Μέρες και νύχτες στην Αντίπαρο

Φυσικά και δεν είναι το μεγαλύτερο ατού αυτού του υπέροχου νησιού η νυχτερινή του ζωή. Iσως μάλιστα να προκαλεί άφθονο γέλωτα στους λάτρεις της Μυκόνου, της γειτονικής Πάρου, της Σαντορίνης ή της Ιου (για να περιοριστούμε μόνο

στις Κυκλάδες) η σύγκριση με την ξέφρενη διασκέδαση που προσφέρουν. Την ίδια ώρα όμως, ένα ειρωνικό μειδίαμα απλώνεται και στα πρόσωπα των φανατικών της Αντιπάρου (που πληθαίνουν κάθε χρόνο) για το τι είδους διασκέδαση απολαμβάνει κανείς στα προαναφερθέντα νησιά.
Ορδές μόλις ενηλίκων με εξεγερμένη λίμπιντο, υπό τους ήχους των πιο mainstream από τα πιθανά beats (6 διαφορετικών ειδών από 6 διαφορετικά μαγαζιά!) στη Νάουσα της Πάρου; Ποζεριλίκι και μπίρες των 9 ευρώ στα Ματογιάννια της Μυκόνου; Βαβέλ φυλών και ηλικιών στην Οία; Μεθυσμένοι Αγγλάρες να τα σπάνε στην Ιο; Απέναντι σε όλα τα θερινά κλισέ, η νυχτερινή ζωή της Αντιπάρου είναι απλώς η συνέχεια της νυχτερινής ζωής της Πλατείας Καρύτση. Γι' αυτό και τόσο υπέροχη. Η ίντι κοινότητα της Αθήνας (και της Θεσσαλονίκης και όλης της Ελλάδας) θα συναντηθεί στην πλατεία, για να συζητήσει οτιδήποτε άλλο εκτός από τηλεόραση και celebrities, να ακούσει καλές μουσικές που σέβονται την αισθητική της, να πιει φθηνά (πολύ φθηνά!) και, το σημαντικότερο, καθαρά ποτά και, βέβαια, να καταλήξει στην περίφημη La Luna, την υπαίθρια ντίσκο-θεσμό κοντά στο κάμπινγκ, με τη μάντρα και την ντισκομπάλα, για ξημέρωμα με μεθυσμένες φιγούρες Μάικλ Τζάκσον σ' ένα από τα πιο «αποκαλυπτικά» σκηνικά που στήνονται σε ολόκληρη τη Μεσόγειο.
Και θα είναι αυτό, το τελείωμα μιας υπέροχης μέρας, αληθινά καλοκαιρινής, που θα έχει ξεκινήσει με πρωινό στη «Μαργαρίτα» (που είναι, όμως, τόσο δημοφιλής τον Αύγουστο, που μπορεί να περιμένεις άπειρη ώρα για ένα αυγό τηγανητό) ή ένα παγωτό στης Vicky's, μετά για χαλάρωση κάτω από τον ήλιο στην κοντινή παραλία ή πιο νότια στο Σωρό ή για το μοναδικό γύρο του νησιού με φουσκωτό ή πλοιάριο και πρόσβαση στις πανέμορφες και πεντακάθαρες παραλίες της δυτικής πλευράς του νησιού ή στο απέναντι νησάκι Δεσποτικό, στο Νότο. Οσοι δεν αντέχουν χωρίς σπορ θα έχουν περάσει, βέβαια, στην Πούντα της Πάρου με το φέρι μποτ, που δεν κάνει ούτε δέκα λεπτά, και θα έχουν το βράδυ να διηγηθούν για άγρια άλματα στο Kite Surf ή για απίθανα πλαναρίσματα στην ιστιοσανίδα, μιμούμενοι κινήσεις μπότζας, ανάμεσα στα χορευτικά μπρέικ ντανς, όταν η La Luna βυθιστεί για τα καλά σε ατμόσφαιρα '80s. Θα επιστρέψουν όταν δύει ο ήλιος για έναν ουζομεζέ στην «Αύρα» ή για ένα γλυκό στο «Ναυάγιο». Και μετά, για ταινιούλα στο Σινέ Ωλίαρος. Συνδυάστε όλα τα παραπάνω και με τις οικονομικότατες και πολύ καλές ταβέρνες της Αντιπάρου, την ομορφιά της Χώρας, όπου δεν χωράνε αυτοκίνητα, και την εύκολη πρόσβαση από την Αθήνα και θα καταλάβετε γιατί σιγά-σιγά «όλος ο καλός ο κόσμος» έρχεται να «μετακομίσει» εδώ το καλοκαίρι, αφήνοντας τη ρημαγμένη Μύκονο στις ορδές των wannabes της.
ΟΛΟΣ Ο ΚΑΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ
Μη βιαστείτε, βέβαια, να κάνετε άμεσες συγκρίσεις με τη Μύκονο ή την πολύ κοντινή γειτόνισσα Πάρο. Η Αντίπαρος δεν είναι «η νέα Μύκονος», όπως δεν ήταν η Τζια πριν από 5 - 6 χρόνια, όταν ουκ ολίγοι απολάμβαναν να της δίνουν αυτόν το χαρακτηρισμό. Για να καταλάβετε, πλήρως οργανωμένη παραλία είναι όλη κι όλη μία, η Ψαραλυκή, ούτε μισό χιλιόμετρο απ' το λιμάνι, με τα μπιτς μπαρ της, τα ταβερνάκια, τις ομπρέλες και τις ξαπλώστρες της. Η άλλη «οργανωμένη», κατά κάποιον τρόπο, λύση είναι να πάρετε το καραβάκι του Αλέξανδρου από το λιμάνι και να κάνετε το γύρο του νησιού (ή του μισού νησιού, αν έχει καιρό στα δυτικά και η πρόσβαση είναι επικίνδυνη), με αποκορύφωμα το διάλειμμα για φαγητό στην παραλία, στη νότια μεριά του Δεσποτικού, όπου ο ιδιοκτήτης του σκάφους θα σας βγάλει χταπόδια και σουβλάκια και θα τα ψήσει δίπλα στο κύμα. Ξυπνάτε μεν νωρίς, στις 10 το καραβάκι φεύγει, αλλά για οκτώ ώρες απολαμβάνετε τη θάλασσα της Αντιπάρου και των γύρω βραχονησίδων σε όλο της το μεγαλείο, όπως μόνον ιδιοκτήτες φουσκωτών ή ιστιοπλοϊκών μπορούν.
Η καλύτερη παραλία του νησιού, για όσους παθαίνουν εύκολα ναυτία και προτιμούν το αυτοκίνητό τους ή το λεωφορείο, είναι ο Σωρός (αν γευματίσετε εκεί, προτιμήστε το «Περαματάκι» που δεν είναι ακριβώς πάνω στην άμμο, αλλά λίγο πιο πέρα) και ο μικρός Σωρός λίγο πιο βόρεια. Το Απάντημα, ακόμη πιο βόρεια, άρα ακόμη πιο κοντά στη Χώρα, είναι μια μικρή και μέτρια μεν παραλία, αλλά διαθέτει ένα μεγάλο ατού: το υπέροχο Still Waters, ιδανικό μέρος για ένα ποτό ή ένα σνακ την ώρα που δύει ο ήλιος. Οι γυμνιστές έχουν πάντα την παραλία του θρυλικού κάμπινγκ, όπου ευδοκιμεί ο «παλιός» κόσμος της Αντιπάρου, οι χίπι και οι πιο εναλλακτικοί (που όμως τόσο άνετα συνυπάρχουν με τους ημι-κοσμικούς, χωρίς να ενοχλούν οι μεν τους δε τα βράδια στην πλατεία ή στη La Luna), ενώ όσοι μένουν στη Χώρα και βαριούνται τις μετακινήσεις έχουν πάντα το Σιφναίικο, που είναι όμως λίγο εφιάλτης όταν πιάνει καιρός. Οι πιο ήσυχοι μπορείτε να μεταβείτε στο νότιο άκρο του νησιού, στον Αη Γιώργη, που είναι μια τεράστια παραλία με θέα στο Δεσποτικό. Κι από εκεί, να πάρετε το καϊκάκι του Σκάρου και να περάσετε απέναντι αλλά και να κάνετε μια βόλτα στις κοντινές σπηλιές...

Τι άλλο εκτός από μπάνιο; Είπαμε, η Αντίπαρος ξαναζεί τη νύχτα και μέχρι το ξημέρωμα. Στο ενδιάμεσο, άντε να πεταχτείτε μέχρι το Σπήλαιο, για μια απόκοσμη βόλτα ανάμεσα σε σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Αλλά το πιο πιθανό είναι ότι θα έχετε ήδη δώσει ραντεβού με τους άπειρους γνωστούς σας για ένα παγωτάκι στον πεζόδρομο της Χώρας. Το νησί είναι τόσο μικρό, που σίγουρα θα έχετε πέσει πάνω τους, ακόμη κι αν έχετε πάρει τον κατσικόδρομο για να κάνετε μπάνιο «μόνοι σας» κάτω από το Ακρωτήρι.

ΠΗΓΗ