενείς κύριοι που προσκαλούνται στο Β.Ε.Ρ.Α. δεν ασχολούνται με τα εγκόσμια και δεν έχουν κανενός είδους εξουσία –όπως διαλαλούν οι ίδιοι- για ποιο λόγο οι δερβέναγες της ευρωπαϊκής γυφτοσυμμορίας να χάνουν τον χρόνο τους μαζί τους;
Φυσικά το ίδιο ερώτημα ισχύει για τους παπάδες, ραββίνους, μουλάδες, γκουρού και όλο αυτό το θρησκειακό κοπριταριό που επίσης προσκαλείται στα γεύματα “εργασίας” του Β.Ε.Ρ.Α. και που σαβουρώνει και μπεκροπίνει σε βάρος του φορολογούμενου. Ούτε κι αυτοί ασχολούνται με τα εγκόσμια κατά την δήλωσή τους. Έλα όμως που ΑΛΛΑ λένε οι τραπεζικοί λογαριασμοί των ιερών αυτών τεράτων καθώς και το αστυνομικό δελτίο. Όμως με τους ρασοφόρους επιχειρηματίες του Παντογνώστη ΔΑΙΜΟΝΑ και τους αυτοδιορισμένους “υπουργούς εξωτερικών” θα ασχοληθούμε στο Β Μέρος του άρθρου.
Τον Ιούνιο του 9008 (2008 για τους βαρβάρους) είχε γίνει στην Αθήνα ένα Διεθνές Μασονικό Συνέδριο υπό την αιγίδα της Στοάς “Δελφοί”, προεδρεύοντος του κυρίου Πάτκα.
Απολαύστε το τότε μήνυμα του Μπαρρόβιου ευρωνταβατζή:
“…Χαιρετίζω τις πολυάριθμες Τεκτονικές Δυνάμεις που είναι σήμερα συγκεντρωμένες στην Αθήνα στα πλαίσια του Διεθνούς Συνεδρίου «Κτίζοντας την Ευρώπη - Κτίζουμε τον Κόσμο» και τους απευθύνω ένα μήνυμα ενθάρρυνσης, προσκαλώντας τους να συνεχίσουν την εργασία τους δια μέσου του προβληματισμού, της σκέψεως, της αναλύσεως, της συνδιαλλαγής και της προώθησης των Ευρωπαϊκών αξιών ανά τον Κόσμο.
Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, είναι πλέον απαραίτητο, τώρα παρά ποτέ, να προάγουμε τις κοινές μας αξίες, με γνώμονα τον σεβασμό στη διαφορετικότητα του καθενός, γεγονός που αποτελεί μέρος της ταυτότητος του πολιτισμού μας. Μία Ευρώπη ενωμένη, γενναιόδωρη και ανοιχτή προς τον υπόλοιπο κόσμο, μπορεί να αναδείξει την οδό που θα οδηγήσει στην ανεύρεση συλλογικών απαντήσεων στα νέα παγκόσμια προβλήματα. Σκέφτομαι ειδικότερα την εκπαίδευση, την μετανάστευση, την ένταξή των μεταναστών στην κοινωνία, την εξάλειψη της φτώχειας, την ανάγκη για αειφόρο ανάπτυξη, τις εξελίξεις στους τομείς της επιστήμης και της τεχνολογίας, καθώς και τις κλιματικές αλλαγές. Αυτά τα καίρια θέματα για το μέλλον της Ευρώπης και του Κόσμου μας καθιστούν υπεύθυνους τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Η ικανότητα της Ευρώπης να ανταπεξέλθει στην παγκοσμιοποίηση, και να εγκαταστήσει γέφυρες με άλλους πολιτισμούς και θρησκείες του κόσμου, πραγματοποιείται με την συστράτευση, προς την κατεύθυνση αυτή, όλων των συνιστωσών της κοινωνίας και με την ανάπτυξη ενός γόνιμου διαπολιτισμικού διαλόγου. Οι θεσμοί και οι πολιτικές δυνάμεις, μόνοι τους δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τις συνθήκες ενός γόνιμου διαλόγου, ο οποίος είναι απαραίτητος για την συνοχή των πολυ-πολιτισμικών κοινωνιών μας και την ακτινοβολία των αρχών μας μέσα στον κόσμο. Η Ευρώπη έχει ανάγκη της συνεισφοράς όλων των παραγόντων μίας κοινωνίας πολιτών που μοιράζονται τις ίδιες ευρωπαϊκές αξίες. Οι Τεκτονικές οργανώσεις ενστερνίζονται το ιδεώδες του Ανθρωπισμού, το οποίο βασίζεται στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και στην ισότητα και αδελφότητα μεταξύ των ανθρώπων, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί το βάθρο των ευρωπαϊκών αξιών. Αυτό το ιδεώδες του Ανθρωπισμού αποτελεί μέρος της ευρωπαϊκής κληρονομιάς η οποία γεννήθηκε στην Αθήνα, λίκνο της Δημοκρατίας. Τα Δικαιώματα του Ανθρώπου καθώς και οι ιδρυτικές αρχές του Κράτους Δικαίου, πάνω στις οποίες εδράζεται το ευρωπαϊκό σύνταγμα απορρέουν, μεταξύ άλλων, από αυτή την κληρονομιά.
Εις το όνομα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χαιρετίζω την στράτευσή σας, ως ενεργοί πολίτες, στην υπηρεσία των ευρωπαϊκών αξιών. Σας εύχομαι οι συζητήσεις και οι εργασίες σας να είναι τέτοιες που να εμπλουτίσουν τόσο την Ευρώπη όσο και τον Κόσμο που θέλουμε να κτίσουμε και να κληροδοτήσουμε στις επερχόμενες γενεές.
Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης
José Manuel Durão Barroso …”
Από το 9008 ως σήμερα, ο πλανήτης έχει χορτάσει γενναιοδωρία, ανθρωπισμό, αξιοπρέπεια, ισότητα και αδελφοσύνη. Όσο για το “λίκνο της δημοκρατίας” όπως αποκαλεί ο Πορδογάλος ευρωσκατέμπορας τον αποδιοπομπαίο τράγο της παγκόσμιας κρίσης, 4 χρόνια μετά, έχει τιγκάρει επαίνους, εύσημα, εγκώμια και τιμές. Ο πλανήτης είναι καταληστευμένος και βουτηγμένος στην ανισότητα, στα χρέη και στο αίμα ενώ την Αθήνα, όταν ξεπροβάλλει μέσα από τον καπνό των δακρυγόνων, την μουντζώνουν ακόμα και τα σκιουράκια.
Αρχίζει κανείς και αναρωτιέται: Σε άλλη διάσταση ζούν αυτοί οι τύποι ή μας δουλεύουν άγρια όλοι μαζί …αδελφωμένοι;
Για να δούμε όμως πώς υποδέχτηκε την ευρωπαϊκή μασοναρία εκ μέρους του B.E.P.A. ο πρόεδρος του ευρωπαϊκού Κυνοβουλίου Γιέρζυ Μπούζεκ τον Νοέμβριο του 9011 (β.ε. 2011) :
“…Είμαι στην ευχάριστη θέση να προεδρεύω από κοινού σε αυτή την ετήσια συνάντηση για δεύτερη φορά. Αυτή η ανταλλαγή ανάμεσα σε εσάς, τους ηγέτες των φιλοσοφικών και μη θρησκευτικών οργανώσεων, από τη μία πλευρά και τους Προέδρους των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, από την άλλη πλευρά έχει γίνει μια καλή παράδοση. Εγώ θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο Barroso για την πρόσκλησή του. Είναι επίσης η δεύτερη φορά που η συνάντηση πραγματοποιείται μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, η οποία παρέχει τη νομική βάση για ένα τέτοιο διάλογο. Αλλά αυτό δεν είναι ο μόνος λόγος για μας να συναντηθούμε. Η ανάπτυξη νέων μορφών διαλόγου χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και κατά συνέπεια της κοινωνίας της “εικονικής συμμετοχής”, έχει φθάσει σε σημαντικά υψηλό επίπεδο κατά τη διάρκεια της θητείας μου. Η Αραβική Άνοιξη έχει δείξει ότι η διαδικτυακή κινητοποίηση των πολιτών μπορεί να ρίξει κυβερνήσεις. Ωστόσο, ο πολίτης του διαδικτύου, απαιτεί από τους πολιτικούς νέους τρόπους επικοινωνίας. Όχι μόνο στη Βόρεια Αφρική, αλλά και στην Ευρώπη αρκετοί πολίτες δεν αισθάνονται επαρκώς ενημερωμένοι σχετικά με πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις. Έχουν χάσει το αίσθημα του ότι ανήκουν κάπου και του ότι είναι χρήσιμοι.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους εγώ προσωπικά επιθυμώ τόσο έντονα όλες τις μορφές διαλόγου και επικοινωνίας. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι ο τόπος για την τριβή των διαφόρων οραμάτων επειδή ο διάλογος είναι η ουσία της δημοκρατίας. Δεδομένου ότι το Κοινοβούλιο είναι άμεσα εκλεγόμενο όργανο, ήταν ανέκαθεν ανοικτό στους πολίτες και έχει φιλοξενήσει πολλά συνέδρια, σεμινάρια και εκθέσεις όλα αυτά τα χρόνια, επιτρέποντας τόσο σε θρησκείες όσο και ελεύθερους στοχαστές να συμβάλλουν στις δημόσιες συζητήσεις περί ευρωπαϊκής πολιτικής.
Σήμερα το απόγευμα το Κοινοβούλιο ως θεσμικό όργανο, θα συνεχίσει τον διάλογό του με τις φιλοσοφικές και μη θρησκευτικές οργανώσεις, ο οποίος είχε αρχίσει τον Μάιο με εκπροσώπους των εκκλησιών και των θρησκευτικών κοινοτήτων.
Αυτά τα δύο σεμινάρια, το Μάιο και τώρα τον Νοέμβριο, είναι πλήρως συμπληρωματικά. Είναι μια μορφή δημόσιας διαβούλευσης για να πάρουμε στοιχεία από διαφορετικές οργανώσεις βασισμένες στην πίστη ή στις πεποιθήσεις για το πώς θα ήθελαν οι ίδιες να είναι η δομή του διαλόγου μας. Θα ήθελα να καλέσω όλους σας θερμά να παρακολουθήσετε δημόσιο σεμινάριό μας σήμερα το απόγευμα στις 4 η ώρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η συζήτησή μας εδώ και τώρα θα πρέπει να επικεντρωθεί στην πρόσφατη Ανακοίνωση της Επιτροπής και του Ύπατου Εκπροσώπου με τίτλο “Μια εταιρική σχέση για τη δημοκρατία και την κοινή ευημερία”.
Μια βασική αρχή είναι ότι οι κοινές ευρωπαϊκές αξίες μας είναι στην πραγματικότητα οικουμενικές αξίες. Επειδή όλες οι αξίες μας συνοψίζονται στον πυρήνα της πίστης στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Πάνω σε αυτή τη βάση επιδιώκουμε να προωθήσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία και τη δημοκρατία πέρα από τα σύνορά μας. Δεν επιδιώκουμε να επιβάλλουμε τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής στα γειτονικά μας κράτη. Όμως πρέπει να ανταποκριθούμε στην κραυγή για ελευθερία και αξιοπρέπεια που έρχεται από κάθε ανθρώπινη καρδιά.
Η δική μου εμπειρία στο κίνημα “Αλληλεγγύη” στην Πολωνία το 1980 με δίδαξε ότι η ανθρώπινη ελπίδα δεν μπορεί να κατασταλεί για πάντα. Με δίδαξε επίσης ότι η αλληλεγγύη από τα ελεύθερα δημοκρατικά κράτη είναι ζωτικής σημασίας στο να διατηρήσει αυτή την ελπίδα ζωντανή στους ανθρώπους. Σε όλα αυτά, φιλοσοφικές και μη θρησκευτικές οργανώσεις όπως δική σας μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην υπεράσπιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Μπορείτε να προσφέρετε σκέψεις και κατευθύνσεις για την προώθηση της διαφάνειας, της ανοχής, του σεβασμού των μειονοτήτων και της θρησκευτικής ελευθερίας. Η πολιτική μας τάξη βασίζεται σε θεμέλια που δεν μπορεί να δημιουργήσει μόνη της. Στηρίζεται στα πιστεύω και στις πεποιθήσεις των πολιτών της. Στηρίζεται στις οργανωμένες κοινότητες αξιών. Χρειαζόμαστε επίσης εσείς και οι οργανώσεις σας να χτίσετε γέφυρες με άλλα μέρη του κόσμου. Η ανταλλαγή ιδεών και ιδανικών είναι ίσως η πιο σημαντική συμβολή στην εγκαθίδρυση μιας αληθινής και νέας εταιρικής σχέσης, βασισμένης σε κοινές αξίες.
Η νέα Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης μας (E.E.A.S.) έχει τη δυνατότητα να αποτελέσει μια σημαντική δύναμη για το καλό του κόσμο, προάγοντας, όπως αναφέρεται στο προοίμιο της Συνθήκης της Λισαβόνας “Τα απαράβατα και αναφαίρετα δικαιώματα του ανθρώπου, την ελευθερία, την δημοκρατία, την ισότητα και το κράτος δικαίου”. Είναι σαφές ότι η εξωτερική πολιτική της Ε.Ε. πρέπει να αναπτύξει την κατανόησή της όσον αφορά τις διαφορετικές πεποιθήσεις, πολιτισμούς και ταυτότητες, εάν η Ε.Ε. θέλει να είναι αποτελεσματική στη διαμόρφωση των αξιών μας στη γειτονιά μας.
Ανυπομονώ για τις συνεισφορές από εσάς, εκπρόσωποι των διαφόρων φιλοσοφικών και μη θρησκευτικών οργανώσεων σχετικά με αυτό το ζωτικής σημασίας θέμα της εποχής μας…
Jerzy Buzek”
Τώρα πλέον με επίσημο σήμα του B.E.P.A. την κουκουβάγια (ένα από τα καθιερωμένα φετίχ των μασόνων) ο Πορτοκάφρος διδάσκαλος Μπαρρόζο κάνει το παιχνίδι διαδραστικό. Τι σημαίνει αυτό; Άμα κάνει τον κόπο να διαβάσει κανείς προσεκτικά το παραπάνω μήνυμα του Μπούζεκ με το οποίο καλωσορίζει τους μασόνους στην συνάντηση των Βρυξελλών θα δει τον Πολωνό να μιλάει κι αυτός για “χτίσιμο γεφυρών” (τι σύμπτωση), “για πολύ-πολιτισμικότητα”, “για επέκταση των ευρωπαϊκών αξιών”, “για αξιοπρέπεια”, “για διάχυση της τάξης και των ιδεών που εκπροσωπεί η Ευρωπαϊκή Ένωση όπως εκφράζονται μέσω του E.E.A.S.” ! ( τι είναι πάλι αυτό;) Αποκομίζει κανείς την εντύπωση ότι τα δύο μηνύματα ( παρόλο που έχουν απαγγελθεί από διαφορετικούς ανθρώπους και υπάρχει μεταξύ τους μια χρονική απόσταση 3,5 ετών) μοιάζουν να έχουν γραφτεί από το ίδιο πρόσωπο ή την ίδια “ομάδα”. Στον ιστότοπο του B.E.P.A. λέει ότι το γραφείο συνεννοείται με τους λογογράφους για το τι θα γράψουν. Δηλαδή ο Μπαρρόζο, ο Μπούζεκ (τώρα ο Σούλτς) και ο Φαν Ρομπάι παίρνουν έτοιμο το χαρτί με τον λόγο και απλά το διαβάζουν. Το ερώτημα είναι: οι λογογράφοι γράφουν τίποτα ή τον παίρνουν κι αυτοί έτοιμο; Ως και ο δικός μας πανηλίθιος ΓΑΠ παπαγαλίζει τις παπαριές για “αειφόρο ανάπτυξη” λες και έχουν πάει όλοι στο ίδιο σχολείο. Ή μήπως στο ίδιο φροντιστήριο; Δείχνουν όλοι να τους ενδιαφέρουν περισσότερο τα προβλήματα των λαθρομεταναστών παρά εκείνα των ανέργων ευρωπαίων πολιτών. Όλα για την παγκοσμιοποίηση… Τέτοια καούρα και βιασύνη δεν έχει προϋπάρξει. Τι έγινε, ραντεβού έχουν με την γαμημένη; Ή μήπως ξέρουν “κάτι” που εμείς αγνοούμε;
Αν συμβαίνει το τελευταίο, αυτό το “κάτι” που ξέρουν οι απανταχού πολιτικάντηδες σίγουρα δεν το έμαθαν από τα ΜΜΕ ή το διαδίκτυο γιατί θα είχε πέσει και στην δική μας αντίληψη. Πώς γίνεται και όλες αυτές οι ανεξέλεγκτες και ανεύθυνες κατσαρίδες να παίρνουν ομόφωνα αποφάσεις ερήμην και εναντίον των πολιτών και των λαών τους; Είναι φυσιολογικό το ότι άνθρωποι που δεν μιλούν κάν την ίδια γλώσσα να μην διαφωνούν σχεδόν σε τίποτα; Αν η πολιτική ήταν θρησκεία και ήμουν πιστός θα έλεγα ότι πρόκειται για …θαύμα.
Βλέπουμε μια Ευρώπη η οποία έχει εκτροχιαστεί εντελώς από την δημοκρατική και συνταγματική νομιμότητα και οι υπεύθυνοι παίζουν με τις λέξεις και κρύβονται πίσω από τα κωλοδάχτυλά τους. Η θεσμοθέτηση του ολοκληρωτισμού βαφτίζεται “ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών”, η πλήρης εξαθλίωση της πλειοψηφίας των πολιτών αποκαλείται “προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας”, η μετατροπή ανεξάρτητων κρατών και εθνών σε χρεωκοπημένες αποικίες εξωραΐζεται σε “προώθηση των οικουμενικών αξιών”.
Αν δει κανείς το κλίμα που επικρατεί στις ευρωπαϊκές ψηφοφορίες θα εντυπωσιαστεί αφενός από την ελαφρότητα και την άγνοια των συμμετεχόντων. Το τι γέλιο, ανέκδοτο και διάβασμα εφημερίδας πέφτει στις συνεδριάσεις είναι άλλο πράγμα. Ειδικά όταν εκφράζεται κάποιος αντίλογος. Σκεφτείτε να μην υπήρχαν και οι κάμερες τι θα γινόταν εκειμέσα. Αφετέρου, θα απορήσει κανείς για την σύμπνοια όσον αφορά τις τελικές αποφάσεις όλων αυτών των επίορκων αληταράδων. Η πλάκα, πλάκα αλλά η ψήφος, ψήφος. Οι εκλεγμένοι από τους πολίτες, άχρηστοι για τις χώρες τους πολιτικάντηδες, αποδεικνύονται υπέρ το δέον χρήσιμοι στην ΝΤΠ. Οι λόγοι τους είναι μνημεία ασημαντότητας και βλακείας αλλά οι ψήφοι τους έχουν πολύ και συγκεκριμένο νόημα.
Υπάρχει άραγε κάποιος συντονισμός ; Και αν ναι, σε ποιο μυστικό κανάλι γίνονται οι συνεννοήσεις τους;
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου