ΠΟΛΥ ΓΕΛΙΟ: Ο Πάγκαλος μάς έφυγε (μεγάλος θρήνος)

Ο Πάγκαλος μάς έφυγε, εμπρός βήμα ταχύ,
να τον προϋπαντήσουμε, παιδιά, στο γιώτα-χι!
Που βάζει και την όπισθεν, φρένο πατά και γκάζι
και φέρνει τον λεβιέ στο D και την Βουλή κοιτάζει!...



Γιατί μάς φεύγεις Πάγκαλε, γύρισε πάλι πίσω,
μπες σ’ ένα ψηφοδέλτιο, θέλω να σε ψηφίσω!
Να σού κοτσάρω δυο σταυρούς, μπορεί και παραπάνω,
πώς και μ’ αφήνεις σύξυλο; Θα πέσω να πεθάνω!


«Πηγαίνω στη Χριστίνα μου! Τραβώ στην Ελευσίνα,
δε θα σάς δώσω τη χαρά να μείνω στην Αθήνα!
Θέλω να δω να χύνετε για μένα μαύρο δάκρυ,
να με γυρεύετε παντού, σ’ όλα της γης τα μάκρη»!


Όχι, δε θα τ’ αντέξουμε! Μάς λείπεις και το ξέρεις,
τι γίνηκαν, πού χάθηκαν, Ελύτης και Σεφέρης;
Να γράψουνε για σένανε; Αχ, σκέψου μας λιγάκι,
γύρνα να τρως τους αστακούς κι εμείς ξερό σουβλάκι!


«Λυπάμαι, μα τελειώσατε! Τέλειωσε το ψωμί σας!
Εγώ δεν κάθομαι στιγμή, χωρίς ψωμί, μαζί σας!
Οι φόροι, σας κατάντησαν ταπί και ρέστους όλους,
μήτε βρακί δεν έχετε, να κρύψετε τους κ@λους»!


Πάγκαλε, παρεξήγησες! Βρακιά έχουμ’ απ’ την Κίνα!
Απλά, τα κατεβάζουμε, να βλέπεις τ’ αποκείνα!
Και των βαρβάρων τις ορδές να τις μοσκομυρίζεις,
γιατ’ είσαι το καμάρι μας!... Τι κι αν εσύ μας βρίζεις;
ΠΗΓΗ